Rozdział 1 - Zezwolenie na wywóz wartości dewizowych za granicę i przywóz do kraju waluty polskiej - Ogólne zezwolenie dewizowe.

Monitor Polski

M.P.1993.32.331

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1995 r.

Rozdział  1

Zezwolenie na wywóz wartości dewizowych za granicę i przywóz do kraju waluty polskiej

§  1.
Ilekroć w zarządzeniu zezwala się na wywóz za granicę lub przywóz do kraju waluty polskiej albo na wnoszenie jej na obce statki, zezwolenie nie dotyczy monet o jednostkowej wartości nominalnej przekraczającej 50 złotych, będących w Rzeczypospolitej Polskiej prawnym środkiem płatniczym. 1
§  2.
1. 2
Zezwala się osobom krajowym przekraczającym granicę państwową na wywóz za granicę waluty polskiej w kwocie nie przekraczającej 2.000 zł.
2.
Wywiezioną walutę polską można wydatkować po przeprowadzonej kontroli dewizowej:
1)
na zakup artykułów konsumpcyjnych w miejscach sprzedaży tych artykułów w polskich środkach komunikacji na trasach zagranicznych,
2)
na zakup biletów i miejscówek w polskich środkach komunikacji na trasach zagranicznych.
§  3.
Zezwala się osobom krajowym i osobom zagranicznym przekraczającym granicę państwową na wywóz swoich imiennych książeczek oszczędnościowych, wystawianych w walucie polskiej, oraz książeczek czekowych do rachunków oszczędnościowych prowadzonych w walucie polskiej bez prawa realizacji za granicą na inne cele niż wymienione w § 2 ust. 2 i pod warunkiem powrotnego ich przywozu do kraju.
§  4.
Zezwolenia, o których mowa w § 2 ust. 1 i § 3, nie dotyczą osób krajowych wyjeżdżających za granicę w celu zamieszkania.
§  5.
1.
Zezwala się osobom krajowym przekraczającym granicę państwową na wywóz za granicę:
1)
walut obcych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych do wysokości 2.000 dolarów USA lub ich równowartości, na zakup towarów i usług za granicą,
2)
walut obcych, czeków i czeków podróżniczych nabytych w bankach dewizowych na cele i w wysokości określonej przepisami w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju,
3)
walut wymienialnych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych, pochodzących z rachunków walutowych podmiotów gospodarczych, na cele, o których mowa w pkt 1, do wysokości 10.000 dolarów USA lub ich równowartości,
4)
walut wymienialnych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych, pochodzących z rachunków walutowych "A", na cele, o których mowa w pkt 1, w wysokości przekraczającej 2.000 dolarów USA lub ich równowartości,
5)
walut wymienialnych pochodzących z realizacji zagranicznych przekazów bankowych i pocztowych, czeków, weksli i akredytyw pieniężnych,
6)
czeków i czeków podróżniczych wystawionych w walutach obcych za granicą,
7)
czeków bankierskich wystawionych w kraju na pokrycie zobowiązań w obrocie z zagranicą, z tytułów zgodnych z przepisami dewizowymi,
8)
walut wymienialnych, czeków i czeków podróżniczych pochodzących z rachunków walutowych "C", jeżeli osoba krajowa posiada pełnomocnictwo do dysponowania saldami tych rachunków.
2.
Wywiezione waluty wymienialne pochodzące z rachunków walutowych "A", zakupione u osób krajowych prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441 oraz z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 60, poz. 253 i Nr 100, poz. 442), oraz pochodzące ze źródeł, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, nie mogą być przeznaczane na cele związane z działalnością gospodarczą.
§  6.
Zezwala się osobom zagranicznym przekraczającym granicę państwową na wywóz za granicę:
1)
walut obcych pochodzących z realizacji zagranicznych przekazów bankowych i pocztowych, czeków, czeków podróżniczych, weksli i akredytyw pieniężnych,
2)
czeków i czeków podróżniczych, wystawionych w walucie obcej za granicą,
3)
walut obcych zgromadzonych na rachunkach walutowych "C", pochodzących z:
a)
realizacji zagranicznych przekazów bankowych i pocztowych, czeków, czeków podróżniczych, weksli oraz akredytyw pieniężnych,
b)
wpłat w kraju kwot przywiezionych lub przesłanych z zagranicy, w wysokości określonej w pisemnym zgłoszeniu przywozu wartości dewizowych, potwierdzonym przez polski urząd celny podczas odprawy celnej na granicy albo podczas kontroli zagranicznych przesyłek pocztowych,
