§ 7. - Obsługa prawna przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych.

Monitor Polski

M.P.1961.96.406

Akt utracił moc

Wersja od: 21 grudnia 1961 r.

§  7.

1. Radcą prawnym może być również osoba:

1) wpisana na listę adwokatów lub posiadająca kwalifikacje do uzyskania wpisu na tę listę albo

2) która ukończyła wyższe studia prawnicze i co najmniej przez 5 lat pełniła służbę referendarską w naczelnych organach administracji państwowej na stanowiskach związanych z pracami ustawodawczymi lub z obsługą prawną tych organów, albo

3) która ukończyła wyższe studia prawnicze, pracowała przez 5 lat w prezydiach rad narodowych, w tym co najmniej przez 2 lata zajmowała stanowiska kierownika komórki prawnej prezydium, radcy prawnego prezydium lub radcy prawnego do spraw zastępstwa sądowego albo przez 4 lata stanowisko samodzielnego referenta prawnego.

2. Nie mogą być radcami prawnymi:

1) adwokaci wykonujący zawód adwokacki,

2) pozostający w służbie czynnej:

a) sędziowie, prokuratorzy, notariusze, asesorowie sądowi lub prokuratury,

b) pracownicy orzecznictwa w komisjach arbitrażowych.

3. Pracownicy naczelnych i terenowych organów administracji państwowej mogą być radcami prawnymi przedsiębiorstw tylko za zezwoleniem kierownika organu, w którym są zatrudnieni. Przy udzielaniu zezwoleń należy stosować przepisy uchwały nr 361 Rady Ministrów z dnia 13 września 1961 r. w sprawie dodatkowego zatrudniania pracowników instytucji naukowych, urzędów i instytucji państwowych w innych zakładach pracy (Monitor Polski Nr 73, poz. 309).