Rozdział 5 - Przepisy wspólne dotyczące finansowania inwestycji scentralizowanych i zdecentralizowanych oraz remontów kapitalnych. - Finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1960.

Monitor Polski

M.P.1960.41.202

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1960 r.

Rozdział  5.

Przepisy wspólne dotyczące finansowania inwestycji scentralizowanych i zdecentralizowanych oraz remontów kapitalnych.

§  58.

1. Wszelkie umowy, zlecenia, faktury i inne dokumenty rozliczeniowe, o ile dotyczą inwestycji czy kapitalnych remontów, powinny zawierać szczegółowe określenie rachunku bankowego, z którego ma nastąpić zapłata.

2. Dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycji powinny nadto określać numer tytułu inwestycyjnego (w zakresie inwestycji scentralizowanych) lub numer planu rzeczowo-finansowego (w zakresie inwestycji zdecentralizowanych).

3. Faktury i inne dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycyjnych robót budowlano-montażowych powinny nadto podawać numer i datę notyfikacji bankowej.

§  59.

1. Zwroty środków inwestycyjnych lub środków przeznaczonych na finansowanie kapitalnych remontów wpływają na rachunki, z których środki te zostały podjęte.

2. Wpływy z tytułu upłynnienia nie oddanych do eksploatacji maszyn i urządzeń zakupionych do dnia 31 grudnia 1956 r. ze środków na inwestycje scentralizowane odprowadzane są:

1) w 90% na bankowy rachunek finansowania inwestycji scentralizowanych,

2) w 10% na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) przedsiębiorstwa.

3. W pozostałych przypadkach wpływy z tytułu upłynnienia aktywów inwestycyjnych podlegają odprowadzeniu zgodnie z ust. 1.

4. Ewentualne straty w związku z upłynnieniem maszyn i urządzeń, o których mowa w ust. 2, podlegają przeniesieniu na rachunek strat i zysków przedsiębiorstwa na zasadach ustalonych dla strat powstałych w wyniku likwidacji inwestycji ostatecznie wstrzymanych na zarządzenie jednostek nadrzędnych.

5. Wpływy z tytułu kar umownych i odszkodowań wpływają na właściwe rachunki finansowania inwestycji.

§ 60. Określone w niniejszym zarządzeniu obowiązki i uprawnienia banków do kontrolowania działalności inwestycyjnej w niczym nie zwalniają organów powołanych do wykonywania nadzoru w państwowych jednostkach organizacyjnych od ich obowiązków.

§ 61. Rozpoczynanie przez przedsiębiorstwa inwestycji zdecentralizowanych może nastąpić jedynie wówczas, gdy środki zakumulowane przez przedsiębiorstwo na funduszu inwestycyjno-remontowym (inwestycyjnym) łącznie z wpływami planowanymi do zakumulowania zapewniają sfinansowanie inwestycji w zakresie odpowiadającym normatywnym cyklom budowy. Gdy inwestycja ma być w całości lub w części sfinansowana przy pomocy kredytu bankowego, rozpoczęcie inwestycji może nastąpić po uzyskaniu decyzji banku o przyznaniu kredytu. Nie dotyczy to inwestycji mieszkaniowych (§ 55).

§  62.

1. Jednostki budżetowe mogą rozpoczynać inwestycje zdecentralizowane w zakresie budownictwa inwestycyjnego pod warunkiem:

1) przydzielenia im w planach finansowych środków budżetowych w wysokości odpowiadającej wartości programu rzeczowego na rok bieżący,

2) zapewnienia dalszego przydziału środków budżetowych na lata następne w rozmiarach umożliwiających zakończenie inwestycji w okresie odpowiadającym normatywnym cyklom budowy.

2. Zapewnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, udziela minister w odniesieniu do jednostek objętych budżetem centralnym, a prezydium rady narodowej w odniesieniu do jednostek objętych budżetami terenowymi.

3. Środki pozabudżetowe przewidziane na sfinansowanie inwestycji zdecentralizowanej powinny być zakumulowane na bankowym rachunku w pełnej wysokości przed rozpoczęciem inwestycji.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy równowartości świadczeń w naturze wnoszonych w formie czynów społecznych, jak również przypadków, gdy przepisy wydane na podstawie uchwały nr 1021 Prezydium Rządu z dnia 17 grudnia 1955 r. w sprawie czynów społecznych oraz pomocy Państwa w ich organizowaniu i realizacji (Monitor Polski z 1956 r. Nr 4, poz. 31) stanowią inaczej.

5. Poza przypadkami wymienionymi w ust. 4 Prezes Narodowego Banku Polskiego lub dyrektorzy właściwych banków mogą wyrazić zgodę na rozpoczęcie realizacji inwestycji mimo niezakumulowania pełnej kwoty środków pozabudżetowych.

§  63.

1. Przedsiębiorstwa prowadzące działalność eksploatacyjną, a realizujące roboty w zakresie inwestycji i remontów kapitalnych przez własne brygady robocze, finansują wstępnie koszty robót ze swoich środków obrotowych.