c)
realizacji w kraju dyspozycji osób krajowych w wykonaniu umów zawartych przez te osoby z posiadaczem rachunku, z zachowaniem polskich przepisów dewizowych, w tym także umów w zakresie handlu zagranicznego,
d)
przelewów z rachunków walutowych "C" innych osób zagranicznych, z tytułu spadku, zapisu lub dyspozycji na wypadek śmierci oraz dopuszczonych do wywozu z zachowaniem polskich przepisów dewizowych,
e)
orzeczenia w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, w sprawach o wykroczenia, cywilnym i administracyjnym, przyznającego osobom zagranicznym waluty obce,
f)
tytułu zwrotu kwot uprzednio podjętych z tego rachunku w celu wywozu za granicę, w razie gdy wyjazd nie doszedł do skutku, oraz nie zrealizowanych przekazów za granicę i przelewów na rzecz instytucji krajowych,
g)
realizacji przelewów z rachunków walutowych "A" osoby krajowej, gdy posiadacz tych rachunków przestał być osobą krajową, lub z tytułu dyspozycji na wypadek śmierci, dokonanej na rachunku walutowym "A", spadku oraz zapisu,
h)
realizacji prawa zakupu waluty wymienialnej za walutę polską przez osoby zagraniczne z tytułów i w wysokości określonych przez przepisy regulujące działalność gospodarczą osób zagranicznych na terenie kraju,
4)
czeków i czeków podróżniczych wystawionych w walucie obcej pochodzącej z tytułów, o których mowa w pkt 3,
5)
walut wymienialnych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych przez osoby zatrudnione w kraju przez podmioty gospodarcze na cele zakupów na rzecz tych podmiotów rzeczy ruchomych, usług transportowych, spedycyjnych i ubezpieczeniowych oraz praw majątkowych, z wyłączeniem wartości dewizowych, udziałów i akcji w spółkach i innych przedsiębiorstwach z siedzibą za granicą, do wysokości 2.000 dolarów USA lub ich równowartości,
6)
walut wymienialnych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych nabytych w bankach dewizowych przez podmioty gospodarcze na cele i w wysokości określonej przepisami w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju, dla osób zagranicznych zatrudnionych w kraju przez te podmioty,
7)
walut wymienialnych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych nabytych w bankach dewizowych w wysokości i równowartości złożonej do depozytu sądowego waluty polskiej, a następnie zwróconej tym osobom, jak również zwróconych kwot poręczeń majątkowych i kwot orzeczonych w postępowaniu sądowym i administracyjnym,
8)
walut wymienialnych oraz wystawionych w tych walutach czeków i czeków podróżniczych nabytych w bankach dewizowych z tytułu nagród otrzymanych przez uczestników międzynarodowych konkursów i imprez sportowych oraz wynagrodzeń wypłaconych sędziom zawodów sportowych, członkom jury konkursów międzynarodowych oraz innym specjalistom zagranicznym dokonującym ekspertyz w kraju zgodnie z międzynarodowymi instrukcjami i regulaminami,
9)
walut wymienialnych zakupionych w bankach dewizowych za walutę polską pochodzącą z udokumentowanych przychodów, z dopuszczonych do obrotu dla osób zagranicznych papierów wartościowych zakupionych za walutę polską pochodzącą ze sprzedaży w bankach dewizowych walut wymienialnych lub zakupionych za walutę polską stanowiącą przychód z tych papierów.
§  7.
1.
Zezwala się osobom krajowym i osobom zagranicznym na wywóz za granicę i przywóz z zagranicy monet z kruszców szlachetnych będących w Rzeczypospolitej Polskiej prawnym środkiem płatniczym.
2.
Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy złotych monet.
§  8.
Zezwala się osobom krajowym należącym do personelu obsługi miejsc sprzedaży artykułów konsumpcyjnych oraz sprzedaży biletów i miejscówek za walutę polską w polskich środkach komunikacji międzynarodowej na wywóz za granicę waluty polskiej i obcej oraz przywóz do kraju waluty polskiej stanowiącej pogotowie kasowe w kasie oraz uzyskanej ze sprzedaży.
1Wartość nominalna monet określona w § 1 nieaktualna wobec denominacji złotego z dniem 1 stycznia 1995 r.
2 § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 9 grudnia 1994 r. (M.P.94.66.590) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.