§ 6. - Obowiązek i sposób zgłaszania i dostarczania zwłok zwierzęcych do zakładów utylizacyjnych.

Monitor Polski

M.P.1949.A-7.82

Akt utracił moc

Wersja od: 5 maja 1958 r.

§ 6. 10 Prezydium gromadzkiej (miejskiej, osiedlowej) rady narodowej otrzymawszy powiadomienie (§ 4 lit. b), po wpisaniu do księgi ewidencji zwłok zwierzęcych, we wszystkich przypadkach, gdy przyczyna śmierci jest łatwa do ustalenia i nie zachodzi zaraźliwa choroba ani jej podejrzenie, winien natychmiast telefonicznie lub telegraficznie zawiadomić właściwy zakład utylizacyjny, podając potrzebne informacje (rodzaj zwierzęcia, adres posiadacza, miejsce na którym zwłoki się znajdują).

W przypadku zaś, gdy zachodzi zaraźliwa choroba zwierzęca podlegająca obowiązkowi zgłaszania lub jej podejrzenie, prezydium gromadzkiej (miejskiej, osiedlowej) rady narodowej winien natychmiast telefonicznie lub telegraficznie powiadomić powiatowego lekarza weterynaryjnego lub właściwego rejonowego lekarza weterynaryjnego, powołanego do zwalczania zaraźliwych chorób zwierzęcych.

Powiatowa władza administracji ogólnej poda do wiadomości prezydiom gromadzkiej (miejskiej, osiedlowej) rady narodowej nazwiska i adresy właściwych rejonowych lekarzy weterynaryjnych.

¹⁰ § 6 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Przemysłu Spożywczego z dnia 1 grudnia 1956 r. (M.P.57.1.9) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 grudnia 1956 r.