Rozdział 2 - Podstawowe zadania planu na rok 1963. - Narodowy Plan Gospodarczy na 1963 r.

Monitor Polski

M.P.1962.89.415

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 grudnia 1962 r.

II.

Podstawowe zadania planu na rok 1963.

W roku 1963 gospodarka narodowa będzie musiała przezwyciężyć szereg trudności wywołanych zmniejszeniem produkcji rolnej w roku 1962 oraz niekorzystną sytuacją w handlu zagranicznym.

Niskie zbiory wielu roślin, spowodowane wyjątkowo złymi warunkami atmosferycznymi w 1962 r., ograniczają bazę paszową dla hodowli w roku 1963 i wpływają hamująco na dalszy wzrost produkcji zwierzęcej. Przejściowe zmniejszenie produkcji rolnej wpływa również niekorzystnie na handel zagraniczny, zmuszając do zwiększenia importu zbóż i pasz przy jednoczesnym poważnym ograniczeniu eksportu artykułów rolno-spożywczych.

Związane z tym trudności w pełnym zrównoważeniu bilansu płatniczego kraju w obrotach z krajami kapitalistycznymi są pogłębione przez niewykonywanie w pełni zadań planu 5-letniego w zakresie eksportu maszyn i urządzeń. Dlatego też podstawowym zadaniem gospodarczym roku 1963 jest przezwyciężenie niekorzystnych skutków nieurodzaju w roku 1962, zwiększenie produkcji rolnej oraz zapewnienie pełnej równowagi bilansu płatniczego kraju.

W celu przezwyciężenia istniejących trudności oraz stworzenia podstaw do szybszego rozwoju gospodarki narodowej w dalszych latach bieżącego planu 5-letniego, Narodowy Plan Gospodarczy stawia na rok 1963 następujące podstawowe zadania:

1) Należy dążyć do stworzenia warunków, które umożliwiłyby utrzymanie hodowli na poziomie zbliżonym do dotychczasowych osiągnięć i które przeciwdziałałyby większemu spadkowi pogłowia trzody chlewnej. W tym celu należy zwiększyć import pasz i zbóż oraz jak najracjonalniej wykorzystywać i dzielić posiadane zasoby paszowe, a zwłaszcza wydatnie zwiększyć w pierwszym półroczu 1963 r. pomoc paszową dla rolnictwa tych regionów kraju, gdzie w wyniku szczególnie słabych zbiorów istnieje niebezpieczeństwo poważniejszego zmniejszenia pogłowia zwierząt hodowlanych. Równocześnie należy w roku 1963 osiągnąć wydatny wzrost produkcji roślinnej w stosunku do roku 1961, stwarzając w ten sposób podstawę do wzrostu hodowli w roku gospodarczym 1963/64.

2) Należy dążyć do dalszej aktywizacji handlu zagranicznego, a zwłaszcza do takich zmian w kierunkach oraz strukturze eksportu i importu, które umożliwiłyby zrównoważenie bilansu płatniczego kraju przy jednoczesnym zaspokojeniu potrzeb gospodarki narodowej w zakresie zwiększonych ilości zbóż i pasz.

3) Założony w planie na rok 1963 program inwestycyjny oznacza znaczną przebudowę przewidzianej w planie 5-letnim struktury i kierunków produkcji, zmianę proporcji na korzyść inwestycji produkcyjnych kosztem pewnej części inwestycji nieprodukcyjnych oraz koncentrację środków w ramach inwestycji produkcyjnych na najważniejszych odcinkach naszej gospodarki. Jednocześnie w roku 1963 powinno nastąpić wyraźne usprawnienie działalności inwestycyjnej, co będzie wymagać specjalnego wysiłku w zakresie terminowego projektowania obiektów, rozwoju potencjału budowlanego specjalistycznego oraz ogólnego na terenach o dużej koncentracji robót.

4) Ograniczone możliwości przyrostu zatrudnienia wymagają w 1963 r. stworzenia warunków, które umożliwiłyby poprawę proporcji pomiędzy wzrostem wydajności pracy a wzrostem zatrudnienia. W tym celu konieczne będzie wdrażanie postępu technicznego, poprawianie organizacji pracy, przestrzeganie zasady bieżącej aktualizacji norm przy wprowadzaniu zmian technologicznych w procesie produkcji oraz pogłębianie dyscypliny pracy i płac.

5) W 1963 r. należy ograniczyć przyrost zapasów oraz racjonalnie wykorzystywać dla potrzeb gospodarki narodowej część nagromadzonych już zapasów w przemyśle, budownictwie i handlu wewnętrznym.

6) W 1963 r. należy dążyć do wykorzystania wszystkich możliwości, które - przy pełnym zachowaniu warunku równowagi bilansu handlu zagranicznego - zapewniłyby dalszy ponadplanowy rozwój sił wytwórczych kraju i wzrost stopy życiowej ludności. W tym celu należy przede wszystkim:

a) podnieść na wyższy stopień poziom gospodarowania, w tym zwłaszcza przez usprawnienie i wprowadzanie prawidłowej organizacji pracy oraz stosowanie najnowszych osiągnięć technicznych;

b) dążyć do dalszego obniżania kosztów, w tym zwłaszcza do obniżania kosztów materiałowych, między innymi przez pełniejszą realizację dotychczas opracowanych programów oszczędności materiałowych;

c) zwiększać w maksymalnie możliwym stopniu produkcję, która nie jest oparta na surowcach importowanych i może być wykorzystana dla potrzeb rynku wewnętrznego i handlu zagranicznego;

d) szukać wszystkich możliwości zwiększenia planowanego poziomu spożycia między innymi przez ponadplanowy wzrost produkcji, dodatkową wymianę nadwyżek towarowych z krajami socjalistycznymi, zwiększanie usług itp.

7) W związku z tym, że w niektórych gałęziach przemysłu zakłada się ograniczenie tempa wzrostu produkcji, należy skoncentrować szczególną uwagę na poprawę jakości produkcji, lepsze dostosowanie asortymentu wyrobów do potrzeb gospodarki narodowej, przestrzeganie norm i receptur oraz zmniejszenie braków.