Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Lokalizacja inwestycji.

Monitor Polski

M.P.1983.32.179 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 7 października 1983 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Lokalizacja inwestycji powinna zapewniać przedsięwzięciom inwestycyjnym najbardziej korzystne warunki realizacji i eksploatacji, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska.

2. Podstawę do ustalenia lokalizacji inwestycji stanowi długofalowa polityka społeczno-gospodarcza Państwa, znajdująca swoje odbicie w:

1) planie perspektywicznym rozwoju kraju, a w szczególności w jego części dotyczącej przestrzennego zagospodarowania,

2) planach społeczno-gospodarczych i przestrzennego zagospodarowania województw, miast i gmin,

3) programach rozwoju gałęzi i branż gospodarki narodowej.

3. Ustalenie lokalizacji polega na wyznaczeniu miejscowości, w której dana inwestycja będzie realizowana, bądź określeniu przebiegu trasy inwestycji liniowych i sieciowych.

4. Przy ustalaniu lokalizacji inwestycji należy uwzględniać:

1) ograniczenie lokalizowania inwestycji na gruntach rolnych i leśnych, stosownie do przepisów ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 11, poz. 79),

2) obowiązek ochrony powierzchniowych i podziemnych zasobów wód oraz powietrza atmosferycznego przed wszelkiego rodzaju zanieczyszczeniami,

3) warunki zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków,

4) konieczność ochrony warunków sanitarnych i zdrowotnych ludności, a w szczególności wielkich skupisk miejskich, ośrodków i terenów leczniczo-rekreacyjnych, parków narodowych oraz innych walorów środowiska przyrodniczego,

5) konieczność optymalizacji transportu kolejowego, drogowego i wodnego w drodze analizy tras, kierunków i odległości przewozowych oraz warunków na trasach i węzłach komunikacyjnych.

§  2.

1. Lokalizację inwestycji ustalają:

1) Prezydium Rządu,

2) Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów,

3) wojewodowie,

4) naczelnicy gmin.

2. Prezydium Rządu ustala lokalizację inwestycji centralnych o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, a zwłaszcza:

1) kopalń otwierających eksploatację w nowych rejonach wydobycia,

2) inwestycji produkcyjnych w przemyśle o strukturalnym znaczeniu dla całej gospodarki narodowej,

3) magistralnych linii kolejowych o znaczeniu ogólnokrajowym,

4) magistralnych rurociągów o znaczeniu ogólnokrajowym,

5) autostrad i dróg szybkiego ruchu,

6) lotnisk komunikacyjnych,

7) portów morskich,

8) szkół wyższych,

9) zbiorników wodnych o pojemności całkowitej przekraczającej 50 mln m³.

3. Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów ustala lokalizację pozostałych inwestycji centralnych i innych spełniających wymagania określone w załączniku nr 1 do uchwały.

4. Wojewodowie ustalają lokalizację inwestycji określonych w załączniku nr 2 do uchwały.

5. Naczelnicy gmin ustalają lokalizację inwestycji określonych w załączniku nr 3 do uchwały.

6. Upoważnia się Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów do wprowadzania zmian i uzupełnień w załącznikach nr 1-3 do uchwały, w zależności od aktualnych wymagań polityki społeczno-gospodarczej.

7. Wojewodowie mogą upoważniać naczelników gmin do ustalania lokalizacji niektórych rodzajów inwestycji określonych w załączniku nr 2 do uchwały.

8. Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów może upoważniać wojewodów do ustalania lokalizacji niektórych rodzajów inwestycji określonych w załączniku nr 1 do uchwały.

§ 3. Nie wymagają ustalenia lokalizacji:

1) inwestycje w istniejących zakładach produkcyjnych i usługowych mające charakter modernizacyjny, jeżeli nie powodują zajęcia dodatkowego terenu bądź przyrostu zatrudnienia powyżej 50 osób oraz nie wywołują istotnych zmian w ilości i strukturze szkodliwych odpadów stałych, płynnych i gazowych oraz obciążeń transportowych, a także mają pokrycie w możliwościach zwiększonych dostaw czynników energetycznych (energii elektrycznej, wody, gazu, ciepła i innych) uzgodnionych z właściwymi jednostkami,

2) inwestycje realizowane na terenie zespołów mieszkalnych w miastach,

3) inwestycje melioracji szczegółowych w rolnictwie i leśnictwie,

4) obiekty na terenach wojskowych, jeżeli:

a) nie wymagają zmiany istniejącej strefy ochronnej,

b) nie pogarszają warunków ochrony środowiska,

jeśli nie naruszają ustaleń zatwierdzonych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.