Gospodarowanie niektórymi materiałami drzewnymi.

Monitor Polski

M.P.1956.96.1060

Akt utracił moc

Wersja od: 9 maja 1957 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO

z dnia 7 listopada 1956 r.

w sprawie gospodarowania niektórymi materiałami drzewnymi.

Na podstawie art. 1 ust. 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. Nr 44, poz. 301) oraz § 1 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lipca 1956 r. w sprawie zakresu działania Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (Dz. U. Nr 30, poz. 141) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zarządzenie dotyczy następujących materiałów drzewnych rodzajów iglastych i liściastych:

1) surowca okrągłego o średnicy ponad 7 cm,

2) materiałów drzewnych przerobionych, a więc materiałów oprawnych, ciosanych, łupanych i kłutych,

3) materiałów tartych, pochodzących z lasów i zadrzewień państwowych nie wchodzących w skład państwowego gospodarstwa leśnego, oraz

4) surowca okrągłego i materiałów drzewnych przerobionych, pochodzących z lasów i zadrzewień nie stanowiących własności Państwa.

§ 2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o jednostkach bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć:

1) przedsiębiorstwa, zakłady i instytucje państwowe nie podlegające Ministrowi Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego,

2) gromady, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, wspólnoty gruntowe oraz osoby fizyczne.

§  3.

1. Skup materiałów drzewnych wymienionych w § 1 pkt 1, 2 i 3 powierza się na zasadach wyłączności:

1) rejonom lasów państwowych działającym przez nadleśnictwa i składnice spedycyjne,

2) rejonom przemysłu leśnego działającym przez tartaki i fabryki oklein i sklejek w stosunku do surowca tartacznego, okleinowego i sklejkowego.

2. 1 Jednostki wymienione w ust. 1 prowadzą także z ramienia Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego na zasadach wyłączności i całkowitej dobrowolności skup materiałów drzewnych określonych w § 1 pkt 4.

3. 2 Przepis § 1 nie dotyczy zobowiązań wynikających ze służebności i ciężarów realnych oraz surowca drzewnego pochodzącego z państwowych zadrzewień przydrożnych, który przeznaczony został na sprzedaż rynkową do dyspozycji prezydiów rad narodowych.

§  4.

1. Jednostki państwowe zarządzające lasami i zadrzewieniami nie mogą gromadzić ani zużywać pozyskiwanych z tych lasów i zadrzewień materiałów drzewnych na własne potrzeby bez zgody Zarządu Zbytu Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego i obowiązane są zgłosić każdorazowo pozyskane drewno do dyspozycji biur zbytu drewna.

2. Zgłoszone drewno biura zbytu przeznaczają w pierwszym rzędzie na potrzeby jednostki zarządzającej lasem lub zadrzewieniami w ilości nie przekraczającej przyznanego jej przydziału drewna. Ewentualna nadwyżka drewna podlega skupowi przez właściwy terytorialnie rejon lasów państwowych.

§  5.

1. 3 Posiadacze lasów, którzy na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 kwietnia 1948 r. o ochronie lasów nie stanowiących własności Państwa (Dz. U. z 1948 r. Nr 24, poz. 165 i z 1956 r. Nr 6, poz. 30) otrzymali zezwolenie na wyrąb drzew lub drzewostanów, oraz posiadacze zadrzewień mogą użyć pozyskane drewno zbyć je innej osobie fizycznej na jej własne potrzeby bez prawa dalszej odsprzedaży albo zaofiarować je do skupu jednostkom wymienionym w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2.

2. Prezydium wojewódzkiej rady narodowej może w drodze zarządzenia podanego do publicznej wiadomości wprowadzić zakaz wywozu drewna pochodzącego od posiadaczy wymienionych w ust. 1 poza granice województwa lub poszczególnych powiatów, jeżeli potrzeby zaopatrzenia w drewno ludności wiejskiej województwa lub powiatów nie są w pełni zaspokojone.

§ 6. Osobna instrukcja dotycząca skupu drewna przez rejony lasów państwowych, tartaki i okleiniarnie określi warunki oraz zasady premiowania drewnem iglastym jednostek określonych w § 2 pkt 2, które dobrowolnie odstąpią cenne sortymenty drewna liściastego.

§ 7. W celu nadania materiałów drzewnych określonych w § 1 pkt 4 do przewozu kolejami lub innymi publicznymi środkami lokomocji - nadawca będący jednostką określoną w § 2 pkt 2 obowiązany jest uzyskać na liście przewozowym poświadczenie legalności ich pochodzenia. W stosunku do drewna nabytego od przedsiębiorstw państwowych i uspołecznionych, uprawnionych do sprzedaży drewna, dowód nabycia drewna stanowi poświadczenie legalności, natomiast w stosunku do drewna pochodzącego z lasów i zadrzewień nie stanowiących własności Państwa poświadczenia legalności drewna wydawać będą prezydia powiatowych rad narodowych (samodzielne referaty leśnictwa).

§ 8. Z dniem wejścia w życie zarządzenia tracą moc:

1) zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 1 marca 1951 r. w sprawie rozdzielnictwa niektórych reglamentowanych materiałów drzewnych (Monitor Polski Nr A-39, poz. 473),

2) zarządzenie Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 8 marca 1951 r. w sprawie gospodarowania reglamentowanymi materiałami drzewnymi (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-39, poz. 474 i z 1952 r. Nr A-98, poz. 1504),

3) instrukcja Ministra Leśnictwa z dnia 20 sierpnia 1951 r. w sprawie wyrębu i zużycia reglamentowanych materiałów drzewnych, pochodzących z lasów i zadrzewień nie stanowiących własności Państwa (Monitor Polski Nr A-81, poz. 1129).

§ 9. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 3 ust 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 24 kwietnia 1957 r. (M.P.57.36.237) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 9 maja 1957 r.

² § 3 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 24 kwietnia 1957 r. (M.P.57.36.237) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 9 maja 1957 r.

³ § 5 ust 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 zarządzenia z dnia 24 kwietnia 1957 r. (M.P.57.36.237) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 9 maja 1957 r.