Mieszkalnictwo.

Monitor Polski

M.P.1992.20.146

Akt nienormatywny
Wersja od: 6 lipca 1992 r.

UCHWAŁA
SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 20 czerwca 1992 r.
w sprawie mieszkalnictwa.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że przerwanie błędnego koła dotychczasowego rozwoju mieszkalnictwa może i musi być dokonane - tu i teraz - wspólnym obywatelskim staraniem całego społeczeństwa, wszystkich organów państwa i samorządu terytorialnego.

Mieszkalnictwo powinno wreszcie zostać włączone w krwioobieg gospodarki rynkowej. Powodzenie gruntownej reformy mieszkalnictwa może być jednak osiągnięte tylko na gruncie społecznego przyzwolenia.

Gwarancje skuteczności dla polskiej reformy mieszkaniowej - łącznie z dalszym przeznaczeniem nie mniejszych środków publicznych na potrzeby mieszkalnictwa - powinno być społeczeństwu udzielone wspólnie i zgodnie przez władze rządowe i samorządowe oraz obie izby parlamentu i Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej jako długoterminowe zobowiązanie nie podlegające uchyleniu, bez względu na ewentualne zmiany powodowane wynikami kolejnych wyborów samorządowych, parlamentarnych i prezydenckich.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża stanowczo wolę swego czynnego uczestnictwa i wzięcia współodpowiedzialności za rozwiązanie polskiej kwestii mieszkaniowej w warunkach społecznej gospodarki rynkowej. Dlatego ze swej strony przynajmniej Sejm Rzeczypospolitej Polskiej deklaruje gotowość udzielania oczekiwanych gwarancji, a równocześnie podejmuje własną inicjatywę ustawodawczą, obejmującą całość reformy prawodawstwa mieszkaniowego w zakresie społecznym, ekonomicznym i organizacyjno-administracyjnym.

W tym celu, uznając konieczność skrócenia oraz zintegrowania procedury legislacyjnej, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej powołuje niniejszym Komisję Nadzwyczajną do spraw Mieszkalnictwa, do której delegują merytorycznie przygotowanych członków stałe komisje sejmowe: Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów, Polityki Przestrzennej, Budowlanej i Mieszkaniowej, Polityki Społecznej, Przekształceń Własnościowych, Samorządu Terytorialnego oraz Ustawodawczą.

Przedmiotem działania Komisji Nadzwyczajnej będzie przygotowanie i wniesienie pod obrady Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej sukcesywnie od dnia 31 października do dnia 15 grudnia 1992 r. zestawu ustaw, których uchwalenie stworzy wszechstronne możliwości skutecznego rozwiązywania polskiej kwestii mieszkaniowej w latach dziewięćdziesiątych. Do zadań Komisji Nadzwyczajnej należeć będzie także rozpatrywanie związanych z mieszkalnictwem projektów ustaw wnoszonych ewentualnie przez Rząd, Senat lub Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Sejm wyraża nadzieję podjęcia z Prezydentem i Senatem Rzeczypospolitej Polskiej zgodnego współdziałania na polu reformy mieszkalnictwa, a także zobowiązuje Rząd do zapewnienia Komisji Nadzwyczajnej niezbędnej pomocy i obsługi przyspieszonego procesu legislacyjnego. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się również do środowisk samorządu terytorialnego i zawodowego, do wszelkich instytucji i stowarzyszeń społecznych o wnoszenie konstruktywnych propozycji na rzecz nowego prawodawstwa, warunkującego długo oczekiwaną reformę polskiego mieszkalnictwa.