Opieka lecznicza dla osób odbywających służbę w jednostkach obrony terytorialnej.

Monitor Polski

M.P.1966.39.199

Akt utracił moc

Wersja od: 6 sierpnia 1966 r.

INSTRUKCJA

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 8 czerwca 1966 r.

w sprawie opieki leczniczej dla osób odbywających służbę w jednostkach obrony terytorialnej.

W związku z §§ 7 i 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 marca 1963 r. w sprawie służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej (Dz. U. Nr 14, poz. 75) ustala się i wyjaśnia, co następuje:

§  1.

1. Osobom, które podczas lub w związku z odbywaniem służby w systemie obrony terytorialnej, nazywanej dalej w skróceniu "OTK", zachorowały lub doznały uszkodzenia zdrowia, służy prawo do korzystania z bezpłatnych świadczeń zakładów społecznych służby zdrowia.

2. Świadczenia lecznicze dla osób wymienionych w ust. 1 obejmują również bezpłatne leki wraz z opakowaniem oraz środki opatrunkowe wydawane z aptek otwartych.

3. Za zachorowanie będące w związku z odbywaniem służby w systemie obrony terytorialnej uważa się również nagłe zachorowania i wypadki w drodze do miejsca pełnienia służby, jak i w drodze powrotnej.

§ 2. Bezpłatnej pomocy leczniczej (§ 1) udziela się przez czas odbywania służby w jednostce OTK oraz przez 60 dni po zwolnieniu z tej służby.

§  3.

1. Dokumentem uprawniającym do bezpłatnych świadczeń jest karta powołania lub inny odpowiedni dokument, wydany przez jednostkę OTK.

2. Dokumentem uprawniającym do otrzymania bezpłatnych leków i środków opatrunkowych jest recepta zakładu społecznego służby zdrowia, zawierająca napis "bezpł. OTK".

3. Należność za leki i środki opatrunkowe wydane przez apteki otwarte (§ 1 ust. 2) pokrywana jest z budżetów terenowych wydziałów zdrowia i opieki społecznej właściwych prezydiów rad narodowych.

§ 4. Wydziały zdrowia i opieki społecznej prezydiów rad narodowych stopnia powiatowego w porozumieniu z dowódcą właściwej jednostki OTK zorganizują ogólne badania profilaktyczne osób odbywających służbę w jednostkach OTK systemem dochodzącym.

§  5.

1. Do zadań zakładów społecznych służby zdrowia opieki zdrowotnej otwartej właściwych ze względu na miejsce zamieszkania lub czasowego pobytu osób powołanych do odbycia służby w systemie obrony terytorialnej należy orzekanie o czasowej niezdolności do odbycia służby w systemie obrony terytorialnej. Wydanie orzeczenia następuje na wniosek osoby zainteresowanej.

2. W razie stwierdzenia czasowej niezdolności do służby zakład opieki zdrowotnej otwartej wystawia osobie zainteresowanej, według zasad określonych w § 3, § 5 ust. 1 i 2 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 8 lutego 1964 r. w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 7, poz. 44), zaświadczenie zawierające następujące dane:

1) datę i miejsce wystawienia,

2) imię i nazwisko badanego,

3) rok urodzenia,

4) numer statystyczny jednostki chorobowej,

5) stwierdzenie niezdolności do służby w OTK z podaniem przewidywanego okresu tej niezdolności,

6) podpis i pieczątkę lekarza (felczera) wystawiającego zaświadczenie.

3. Zaświadczenie o czasowej niezdolności do służby w jednostkach OTK (ust. 2) może być wydane przez zakład służby zdrowia określony w ust. 1 osobom, które otrzymały uprzednio zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy, również na podstawie wpisu zamieszczonego w legitymacji ubezpieczeniowej, stwierdzającego czasową niezdolność do pracy. W tym zaświadczeniu zamiast numeru statystycznego jednostki chorobowej lub określenia: "dla sprawowania opieki domowej nad chorym członkiem rodziny" podaje się, że zostało wydane na podstawie wpisu do legitymacji ubezpieczeniowej pracownika.