Rozdział 7 - Współpraca z kontrolą państwową, skarbową i bankową oraz z władzami powołanymi do ścigania przestępstw. - Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Komunikacji oraz w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli oraz na wniosek Ministra Komunikacji.

Monitor Polski

M.P.1949.A-50.700

Akt utracił moc

Wersja od: 8 sierpnia 1949 r.

Rozdział  7.

Współpraca z kontrolą państwową, skarbową i bankową oraz z władzami powołanymi do ścigania przestępstw.

§  38.

1. Organa kontroli współpracują z Najwyższą Izbą Kontroli przez:

1) nadsyłanie przez organa kontroli podległe Ministerstwu Komunikacji do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli okresowych planów pracy, okresowych sprawozdań z czynności oraz sprawozdań z kontroli w sprawach o szczególnym znaczeniu dla interesów Państwa - a także na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej delegatur - wszelkich materiałów z dokonanych czynności kontrolnych;

2) powiadamianie przez wszystkie organa kontroli w miarę możności delegatur Najwyższej Izby Kontroli o rozpoczęciu kontroli w terenie;

3) udział we wspólnych kontrolach.

2. Organa Najwyższej Izby Kontroli mogą ponadto zgłaszać właściwym organom kontroli wewnętrznej wnioski o przeprowadzenie kontroli nieprzewidzianych w okresowych planach pracy.

§  39.

1. Departament Kontroli Ministerstwa Komunikacji porozumiewa się z Ministerstwem Skarbu oraz z właściwymi państwowymi bankami - w celu koordynacji kontroli i wykorzystuje materiał uzyskany przez te instytucje w związku z przeprowadzoną przez nie kontrolą finansową przedsiębiorstw.

2. Do wyników kontroli związanych z wykonywaniem budżetu stosuje się odpowiednio paragraf 33.

§  40.

1. Organa kontroli wewnętrznej obowiązane są na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej delegatur dostarczać im wszelkich materiałów z dokonywanych czynności kontrolnych bez specjalnego upoważnienia Departamentu Kontroli.

2. Organa kontroli wewnętrznej obowiązane są na żądanie władz powołanych do ścigania przestępstw, (jak: Władze Sądowe, Delegatury Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym, Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego) dostarczać im bez specjalnego upoważnienia Departamentu Kontroli wszelkich materiałów dotyczących przestępstw w tych wypadkach, kiedy wymienione władze prowadzą dochodzenie w sprawach wykrytych w związku z dokonywaną kontrolą.