§ 3. - Określenie granic Słowińskiego Parku Narodowego i ograniczeń obowiązujących na jego terenie oraz zarządzanie Parkiem.

Monitor Polski

M.P.1966.66.317

Akt utracił moc
Wersja od: 1 grudnia 1966 r.
§  3.
1.
Ochronie ścisłej podlegają następujące obszary:
1)
oddziały 6-34, 37-53, 57, 59 i 60 Nadleśnictwa Państwowego Smołdzino, położone na mierzei łebskiej i gardzieńskiej, o powierzchni około 3.530 ha,
2)
obszary części jeziora Łebsko i dwóch półwyspów o powierzchni około 1.000 ha, objęte granicą mającą przebieg następujący: od punktu położonego na brzegu jeziora Łebsko przy ujściu Łebskiego Kanału do jeziora granica biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż ogrodzenia rezerwatu przyrody do punktu zetknięcia się z drogą polną, skąd skręca w kierunku południowo-zachodnim i biegnie wzdłuż drogi polnej do punktu zetknięcia z granicą lasów państwowych Nadleśnictwa Państwowego Łeba, od tego punktu granica biegnie północną granicą lasów państwowych do nasady półwyspu położonego na północ od wsi Gać, skąd biegnie w kierunku południowo-zachodnim wzdłuż ogrodzenia rezerwatu przyrody do ujścia rzeki Łeby do jeziora Łebsko, dalej granica biegnie wzdłuż linii prostej lustrem wody w kierunku północno-zachodnim na długości około 1000 m, od tego punktu granica biegnie w kierunku północno-wschodnim lustrem wody równolegle do południowego brzegu jeziora w odległości około 300 m od zasięgu pasa oczeretów aż do punktu przecięcia się z linią stanowiącą przedłużenie Łebskiego Kanału w kierunku północno-zachodnim, gdzie granica skręca w kierunku południowo-wschodnim i biegnie lustrem wody wzdłuż linii będącej przedłużeniem Łebskiego Kanału aż do punktu położonego na brzegu jeziora Łebsko przy ujściu Łebskiego Kanału do jeziora; kanał spławny na jeziorze Łebsko, stanowiący przedłużenie dolnego odcinka rzeki Łeby, pozostaje na całej długości poza rezerwatem ścisłym;
3)
obszar części zachodniej i północnej jeziora Łebsko o powierzchni około 460 ha, obejmujący przybrzeżny pas oczeretów i wody o szerokości około 300 m, licząc od zasięgu pasa oczeretów, ograniczony od południowego wschodu linią prostopadłą poprowadzoną z punktu położonego na brzegu jeziora Łebsko w odległości 3.300 m w kierunku północno-zachodnim od ujścia rzeki Pustynki; przeciwległą granicę przybrzeżnego pasa wody stanowi linia prostopadła, poprowadzona z punktu położonego na brzegu jeziora Łebsko w odległości 2.600 m na wschód od miejscowości Dębe;
4)
obszar wschodniej części jeziora Gardno wraz z półwyspem i przyległym pasem wybrzeża, obejmujący powierzchnię około 450 ha; granica tego obszaru ma przebieg następujący: od punktu położonego przy drodze polnej biegnącej wzdłuż północnego brzegu jeziora Gardno na wysokości wylotu linii oddziałowej między oddziałami 33 i 34 Nadleśnictwa Państwowego Smołdzino granica biegnie na wschód wzdłuż wymienionej drogi polnej do punktu przecięcia się z drogą polną biegnącą wzdłuż wschodniego brzegu jeziora Gardno, od tego punktu granica biegnie na południe wzdłuż drogi polnej prowadzącej do wsi Gardna Wielka do punktu położonego na tej drodze w odległości 600 m na północ od rzeki Łupawy, skąd granica biegnie w kierunku zachodnim aż do przecięcia się z kanałem przecinającym półwysep, gdzie skręca na południe i biegnie wzdłuż kanału do ujścia do jeziora Gardno, dalej granica biegnie lustrem wody w kierunku południowym do punktu położonego w odległości 300 m od zasięgu oczeretów, gdzie skręca w kierunku zachodnim, a następnie północnym i biegnie lustrem wody równolegle do wschodniego brzegu jeziora Gardno w odległośco około 300 m od zasięgu oczeretów aż do punktu, w którym linia oddziałowa między oddziałami 33 i 34 styka się z drogą polną biegnącą wzdłuż północnego brzegu jeziora Gardno.
2.
Pozostałe obszary wymienione w § 2 ust. 1, z wyjątkiem terenów zabudowanych lub pozostających pod uprawą rolną, łąkową i pastwiskową, podlegają ochronie częściowej.
3.
Ochrona ścisła zmierza do zachowania w stanie nienaruszonym całości przyrody, a w szczególności do utrzymania naturalnego stanu zarówno zespołów leśnych, jak i torfowych, bagiennych, wodnych i wydmowych, a także elementów przyrody nie ożywionej.
4.
Ochrona częściowa zmierza do przywrócenia przyrodzie stanu naturalnego przez stosowanie odpowiednich zabiegów pielęgnacyjno-hodowlanych i ochronnych oraz przez usuwanie elementów obcych pierwotnemu stanowi zespołów roślinnych i siedlisku bądź też do zachowania w określonym stanie niektórych elementów przyrody.
5.
Dyrektor Parku na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej oznaczy w terenie granice obszarów poddanych ochronie ścisłej.