Rozdział 3 - Dokumentacja dotycząca produkcji seryjnej. - Opracowywanie i zatwierdzanie dokumentacji technicznej konstrukcji nowych maszyn i urządzeń przeznaczonych do produkcji wielkoseryjnej lub masowej oraz niektórych maszyn i urządzeń szczególnie ważnych dla gospodarki narodowej.

Monitor Polski

M.P.1962.38.179

Akt utracił moc
Wersja od: 8 maja 1962 r.

III.

Dokumentacja dotycząca produkcji seryjnej.

§  12.
1.
Wnioski wynikające z prób i badań prototypu (serii próbnej) oraz projekt techniczny i warunki techniczne dla produkcji seryjnej maszyn i urządzeń zatwierdza się w trybie przewidzianym w § 7.
2.
Przystąpienie do produkcji seryjnej wymaga opracowania odpowiedniej dokumentacji technologicznej.
§  13.
1.
Zmiany w dokumentacji technicznej maszyn i urządzeń, które nie powodują obniżenia właściwości eksploatacyjnych, wskaźników ekonomicznych lub które podwyższają te właściwości albo zmieniają na korzyść główne parametry (ciężar, gabaryt itp.), zatwierdza dyrektor zakładu produkcyjnego. Umowa z zamawiającym może przewidywać konieczność uprzedniego uzgodnienia z nim tych zmian.
2.
Zmiany w dokumentacji technicznej nie wymienione w ust. 1 powinny być zatwierdzane w trybie przewidzianym do zatwierdzania dokumentacji technicznej prototypu.
3.
Istotne zmiany w konstrukcji maszyn i urządzeń przeznaczonych do powszechnego użytku wymagają uzgodnienia z odbiorcą rynkowym.
4.
Konstruktor wiodący powinien nadzorować w swoim zakresie wszystkie etapy poprzedzające całkowite opanowanie produkcji seryjnej maszyn i urządzeń.

Tryb opiniowania konstrukcji.

§  14.
Dla zabezpieczenia interesów użytkowników, odbiorców i producentów oraz zagwarantowania właściwego poziomu jakości wyrobów dyrektorzy właściwych zjednoczeń (§ 7) powołują w miarę potrzeby, w porozumieniu z głównymi zainteresowanymi, stałe komisje oceny maszyn lub komisje do rozwiązania poszczególnych zadań specjalnych. W przypadkach szczególnie uzasadnionych komisje oceny maszyn powołuje właściwy minister.
§  15.
1.
W skład komisji oceny maszyn powinni wchodzić specjaliści z ramienia głównych zainteresowanych i producentów, a w razie uzasadnionej potrzeby – przedstawiciele właściwych jednostek organizacyjnych resortu handlu zagranicznego.
2.
Przewodniczącym komisji powinien być w zasadzie przedstawiciel głównego użytkownika.
§  16.
Komisje oceny maszyn mają za zadanie:
1)
opiniowanie założeń konstrukcyjnych oraz przedstawianie wniosków o ich zatwierdzenie, ze szczególnym uwzględnieniem perspektywiczności konstrukcji, wskaźników techniczno-ekonomicznych oraz eksploatacyjnych,
2)
opiniowanie projektu wstępnego oraz programu prób i badań tymczasowych warunków odbioru prototypu (serii próbnej), jeżeli przy zatwierdzeniu założeń tak zostało ustalone, przy czym należy zwrócić uwagę na zagadnienie unifikacji, normalizacji i typizacji.
3)
uczestniczenie członków komisji według potrzeby i swego uznania w próbach i badaniach prototypu (serii próbnej),
4)
opiniowanie wniosków dotyczących zatwierdzania wyniku badań prototypów i dopuszczenie ich do produkcji seryjnej oraz przedstawianie ich do zatwierdzenia.
§  17.
1.
Za udział w pracach komisji oceny maszyn przysługuje wynagrodzenie według zasad określonych w uchwale nr 38 Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1954 r. w sprawie trybu powoływania komisji resortowych i wynagrodzenia za udział w posiedzeniach (Monitor Polski Nr A-30, poz. 442).
2.
Koszty związane z badaniami prototypów (serii próbnych) pokrywane będą ze środków przeznaczonych na przygotowanie i uruchomienie produkcji nowych typów maszyn i urządzeń.

Konstrukcyjne ośrodki wiodące.

