Rozdział 4 - Finansowanie inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych. - Finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1960.

Monitor Polski

M.P.1960.41.202

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1960 r.

Rozdział  4.

Finansowanie inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych.

Przepisy dotyczące przedsiębiorstw rozliczających się z budżetem centralnym lub z budżetami terenowymi, których dotyczą kryteria podziału inwestycji na scentralizowane i zdecentralizowane.

§  42.
1.
Przedsiębiorstwa składają w banku roczne plany akumulacji i zużycia funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego).
2.
Wzór planu akumulacji i zużycia środków funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego) ustala załącznik nr 3 do zarządzenia o inwestycjach zdecentralizowanych.
§  43.
1.
Banki finansują inwestycje na podstawie złożonych im przez przedsiębiorstwa planów rzeczowo-finansowych.
2.
Przed przyjęciem przez bank planu rzeczowo-finansowego przedsiębiorstwa mogą dokonywać jedynie nakładów na dokumentację projektowo-kosztorysową i finansować je wstępnie ze środków obrotowych. Wypłacone ze środków obrotowych sumy na dokumentację projektowo-kosztorysową podlegają pokryciu ze środków na inwestycje zdecentralizowane z chwilą przyjęcia przez bank planu rzeczowo-finansowego.
3.
Jeśli inwestycja wymaga robót budowlano-montażowych, przedsiębiorstwo łącznie z planem rzeczowo-finansowym przedstawia bankowi do notyfikacji umowę (aneks roczny do umowy wieloletniej) zawartą z przedsiębiorstwem budowlano-montażowym bądź zlecenie wewnętrzne na wykonanie robót systemem gospodarczym.
§  44.
Banki dokonują wypłat z rachunków finansowania inwestycji i kapitalnych remontów do wysokości środków przelanych na te rachunki z rachunków funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) i uruchomionego kredytu bankowego.
§  45.
1.
Banki mogą udzielać kredytów na realizację poszczególnych zamierzeń inwestycyjnych, płatnych w okresie do 5 lat, licząc od planowanego terminu oddania inwestycji do użytku. Minister Finansów w odniesieniu do określonych rodzajów inwestycji, a banki w odniesieniu do poszczególnych inwestorów mogą określać dłuższe terminy spłaty kredytów.
2.
Udzielone kredyty z odsetkami podlegają spłacie ze środków funduszów inwestycyjno-remontowych. W razie braku środków na rachunkach tych funduszów bank może pokrywać spłatę kredytu z rachunku rozliczeniowego przedsiębiorstwa.
3.
Odsetki od rat nie spłaconych w terminie obciążają koszty własne przedsiębiorstwa.
4.
Kredyty bankowe na inwestycje są udzielane jednorazowo w wysokości różnicy między wartością kosztorysową inwestycji a wysokością udziału środków własnych przedsiębiorstwa. Jeżeli planowana realizacja inwestycji przekracza okres jednego roku kalendarzowego, bank ustala podział kredytu na transze roczne.
5.
W razie zużycia kredytu niezgodnie z przeznaczeniem, jak również w razie stwierdzenia nieprawidłowej gospodarki środkami przeznaczonymi na finansowanie inwestycji i kapitalnych remontów – bank może wstrzymać realizację lub żądać natychmiastowej spłaty kredytu.
6.
Banki przy udzielaniu kredytów kierują się wytycznymi narodowego planu gospodarczego oraz zasadami zawartymi w zarządzeniu o inwestycjach zdecentralizowanych.
7.
W odniesieniu do przedsiębiorstw terenowych, posiadających środki na rachunku amortyzacji zablokowanej, banki zamiast kredytu mogą zwolnić odpowiednią sumę środków z rachunku amortyzacji zablokowanej. Zwolniona suma podlega przelewowi na rachunek finansowania inwestycji.
§  46.
1.
Poza kredytami, o których mowa w § 45, banki mogą udzielać kredytów na drobne inwestycje określone w § 16 zarządzenia o inwestycjach zdecentralizowanych w granicach określonych w planach kredytowych banku.
2.
Kredyty wymienione w ust. 1 mogą być udzielone na okres do lat 3.
3.
Kredyty wymienione w ust. 1 spłacane są z funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego). Przedsiębiorstwu przysługuje prawo do odliczenia z zysku – przed dokonaniem jego podziału na inne cele – środków potrzebnych w danym roku na spłatę tych kredytów (§ 2 uchwały o systemie finansowym). Przedsiębiorstwa planowo-deficytowe zatrzymują na pokrycie zapłaconych rat kredytu odpowiednią część dotacji uzyskanej na pokrycie planowanych strat. Na pokrycie rat kredytów, zaciągniętych na inwestycje zakończone w latach poprzednich, przedsiębiorstwa mają prawo do zaplanowania – niezależnie od dotacji na pokrycie planowanych strat – dotacji w wysokości odpowiadającej kwotom zapadających rat.
4.
Przepisy § 45 ust. 3, 5 i 6 mają i w tym przypadku zastosowanie.
§  47.
1.
Przypadki, w których mogą być blokowane środki funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego), określają § 13 ust. 6 oraz § 22 ust. 1 uchwały o systemie finansowym. Blokada wygasa z upływem danego roku kalendarzowego.
2.
Bank może udzielać krótkoterminowego kredytu na czasowe zasilenie funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego) płatnego w okresie do końca bieżącego roku kalendarzowego z przyszłych wpływów na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) z możliwością przedłużenia terminu w razie konieczności sfinansowania remontów awaryjnych.

