§ 3. - Ochotnicze hufce pracy Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Młodzieży Wiejskiej.

Monitor Polski

M.P.1972.36.199

Akt utracił moc

Wersja od: 24 lipca 1972 r.

§  3.

1. W pracach nad dalszym rozwojem OHP należy w szczególności przewidywać tworzenie hufców stacjonarnych dla młodzieży pełnoletniej i dla młodocianych, stwarzając młodzieży warunki zdobycia zawodu i podjęcia w przyszłości stałej pracy w różnych działach gospodarki narodowej.

2. Werbunkiem do OHP obejmować należy przede wszystkim młodzież nie posiadającą kwalifikacji zawodowych z terenów, na których występują nadwyżki siły roboczej, uwzględniając w tym wydatne zwiększenie werbunku dziewcząt do prac w przemyśle przetwórczym, lekkim i rolnictwie oraz do niektórych rodzajów prac wykończeniowych w budownictwie.

3. W planach zatrudnienia i szkolenia zawodowego uczestników OHP należy zapewnić części młodzieży wiejskiej możliwości zdobycia zawodów nierolniczych przydatnych na wsi.

4. W planach werbunku i zatrudnienia uczestników OHP należy przewidywać możliwość przemieszczania w sposób zorganizowany nadwyżek siły roboczej do rejonów, w których odczuwa się jej brak.

5. W pracach nad dalszym rozwojem OHP, poza tworzeniem hufców stacjonarnych, należy w dalszym ciągu uwzględniać rozwój hufców wakacyjnych w środowisku młodzieży uczącej się, w celu rozszerzenia oddziaływania na wychowanie przez pracę.

6. Działalność hufców dla młodocianych powinna być rozwijana z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy, i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. z 1958 r. Nr 45, poz. 226, z 1961 r. Nr 32, poz. 160 i z 1969 r. Nr 12, poz. 85).