Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Określenie górnej granicy (limitu) cen niektórych wyrobów przemysłu maszynowego, produkowanych po raz pierwszy lub poddawanych modernizacji.
Monitor Polski
M.P.1970.23.182
Akt utracił moc Wersja od: 24 lipca 1970 r.
1.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
§ 1.
Jednocześnie z zatwierdzeniem założeń konstrukcyjnych, poprzedzającym wykonanie prototypów nowych lub modernizowanych maszyn i urządzeń przemysłowych, maszyn i narzędzi rolniczych oraz przedmiotów trwałego użytkowania, powinna być określona górna granica przyszłych cen tych wyrobów.§ 2.
1.
Za nowy uważa się wyrób przeznaczony do wykonywania nowych funkcji technicznych lub zaspokajający nowe potrzeby użytkowników, jak też i wyrób zastępujący dotychczas produkowany, jednak oparty na całkowicie nowym rozwiązaniu technicznym.2.
Za modernizację wyrobu uważa się wprowadzenie modyfikacji konstrukcyjnych i technicznych powodujących, że wyrób dotychczas produkowany zyskuje dodatkowe właściwości techniczno-eksploatacyjne lub zmienia niektóre z tych właściwości, zgodnie z potrzebami odbiorców.3.
Podejmujący produkcję modernizowanych wyrobów, a więc ulepszonej wersji wyrobów już wytwarzanych, powinien przestrzegać następujących zasad: 1)
najwłaściwsze jest takie ulepszenie wyrobu, którego następstwem jest korzyść dla odbiorcy, uzyskana za pomocą tych samych, a nawet mniejszych kosztów niż ponoszone przy produkcji wyrobów podlegających modernizacji; 2)
wzrost kosztów ponoszonych na produkcję wyrobu ulepszonego jest uzasadniony tylko wtedy, gdy korzyść uzyskana przez odbiorcę wyrobu modernizowanego będzie proporcjonalnie większa niż kwota dodatkowo poniesionych nakładów.§ 3.
Za cenę światową, stosowaną w obrotach handlu zagranicznego i będącą podstawą do określenia górnej granicy ceny, uważa się: 1)
przeciętne za okres ostatniego roku ceny dewizowe na warunkach franco granica lub fob port polski, uzyskiwane za wyroby analogiczne lub zbliżone pod względem parametrów technicznych - po wyeliminowaniu przejściowych czynników koniunkturalnych oraz po zmniejszeniu ich o ewentualną prowizję agenta i dyskonto w wypadku transakcji kredytowej - w eksporcie na rynki wolnodewizowe krajów rozwiniętych gospodarczo, przemnożone przez obowiązujący przelicznik; 2)
przeciętne za okres ostatniego roku ceny dewizowe na warunkach franco granica lub cif port polski, płacone - po wyeliminowaniu przejściowych czynników koniunkturalnych i po skorygowaniu o dyskonto w wypadku transakcji kredytowej - za importowane z wolnodewizowych krajów rozwiniętych gospodarczo wyroby analogiczne lub zbliżone pod względem parametrów technicznych, przemnożone przez obowiązujący przelicznik i powiększone o marże przedsiębiorstwa handlu zagranicznego; 3)
w razie trudności uzyskania informacji o cenach dewizowych wymienionych w pkt 1 i 2 - ceny dewizowe wyrobów reprezentantów danych grup towarowych lub ceny katalogowe przodujących producentów zagranicznych.