§ 4. - Obowiązek i sposób zgłaszania i dostarczania zwłok zwierzęcych do zakładów utylizacyjnych.

Monitor Polski

M.P.1949.A-7.82

Akt utracił moc

Wersja od: 5 maja 1958 r.

§ 4. W przypadku padnięcia lub zabicia nie w celu spożycia zwierząt, których zwłoki podlegają obowiązkowi dostarczania do zakładów utylizacyjnych na terenach powiatów wymienionych w § 2, właściciele lub posiadacze zwierząt są obowiązani:

a) zabezpieczyć zwłoki zwierzęcia przed rozwleczeniem i uszkodzeniem,

b) 8 powiadomić niezwłocznie, a najpóźniej do 12 godzin, ustnie lub pisemnie przez posłańca lub telefonicznie albo telegraficznie prezydium gromadzkiej (miejskiej, osiedlowej) rady narodowej, albo właściwy Zakład Utylizacyjny, albo kierownika rakarni lub dozorcę punktu zbiorczego, podając rodzaj zwierzęcia, adres posiadacza, miejsce, na którym zwłoki się znajdują, oraz przypuszczalną przyczynę śmierci (objawy choroby).

Takie same obowiązki, oprócz podania adresu posiadacza i przypuszczalnej przyczyny śmierci, posiada użytkownik gruntu na którym znajdują się zwłoki zwierzęce bezpańskie.

Obowiązek powiadamiania nie ciąży na właścicielu ani na posiadaczu w przypadku, gdy zabicie zwierzęcia nastąpiło na zarządzenie władzy administracji ogólnej.

⁸ § 4 lit. b) zmieniona przez § 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Przemysłu Spożywczego z dnia 1 grudnia 1956 r. (M.P.57.1.9) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 grudnia 1956 r.