Rozdział 2 - Określanie górnej granicy (limitu) ceny nowych wyrobów. - Określenie górnej granicy (limitu) cen niektórych wyrobów przemysłu maszynowego, produkowanych po raz pierwszy lub poddawanych modernizacji.

Monitor Polski

M.P.1970.23.182

Akt utracił moc
Wersja od: 24 lipca 1970 r.

2.

Określanie górnej granicy (limitu) ceny nowych wyrobów.

§  4.
1.
Podstawą do określenia górnej granicy przyszłej ceny zbytu nowej maszyny lub urządzenia przemysłowego jest cena światowa (cena stosowana w obrotach handlu zagranicznego) takiego samego lub podobnego wyrobu.
2.
Górną granicę przyszłej ceny zbytu maszyny lub urządzenia przemysłowego określa przedsiębiorstwo podejmujące produkcję nowego wyrobu w porozumieniu z głównym odbiorcą (głównymi odbiorcami) i placówką badawczo-rozwojową, jeśli placówka ta bierze udział w opracowaniu projektu maszyny lub urządzenia.
3.
Przewodniczący Państwowej Komisji Cen określi:
1)
w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego tryb weryfikacji cen światowych, które mają być podstawą do określania górnej granicy przyszłej ceny nowego wyrobu;
2)
w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami tryb współpracy jednostek wymienionych w ust. 2.
§  5.
1.
Dla maszyn i narzędzi rolniczych określa się górną granicę przyszłej ceny detalicznej, a więc ceny obejmującej również marże handlowe. Za cenę zbytu (otrzymywaną przez producenta) uważa się cenę detaliczną pomniejszoną o marże handlowe.
2.
Górna granica przyszłej ceny detalicznej ma uwzględnić korzyści, jakie nowa maszyna lub narzędzie przyniesie gospodarstwom rolnym.
3.
Górną granicę przyszłej ceny detalicznej maszyn i narzędzi rolniczych określa przedsiębiorstwo podejmujące produkcję nowego wyrobu w porozumieniu z Ministerstwem Rolnictwa i z centralami handlowymi wykonującymi obrót tymi wyrobami oraz z placówką badawczo-rozwojową, jeśli placówka ta bierze udział w opracowaniu projektu nowego wyrobu.
4.
Przepis § 4 ust. 3 pkt 2 ma odpowiednie zastosowanie.
§  6.
1.
Dla wyrobów zaliczanych do przedmiotów trwałego użytkowania określa się górną granicę przyszłej ceny detalicznej.
2.
Przyszła cena detaliczna wspomnianych wyrobów ma obejmować marże handlowe oraz podatek obrotowy w wysokości obciążającej wyroby o podobnym charakterze.
3.
Górna granica przyszłej ceny detalicznej będzie zależna od stopnia atrakcyjności nowego wyrobu w stosunku do innych wyrobów zaliczanych do przedmiotów trwałego użytkowania, występujących już na rynku krajowym.
4.
Górną granicę przyszłej ceny detalicznej omawianych wyrobów określa przedsiębiorstwo podejmujące produkcję nowego wyrobu w porozumieniu z Ministerstwem Handlu Wewnętrznego i właściwymi centralami handlowymi oraz z placówką badawczo-rozwojową, jeśli placówka ta bierze udział w opracowaniu projektu nowego wyrobu.
5.
Przepis § 4 ust. 3 pkt 2 ma odpowiednie zastosowanie.
§  7.
Przedsiębiorstwo podejmujące produkcję nowego wyrobu obowiązane jest sporządzić kalkulację kosztów przyszłej produkcji tego wyrobu w skali przemysłowej zgodnie z obowiązującymi w tym względzie zasadami.
§  8.
1.
Jeżeli górna granica ceny zbytu (§ 4) lub ceny detalicznej pomniejszonej o marże handlowe (§§ 5 i 6) nie zapewnia pokrycia przyszłego kosztu produkcji (§ 7) powiększonego o zysk należny producentowi i ewentualny podatek obrotowy, to podejmowanie dalszych czynności na drodze do produkcji nowych wyrobów zależne jest od zgody Państwowej Komisji Cen i Ministra Finansów po zasięgnięciu opinii komisji opiniującej.
2.
Zgoda, o której mowa w ust. 1, może być wydana jedynie na wniosek właściwego ministra w odniesieniu do:
1)
wyrobów o szczególnym znaczeniu dla gospodarki;
2)
wyrobów, co do których istnieją uzasadnione podstawy do przewidywania korzystniejszego układu kosztów w dalszych fazach przygotowywania produkcji.
3.
Okoliczności, o których mowa w ust. 2 pkt 2, stwierdza właściwe zjednoczenie działające w porozumieniu z placówką naukowo-badawczą, jeśli placówka ta bierze udział w opracowaniu projektu nowego wyrobu.
§  9.
1.
Równocześnie z przeprowadzoną oceną wyników prób i badań prototypów należy szczegółowo sprawdzić poprzednią (§ 7) kalkulację kosztów produkcji nowego wyrobu.
2.
Jeśli sprawdzenie wykaże odchylenie niekorzystne w stosunku do podstawowej kalkulacji przyszłych kosztów (§ 7), co wskazywać będzie, że koszty te, powiększone o zysk należny producentowi i ewentualny podatek obrotowy, nie znajdą pokrycia w określonej już górnej granicy ceny zbytu (§ 4) lub ceny detalicznej pomniejszonej o marże handlowe (§§ 5 i 6), należy postąpić zgodnie z przepisami § 8.
§  10.
1.
Po zakończeniu przygotowań do produkcji nowych wyrobów, a więc w ostatniej fazie przygotowań poprzedzających uruchomienie produkcji w skali przemysłowej, należy raz jeszcze przeprowadzić sprawdzenie podstawowej kalkulacji kosztów (§ 7), biorąc pod uwagę wszelkie nowe dane dotyczące kształtowania się przyszłego kosztu produkcji, między innymi dane wiążące się z kosztem produkcji serii informacyjnej.
2.
Jeżeli zostanie stwierdzone, że koszty produkcji będą kształtować się powyżej poziomu określonego w podstawowej kalkulacji kosztów (§ 7), to podjęcie produkcji w skali przemysłowej może nastąpić tylko w wypadkach:
1)
gdy nastąpi podwyżka górnej granicy przyszłej ceny w następstwie uzyskania korzystniejszych parametrów techniczno-eksploatacyjnych, niż były przewidywane, lub
2)
gdy wprowadzona zostanie zmiana technologii w produkcji nowego wyrobu, która pozwoli w ustalonym terminie, nie dłuższym jednak niż 1 rok, obniżyć koszt własny do wysokości określonej w kalkulacji (§ 7).
3.
Zmiana technologii (ust. 2 pkt 2) powinna być wymieniona jako warunek dopuszczenia do produkcji danego wyrobu, a następstwa tej zmiany, wyrażające się obniżką kosztu, należy wprowadzić do pierwotnej kalkulacji (§ 7).
4.
Zmiana górnej granicy cen (ust. 2 pkt 1) odbywa się w tym samym trybie co pierwotne określenie tej ceny (§§ 4-6).