§ 1. - Kryteria i podział inwestycji modernizacyjnych w przemyśle.

Monitor Polski

M.P.1977.36.183

Akt utracił moc

Wersja od: 20 sierpnia 1981 r.

§  1.

1. Przez inwestycje modernizacyjne w przemyśle należy rozumieć przedsięwzięcia (zadania) inwestycyjne podejmowane w istniejących zakładach przedsiębiorstw jedno- i wielozakładowych, których podstawowa działalność zalicza się do działu "Przemysł", jeśli wiodącym celem inwestowania jest podniesienie technicznego i ekonomicznego poziomu wytwarzania dóbr i usług oraz poprawa efektywności gospodarowania przez unowocześnienie wyposażenia technologiczno-produkcyjnego i pomocniczego w ramach posiadanych powierzchni produkcyjnych oraz w granicach dotychczasowej lokalizacji zakładu.

2. Inwestycje modernizacyjne w zasadzie nie mogą powodować przyrostu zatrudnienia, liczonego na jedną zmianę, a nowo wprowadzane wyposażenie technologiczno-produkcyjne i usługowe powinno charakteryzować się lepszymi wskaźnikami techniczno-ekonomicznymi, zapewniającymi po modernizacji wzrost wydajności pracy i obniżenie kosztów własnych produkcji na jednostkę wyrobu. W uzasadnionych wypadkach, jeżeli podejmowana modernizacja zapewnia wysoki przyrost produkcji, zwłaszcza rynkowej lub przeznaczonej na eksport, oraz poprawę wskaźników eksploatacyjnych w porównaniu ze stanem przed modernizacją, jednostka nadrzędna inwestora może wyrazić zgodę na niewielki przyrost zatrudnienia, pod warunkiem, że uzyskany wzrost wydajności pracy będzie odpowiednio wyższy.

3. Pod względem struktury rzeczowej inwestycje modernizacyjne powinny polegać przede wszystkim na zakupach (bądź wytworzeniu) lub odpłatnym przemieszczeniu z innych jednostek gospodarczych maszyn, urządzeń, aparatury, środków transportu i innych składników wyposażenia technologiczno-produkcyjnego i usługowo-pomocniczego wraz z niezbędnymi w tym zakresie robotami budowlano-montażowymi, w celu zastąpienia (odtworzenia) jednostek wycofywanych z eksploatacji na skutek zużycia fizycznego lub ekonomicznego bądź w celu uzupełnienia posiadanego wyposażenia w ramach istniejących powierzchni produkcyjnych. Poza kosztami zakupu wyposażenia inwestycje (zadania) modernizacyjne mogą obejmować nakłady polegające na:

1) kosztach demontażu i rozbiórek urządzeń i instalacji, podlegających wymianie,

2) kosztach montażu nabywanych maszyn i urządzeń wraz z niezbędnymi robotami instalacyjnymi i adaptacyjnymi w istniejących obiektach (budynkach i budowlach),

3) kosztach adaptacji lub przebudowy istniejących sieci urządzeń instalacyjnych (energetycznych, cieplnych, wodnych, kanalizacyjnych, telekomunikacyjnych, transportowych itp.), łącznie z ewentualną przebudową, rozbudową lub budową odpowiednich obiektów pomocniczych, w dostosowaniu do wymagań techniczno-eksploatacyjnych nowo instalowanego wyposażenia,

4) kosztach wykonania innych robót budowlano-montażowych niezbędnych z punktu widzenia potrzeb prawidłowego funkcjonowania zmodernizowanego wyposażenia technologiczno-produkcyjnego i zachowania wymaganych warunków bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska,

5) innych kosztach bezpośrednio związanych z podejmowaną inwestycją modernizacyjną, przewidzianą w jej dokumentacji projektowej (np. koszty opracowania dokumentacji, sprawowania nadzoru autorskiego itp.)

4. W dziedzinie poprawy socjalnych warunków pracy produkcyjne inwestycje modernizacyjne mogą obejmować również niezbędne nakłady na roboty i zakupy wyposażenia, związane z adaptacją na cele socjalne obiektów i pomieszczeń zwalnianych - w wyniku przeprowadzanej modernizacji - z użytkowania produkcyjnego, w zakresie ustalonym w dokumentacji projektowej zatwierdzonej przez właściwy organ. Nie mogą być włączane do zakresu inwestycji (zadań) modernizacyjnych budowy nowych obiektów socjalnych zarówno zlokalizowane poza terenem zakładu, jak i na terenie zakładu. Tego rodzaju budowy traktuje się jako odrębne zadania inwestycyjne, podlegające zasadom planowania i finansowania, obowiązującym dla inwestycji socjalnych.

5. Efekty gospodarcze produkcyjnych inwestycji modernizacyjnych w przemyśle powinny polegać przede wszystkim na:

1) podniesieniu jakości i nowoczesności wytwarzanych dóbr i usług, wzbogaceniu ich asortymentów oraz zwiększeniu ich atrakcyjności i konkurencyjności w eksporcie,

2) obniżeniu pracochłonności produkcji i poprawie organizacji pracy, znajdującym wyraz w zmniejszeniu zatrudnienia lub w odpowiednim zmniejszeniu udziału kosztów robocizny na jednostkę wyrobu,

3) zmniejszeniu zużycia deficytowych materiałów, surowców i energii na jednostkę wyrobu, zwłaszcza pochodzących z importu z państw zaliczonych do II obszaru płatniczego,

4) poprawie wyników ekonomiczno-finansowych działalności produkcyjno-usługowej (wzrost sprzedaży, obniżenie kosztów własnych, wzrost akumulacji itp.).

Inwestycje modernizacyjne obok poprawy jakościowych wskaźników prowadzonej działalności produkcyjno-usługowej powinny zapewniać ilościowy i wartościowy wzrost produkcji, jako efekt lepszego wykorzystania zmodernizowanego majątku produkcyjnego.

6. W stosunku do inwestycji modernizacyjnych obowiązuje sporządzenie rachunku ekonomicznej efektywności, zgodnie z zasadami ustalonymi w uchwale nr 173 Rady Ministrów z dnia 12 lipca 1974 r. w sprawie oceny ekonomicznej efektywności inwestycji i innych zamierzeń rozwojowych (Monitor Polski Nr 28, poz. 164) i zarządzeniu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z dnia 26 lipca 1974 r. w sprawie kryteriów i metod oceny ekonomicznej efektywności inwestycji produkcyjnych i innych zamierzeń rozwojowych (Monitor Polski Nr 28, poz. 167).