2. Rozliczenia między środkami obrotowymi a środkami przeznaczonymi na finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych następuje:

1) w odniesieniu do robót budowlano-montażowych – na zasadach obowiązujących dla rozliczeń za roboty budowlano-montażowe, wykonane przez państwowe przedsiębiorstwa budowlano-montażowe;

2) w odniesieniu do innych robót – według zasad obowiązujących w zakresie ustalania cen za usługi przemysłowe.

§  64.

1. Wynagrodzenia za roboty i usługi wykonane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło przez osoby fizyczne nie będące podatnikami w zakresie podatku obrotowego lub dochodowego, o ile dotyczą inwestycji w jednostkach działających według zasad rozrachunku gospodarczego, obciążają fundusz płac tych jednostek.

2. Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, pokrywane są wstępnie ze środków obrotowych przez bank finansujący działalność bieżącą inwestora. Wydatkowane na ten cel środki obrotowe podlegają następnie zwrotowi ze środków inwestycyjnych.

3. Jednostki budżetowe, przedsiębiorstwa w budowie i zarządy inwestycji pokrywają wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio ze środków inwestycyjnych.

§  65.

1. Na rachunki finansowania inwestycji zdecentralizowanych i kapitalnych remontów banki przelewają środki z rachunków funduszów inwestycyjno-remontowych przedsiębiorstw jedynie w granicach wynikających ze złożonych bankom i uzgodnionych z bankami planów akumulacji i zużycia środków funduszów inwestycyjno-remontowych.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przelewów na rachunki finansowania inwestycji z rachunków funduszów inwestycyjnych.

3. Zawarte w ust. 1 i 2 ograniczenia nie dotyczą:

1) środków określonych w § 16 zarządzenia o inwestycjach zdecentralizowanych,

2) środków na rachunkach akumulacji wyodrębnionych funduszów na kapitalne remonty, a przelewanych na fundusze inwestycyjne przedsiębiorstw, stosownie do przepisów § 19.

4. Banki – pod warunkiem, że dopuszczalne granice inwestycji zdecentralizowanych, określone w narodowym planie gospodarczym nie zostaną przekroczone – uprawnione są przelewać na rachunki finansowania inwestycji zdecentralizowanych przedsiębiorstw środki zakumulowane ponad kwoty przewidziane w rocznych planach akumulacji i zużycia środków funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) przedsiębiorstw, o ile środki te pochodzą:

1) z funduszu rozwoju wygospodarowanego dodatkowo na cele inwestycyjne w drodze obniżenia normatywu środków obrotowych poniżej poziomu przewidzianego w rocznych planach przedsiębiorstw,

2) z likwidacji środków trwałych,

3) z funduszów zakładowych przedsiębiorstw,

4) z dotacji udzielonych przez zjednoczenia w trybie redystrybucji środków przedsiębiorstw, dokonywanej na podstawie obowiązujących przepisów.

§  66.

1. Środki na bankowych rachunkach funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) i rachunkach finansowania inwestycji i kapitalnych remontów, nie wykorzystane w ciągu roku 1960, przechodzą na analogiczne rachunki roku następnego.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do środków pochodzących z budżetu, a przeznaczonych na finansowanie remontów kapitalnych w przedsiębiorstwach administracji domów mieszkalnych podległych prezydiom rad narodowych. Zasady rozliczania się tych przedsiębiorstw z budżetem z tytułu dotacji otrzymanych na kapitalne remonty zostaną uregulowane odrębnie.

3. W razie likwidacji przedsiębiorstwa środki na bankowych rachunkach funduszów przeznaczonych na finansowanie inwestycji i kapitalnych remontów podlegają przelaniu na rachunek rozliczeniowy przedsiębiorstwa.

§  67.

1. Dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycji scentralizowanych (§ 37 ust. 3 i § 38 ust. 2), nie znajdujące pokrycia w środkach funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego), podlegają pokryciu z rachunku rozliczeniowego przedsiębiorstwa.

2. Dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycji zdecentralizowanych lub kapitalnych remontów, nie znajdujące pokrycia w środkach przelanych na rachunki finansowania inwestycji i kapitalnych remontów z powodu przekroczenia granic określonych w § 65 ust. 1 i 2, są pokrywane bezpośrednio z rachunku funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego), w razie zaś braku środków na tym rachunku dokumenty te są pokrywane z rachunku rozliczeniowego przedsiębiorstwa.

3. Środki obrotowe wydatkowane na pokrycie dokumentów rozliczeniowych, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być zrefundowane ze środków akumulowanych na rachunku funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego), najdalej do końca roku kalendarzowego. Nie zrefundowane w tym terminie kwoty przedsiębiorstwa odpisują na straty.

4. Pokryte z rachunku funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego) lub z rachunku rozliczeniowego dokumenty rozliczeniowe dotyczące inwestycji scentralizowanych oraz inwestycji zdecentralizowanych lub kapitalnych remontów podlegają odrębnej ewidencji bankowej.

§  68.

