§ 2. - Określenie granic Karkonoskiego Parku Narodowego i ograniczeń obowiązujących na jego terenie oraz zarządzanie Parkiem.

Monitor Polski

M.P.1959.23.106

Akt utracił moc

Wersja od: 19 marca 1959 r.

§  2.

1. Ochronie ścisłej podlegają obszary położone powyżej górnej granicy lasu, a mianowicie: oddziały lasu 276, 277 Nadleśnictwa Państwowego Szklarska Poręba o powierzchni około 288,60 ha, oddziały 244 (część), 243 (część), 263-266 Nadleśnictwa Sobieszów o łącznej powierzchni około 531,18 ha, oddziały lasu 288-296 Nadleśnictwa Śnieżka o powierzchni około 899,32 ha, oddział lasu 349 oraz część oddziałów 329, 330, 331, 332 Nadleśnictwa Kowary o łącznej powierzchni około 39,57 ha, z wyłączeniem terenów stanowiących najbliższe otoczenie schronisk turystycznych i placówek wojskowych.

2. Pozostałe obszary wymienione w § 1 ust. 1, z wyjątkiem terenów zabudowanych lub pozostających pod uprawą rolną i pastwiskową, podlegają ochronie częściowej.

3. Ochrona ścisła zmierza do zachowania w stanie nienaruszonym całości przyrody, a w szczególności do utrzymania naturalnego składu lasu, jego podszycia i runa oraz wszystkich elementów przyrody żywej, należących do świata roślinnego i zwierzęcego, a także elementów przyrody nieożywionej.

4. Ochrona częściowa zmierza do przywrócenia przyrodzie stanu naturalnego przez stosowanie odpowiednich zabiegów pielęgnacyjno-hodowlanych i ochronnych oraz przez usuwanie elementów obcych pierwotnemu składowi zespołów roślinnych i siedlisku bądź też do zachowania w określonym stanie niektórych elementów przyrody.

5. Dyrektor Parku na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego dla spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej oznaczy bliżej w terenie granice obszarów poddanych pod ochronę ścisłą.