Rozdział 1 - Kierowanie na badanie komisyjne osób uznanych za inwalidów wojskowych i wojennych na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 1954 r. i wymiar zaopatrzeń pieniężnych na podstawie nowych orzeczeń komisyjnych. - Kierowanie do komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia osób ubiegających się o zaopatrzenie inwalidów wojskowych oraz przyznawanie im zaopatrzeń pieniężnych.

Monitor Polski

M.P.1955.24.248

Akt utracił moc

Wersja od: 23 marca 1955 r.

I.

Kierowanie na badanie komisyjne osób uznanych za inwalidów wojskowych i wojennych na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 1954 r. i wymiar zaopatrzeń pieniężnych na podstawie nowych orzeczeń komisyjnych.

§ 1. Prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi) - wydział pracy i pomocy społecznej, zwane w dalszym ciągu "prezydium", kieruje do komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia (KIZ) następujące sprawy:

1) kontrolnego badania lekarskiego inwalidów z powodu:

a) upływu czasokresu, na jaki określony został stopień utraty zdolności zarobkowej,

b) wniosku inwalidy uzasadnionego pogorszeniem uszkodzeń zdrowia pozostających w związku ze służbą wojskową;

2) z wniosków o przyznanie zaopatrzenia inwalidzkiego, zgłoszonych do dnia 1 grudnia 1954 r. przez osoby zwolnione z wojska przed dniem 1 lipca 1954 r., w których postępowanie nie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem dotychczasowych komisji lekarskich (inwalidzkich komisji rewizyjno-lekarskich - IKRL lub inwalidzkich komisji odwoławczych - IKO) do dnia 31 grudnia 1954 r.;

3) z zarządzonych przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej rewizji poprzednich orzeczeń;

4) w których wypłata zaopatrzeń inwalidzkich dokonywana jest na podstawie orzeczeń wydanych przed dniem 1 września 1939 r.

§  2.

1. Sprawy, o których mowa w § 1, na terenie całego województwa rozpatruje tylko jedna KIZ z siedzibą w mieście będącym siedzibą prezydium wojewódzkiej rady narodowej. W przypadku gdy miasto to jest siedzibą więcej niż jednej KIZ, prezydium ustali, do której komisji sprawy te będą kierowane.

2. Prezydium kieruje do KIZ sprawy w ten sposób, aby na danym posiedzeniu komisji były rozpatrywane w miarę możności tylko sprawy, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a) i b), albo tylko sprawy, o których mowa w § 1 pkt 2, 3 i 4.

§  3.

1. Inwalidów, których stopień utraty zdolności zarobkowej dotychczasowe komisje lekarskie (IKRL - IKO) ustaliły na czas określony, wzywa się do KIZ w takim terminie, aby nowe orzeczenia zostały wydane najpóźniej na 14 dni przed upływem terminu ważności poprzedniego orzeczenia.

2. Prezydium może poddać inwalidę z urzędu badaniu przez KIZ bez względu na termin ważności orzeczenia.

§ 4. Kontrolne badanie lekarskie na wniosek inwalidy uzasadniony pogorszeniem się stanu zdrowia może nastąpić najwcześniej po upływie jednego roku od daty ostatniego orzeczenia, pod warunkiem przedłożenia przez inwalidę zaświadczenia lekarza społecznej służby zdrowia, stwierdzającego istotne pogorszenie się uszkodzeń zdrowia pozostających w związku ze służbą wojskową.

§  5.

1. O zarządzeniu przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej rewizji prawomocnego orzeczenia IKRL lub IKO (§ 1 pkt 3) prezydium zawiadamia inwalidę. W zawiadomieniu należy wskazać okoliczności, które wymagają udowodnienia, oraz wezwać inwalidę do dostarczenia odpowiednich dowodów lub do zgłoszenia wniosku w zakresie postępowania dowodowego w terminie dwumiesięcznym od daty doręczenia zawiadomienia.

2. Jeżeli istnieje możliwość uzyskania dowodów lub wyjaśnień od władz albo urzędów (krajowych lub zagranicznych), prezydium przeprowadza równocześnie z urzędu odpowiednie postępowanie w celu uzyskania tych dowodów lub wyjaśnień.

3. W przypadku nieprzedstawienia przez inwalidę nowych dowodów w terminie, o którym mowa w ust. 1, bądź po ewentualnym przeprowadzeniu z urzędu odpowiedniego postępowania prezydium kieruje sprawę do KIZ.

4. Rewizję orzeczeń inwalidzkich komisji rewizyjno-lekarskich (IKRL) przeprowadzają obwodowe komisje lekarskie do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, a orzeczeń inwalidzkich komisji odwoławczych (IKO) - wojewódzkie komisje do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

§  6.

1. Jeżeli w przypadkach wymienionych w § 1 pkt 1 KIZ nie stwierdzi zmian w stanie zdrowia inwalidy w odniesieniu do uszkodzeń pozostających w związku ze służbą wojskową, wysokość pobieranego przez inwalidę zaopatrzenia pieniężnego pozostaje bez zmian.

2. Jeżeli KIZ stwierdzi poprawę stanu zdrowia inwalidy w odniesieniu do uszkodzeń pozostających w związku ze służba wojskową, zaopatrzenie pieniężne pobierane przez inwalidę ulega zmniejszeniu lub wstrzymaniu, stosownie do przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 1954 r.

3. Jeżeli KIZ stwierdzi pogorszenie uszkodzeń zdrowia pozostających w związku ze służbą wojskową i ustali, że uszkodzenia te uzasadniają zaliczenie inwalidy do co najmniej III grupy inwalidów, podwyższa się dotychczas pobierane przez niego zaopatrzenie pieniężne, stosownie do przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 1954 r.

4. Jeżeli KIZ ustali pogorszenie pozostających w związku ze służbą wojskową uszkodzeń zdrowia, ale nie stwierdzi, że uszkodzenia te uzasadniają zaliczenie do co najmniej III grupy inwalidów, to pobierane dotychczas przez inwalidę zaopatrzenie pieniężne nie może być podwyższone i pozostaje bez zmian, chociażby pogorszenie ogólnego stanu zdrowia inwalidy uzasadniało zaliczenie do II lub III grupy inwalidów.

5. Jeżeli KIZ ustali, że pogorszenie ogólnego stanu zdrowia uzasadnia zaliczenie do I grupy inwalidów, przyznaje się inwalidzie dodatek na pielęgnację w wysokości 162 zł miesięcznie.

6. Jeżeli KIZ ustali, iż ogólny stan zdrowia inwalidy, który pobierał dodatek na pielęgnację, nie uzasadnia zaliczenia do I grupy inwalidów, wypłata dodatku na pielęgnację ulega wstrzymaniu.