1. Banki notyfikują umowy (aneksy roczne do umów wieloletnich) o wykonanie robót budowlano-montażowych po stwierdzeniu, że roboty te zostały przyjęte przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe do wykonania zgodnie z decyzją wojewódzkiej komisji rozdziału robót. Umowy o roboty budowlano-montażowe, dotyczące inwestycji wymienionych w § 46, mogą banki notyfikować mimo braku stwierdzenia zgody wojewódzkich komisji rozdziału robót, o ile wartość robót budowlano-montażowych przewidzianych do wykonania nie przekracza 15% wartości kosztorysowej inwestycji.

2. Uspołecznionym przedsiębiorstwom przysługuje wynagrodzenie jedynie za roboty budowlano-montażowe wykonane w zakresie objętym notyfikacją bankową. Przez roboty wykonane rozumie się zarówno roboty objęte protokołami odbioru, będącymi podstawą do wystawienia faktury, jak też protokołami stanu robót nie zafakturowanych.

3. W razie stwierdzenia, że wykonawca pobrał zapłatę za roboty budowlano-montażowe wykonane po dniu 31 marca 1960 r., a nie objęte notyfikacją bankową dokonaną do dnia 20 kwietnia 1960 r., bank finansujący przedsiębiorstwo budowlano-montażowe zapłaconą kwotę podejmie z rachunku rozliczeniowego wykonawcy i odprowadzi ją na dochód budżetu, z którym rozlicza się przedsiębiorstwo budowlano-montażowe (dział 5 klasyfikacji budżetowej rozdział 28 "Wpływy za przekroczenie dyscypliny inwestycyjnej").

4. Odrębne przepisy ustalą obowiązki uspołecznionych przedsiębiorstw budowlano-montażowych w zakresie stwierdzenia w dokumentach rozliczeniowych, że zakres rzeczowy oraz wartość fakturowanych robót mieści się w granicach umowy zawartej z inwestorem i notyfikowanej przez bank.

5. Wartość robót budowlano-montażowych, wykonanych dla inwestycji, lecz nie podlegających zapłacie z przyczyn wymienionych w ust. 3, nie może być przez przedsiębiorstwa budowlano-montażowe wliczana do wartości produkcji tych przedsiębiorstw.

6. Przedsiębiorstwa prowadzące inwestycyjne roboty budowlano-montażowe systemem gospodarczym odpisują na straty wartość robót nie podlegających zapłacie z przyczyn, o których mowa w ust. 3.

§ 69. W razie stwierdzenia, że przedsiębiorstwo budowlano-montażowe pobrało wynagrodzenie za roboty nie wykonane bądź też w wysokości przekraczającej prawidłowo obliczoną należność, bank zawiadamia o tym jednostkę nadrzędną inwestora i przedsiębiorstwa budowlano-montażowego w celu zastosowania odpowiednich sankcji.

§ 70. Przepisy zarządzenia odnoszące się do przedsiębiorstw, których dotyczą kryteria podziału inwestycji na scentralizowane i zdecentralizowane, stosuje się do wszystkich przedsiębiorstw objętych uchwałą o systemie finansowym.

§  71.

1. Przepisy § 46 mają zastosowanie również do kredytów udzielanych przez banki na cele inwestycyjne przewidziane w uchwale nr 283 Rady Ministrów z dnia 2 lipca 1959 r. w sprawie zrównoważenia bilansu siły roboczej w województwie katowickim w latach 1959–1965.

2. Kredyty bankowe na finansowanie inwestycji wymienionych w ust. 1 mogą być udzielone przez banki w granicach do 3 mln zł na jedną inwestycję. Prezes Narodowego Banku Polskiego lub dyrektorzy innych banków mogą w odniesieniu do poszczególnych inwestycji lub też w odniesieniu do inwestycji przedsiębiorstw nadzorowanych przez poszczególnych ministrów wyrazić zgodę na udzielanie kredytu w wyższych granicach, jak również na ustalenie terminów spłaty kredytów przekraczających okres 3 lat.

§  72.

1. Po zakończeniu inwestycji inwestorzy w terminie 3 miesięcy są obowiązani złożyć w banku sprawozdanie ustalające koszty inwestycji, źródła ich sfinansowania, terminy przekazania inwestycji do użytku oraz uzyskane w wyniku inwestycji efekty.

2. Formę sprawozdania ustalą banki finansujące inwestycje.

3. Środki przelane na rachunki finansowania inwestycji zdecentralizowanych jednostek budżetowych nie wykorzystane na finansowanie inwestycji podlegają zwrotowi po zakończeniu i rozliczeniu inwestycji na rachunki, z których zostały przelane. Jeżeli inwestycja jednostki budżetowej była finansowana w całości lub w części ze środków budżetowych, nadwyżka środków podlega w całości zwrotowi do budżetu.

§ 73. Sposób sporządzania planów rzeczowo-finansowych dla inwestycji zdecentralizowanych ustalają banki finansujące inwestycje.

§ 74. Obowiązki banków w zakresie sprawozdawczości o rozmiarach robót budowlano-montażowych wynikających z notyfikowanych umów (aneksów rocznych do umów wieloletnich) i zleceń wewnętrznych, przewidziane w § 18 ust. 1 pkt 2 zarządzenia o inwestycjach zdecentralizowanych, rozciąga się również na inwestycje scentralizowane.