§  18.
1.
W razie jednoczesnego opracowywania podobnych zagadnień przez różne biura konstrukcyjne, dla uniknięcia powtarzania prac konstrukcyjnych, zainteresowani ministrowie wyznaczą bądź porozumienia branżowe określą jednostki organizacyjne, które wykonywać będą funkcje konstrukcyjnych ośrodków wiodących.
2.
Funkcje konstrukcyjnych ośrodków wiodących można zlecić jednostkom gospodarki uspołecznionej, które mogą zapewnić prawidłową koordynację i właściwy poziom prac konstrukcyjnych, np. centralnym i zakładowym biurom konstrukcyjnym, instytutom naukowo-badawczym itp.
§  19.
1.
Konstrukcyjne ośrodki wiodące powinny w szczególności:

- udzielać pomocy i porad fachowych,

- koordynować typizację sprzętu, maszyn i urządzeń oraz aparatury,

- udzielać informacji, opracowywać biuletyny informacyjne, katalogi itp.

2.
Konstrukcyjne ośrodki wiodące powinny inicjować i planować wprowadzanie do produkcji nowych lub ulepszonych typów maszyn oraz stawiać wnioski o wstrzymanie produkcji typów przestarzałych.
3.
Projekty decyzji o wstrzymaniu produkcji typów przestarzałych powinny być uzgodnione z głównym użytkownikiem.

Przepisy ogólne.

§  20.
1.
Ustalone założenia konstrukcyjne nowych maszyn i urządzeń powinny zapewniać nowoczesność na poziomie przodującej techniki z uwzględnieniem perspektywicznych kierunków jej rozwoju.
2.
W czasie wykonywania prac konstrukcyjnych powinien być zapewniony współudział metalurgów i technologów w celu zabezpieczenia prawidłowego doboru materiałów i technologiczności konstrukcji.
3.
Konstrukcja powinna uwzględniać jak najdalej idącą unifikację, normalizację i typizację części i zespołów oraz odpowiadać wymaganiom bezpieczeństwa i higieny pracy.
§  21.
W trakcie konstruowania biuro konstrukcyjne w razie potrzeby powinno konsultować się z jednostkami właściwymi dla określonych zagadnień, np. z Urzędem Dozoru Technicznego, Polskim Komitetem Normalizacyjnym, Centralnym Instytutem Ochrony Pracy, Radą Wzornictwa i Estetyki Produkcji Przemysłowej, Polskim Rejestrem Statków.
§  22.
1.
Przed podjęciem prac projektowych powinien zostać opracowany harmonogram, obejmujący wszystkie etapy pośrednie, do uruchomienia produkcji włącznie.
2.
Przy pracach projektowych powinno się wykorzystać wszystkie środki wpływające na skrócenie procesu technicznego przygotowania produkcji nowo skonstruowanej maszyny lub urządzeń, przy zapewnieniu w opracowaniu konstrukcyjnym najkorzystniejszych parametrów technicznych i eksploatacyjnych oraz przeprowadzeniu wyczerpujących prób i badań prototypu (serii próbnej).
§  23.
Program budowy i uruchomienia prototypowni, stacji prób itp. powinien opierać się na ustalonych potrzebach poszczególnych branż i użytkowników.

Przepisy końcowe.

§  24.
Ministrowie w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu do Spraw Techniki wydadzą w terminie dwóch miesięcy od dnia ogłoszenia uchwały zarządzenia wykonawcze uwzględniające specyfikę poszczególnych branż gospodarki narodowej.
§  25.
Zakres stosowania przepisów uchwały do nowych typów maszyn i urządzeń w wykonaniu jednostkowym ustalą ministrowie we własnym zakresie.
§  26.
Przepisy uchwały dotyczące ministrów stosuje się odpowiednio do:
1)
przewodniczących komisji i komitetów sprawujących funkcje naczelnych organów administracji państwowej,
2)
kierowników urzędów centralnych.
§  27.
Zaleca się centralnym związkom spółdzielczym uregulowanie trybu opracowywania i zatwierdzania dokumentacji technicznej konstrukcji nowych maszyn i urządzeń w organizacjach spółdzielczych na zasadach określonych w uchwale.
§  28.
Traci moc uchwała nr 623 Prezydium Rządu z dnia 6 października 1956 r. w sprawie trybu opracowania i zatwierdzania dokumentacji technicznej, wykonania i zatwierdzania prototypów oraz dopuszczania do produkcji seryjnej nowych maszyn i urządzeń (Monitor Polski Nr 102, poz. 1181).
§  29.
Wykonanie uchwały porucza się właściwym ministrom.
§  30.
Uchwała wchodzi w życie z upływem 2 miesięcy od dnia ogłoszenia.