§ 12. - Kierowanie za granicę obywateli polskich w celach szkoleniowych i naukowo-badawczych.

Monitor Polski

M.P.1976.13.64

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1984 r.

§  12.

1. Pracownik, którego pobyt za granicą nie przekracza 3 miesięcy, otrzymuje w kraju świadczenia w wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przed wyjazdem za granicę.

2. Przez wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, ustalone przepisami o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

3. Po upływie 3-miesięcznego pobytu za granicą świadczenie to przysługuje w następującej wysokości:

1) pracownikowi samotnemu oraz pracownikowi żonatemu (pracownicy zamężnej), którego małżonek pracuje zarobkowo - 25% wynagrodzenia,

2) pracownikowi mającemu na utrzymaniu jednego członka rodziny - 50% wynagrodzenia,

3) pracownikowi mającemu na utrzymaniu dwóch członków rodziny - 75% wynagrodzenia,

4) pracownikowi mającemu na utrzymaniu więcej niż dwóch członków rodziny - 100% wynagrodzenia.

4. W wypadkach uzasadnionych warunkami pobytu za granicą lub sytuacją materialną rodziny pozostającej w kraju świadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1-3, może być za zgodą właściwego ministra (kierownika urzędu centralnego) bądź Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk podwyższone o 25%.

5. Osobom, o których mowa w § 6-8:

1) zalicza się okres pobytu za granicą do okresu pracy w kraju, pod warunkiem powrotu do zakładu pracy w terminie ustalonym w skierowaniu za granicę,

2) przysługuje prawo do zasiłków rodzinnych i świadczeń leczniczych dla członków rodziny pozostającej w kraju.

6. Przepisy ust. 1 i 3-5 stosuje się odpowiednio do uczestników studiów doktoranckich, których jedynym źródłem utrzymania w kraju jest stypendium doktoranckie.

7. Właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) i Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk może wstrzymać świadczenia określone w ust. 1 i 3 oraz w § 7 pkt 2 osobom skierowanym za granicę w celach, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. b), c), d), e), f) oraz w pkt 2, jeżeli wysokość stypendium przyznanego przez instytucję zagraniczną jest wyższa co najmniej o 50% od wysokości stypendium ustalonego dla danego kraju w przepisach wydanych na podstawie § 15 ust. 2.

8. 7 Osobom kierowanym za granicę na studia doktoranckie z oderwaniem od pracy, o których mowa w § 6 pkt 1 lit. a), w miesiącu, w którym przebywają w kraju w związku z przerwą wakacyjną, może być wypłacane świadczenie w wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przed wyjazdem za granicę.

⁷ § 12 ust. 8 zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały nr 12 z dnia 20 stycznia 1984 r. (M.P.84.2.14) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 30 stycznia 1984 r.