Finansowanie inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych przedsiębiorstw, których nie dotyczą kryteria podziału inwestycji na scentralizowane i zdecentralizowane.

§  48.
1.
Środki na finansowanie remontów kapitalnych banki ewidencjonują na odrębnych rachunkach bankowych.
2.
Banki są upoważnione do udzielania przedsiębiorstwom kredytów antycypacyjnych na remonty kapitalne, płatnych do końca następnego roku kalendarzowego. W uzasadnionych przypadkach banki mogą ustalić dłuższy okres spłaty kredytów.
§  49.
1.
Banki dokonują wypłat z funduszów inwestycyjnych przedsiębiorstw do wysokości środków zakumulowanych na rachunkach tych funduszów.
2.
Poza tym do finansowania inwestycji mają odpowiednie zastosowanie przepisy §§ 42, 43 i 46.

Finansowanie inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych zjednoczeń utrzymywanych z narzutów na koszty podległych przedsiębiorstw.

§  50.
1.
Remonty kapitalne środków trwałych zjednoczeń utrzymywanych z narzutów na koszty podległych przedsiębiorstw finansowane są w trybie obowiązującym dla finansowania wydatków bieżących tych jednostek.
2.
Inwestycje zdecentralizowane jednostek wymienionych w ust. 1 banki finansują na podstawie złożonych im planów rzeczowo-finansowych i w granicach środków przelanych na wyodrębnione rachunki bankowe. Przepisy § 43 ust. 2 i 3 mają odpowiednie zastosowanie.
3.
Inwestycje zdecentralizowane podejmowane przez te jednostki, a zmierzające do powstania urządzeń przeznaczonych na zaspokojenie ogólnych potrzeb podporządkowanych przedsiębiorstw, finansowane są w ciężar rachunku bankowego, na który przelewane są środki przeznaczone na te cele przez podporządkowane przedsiębiorstwa, do wysokości zakumulowanych na tym rachunku środków.

Finansowanie inwestycji zdecentralizowanych i remontów kapitalnych jednostek budżetowych oraz jednostek utrzymywanych z funduszu postępu technicznego.

§  51.
1.
Kapitalne remonty jednostek budżetowych, jak też kapitalne remonty jednostek utrzymywanych z funduszu postępu technicznego finansowane są w trybie przewidzianym dla obsługi wydatków bieżących.
2.
Inwestycje zdecentralizowane jednostek budżetowych i jednostek utrzymywanych z funduszu postępu technicznego, z wyjątkiem inwestycji wymienionych w ust. 3, finansowane są przez banki z odrębnych rachunków, na które przekazywane są zarówno środki budżetowe, jak i pozabudżetowe.
3.
Inwestycje zdecentralizowane jednostek budżetowych, polegające na zakupach dóbr inwestycyjnych, realizowane wyłącznie ze środków budżetowych, finansowane są przez banki w trybie przewidzianym dla obsługi wydatków bieżących.
§  52.
Inwestycje zdecentralizowane jednostek wymienionych w § 51 wymagające robót budowlano-montażowych banki finansują na podstawie uprzednio złożonych im planów rzeczowo-finansowych oraz na podstawie notyfikowanych przez bank umów (aneksów rocznych do umów wieloletnich) zawartych z przedsiębiorstwem budowlano-montażowym o wykonanie robót bądź notyfikowanych przez bank zleceń wewnętrznych na wykonanie robót systemem gospodarczym.
§  53.
1.
Jednostki wymienione w § 51 mogą realizować inwestycje zdecentralizowane jedynie w granicach dopuszczalnej wysokości nakładów, określonej przez jednostki nadrzędne w trybie ustalonym w zarządzeniu o inwestycjach zdecentralizowanych. Przypadki, w których przekroczenie ustalonej wysokości nakładów jest dopuszczalne, określa § 16 tegoż zarządzenia.
2.
W razie stwierdzenia przekroczenia przez jednostkę dopuszczalnej wysokości nakładów banki wstrzymują dalsze finansowanie inwestycji danej jednostki zwracając dokumenty rozliczeniowe podawcy. O wstrzymaniu finansowania banki powiadamiają jednostkę nadzorującą inwestora.
3.
Jednostka nadrzędna może zlecić bankowi dalsze finansowanie inwestora jedynie w razie zwiększenia inwestorowi dopuszczalnej wysokości nakładów z nie rozdzielonych rezerw bądź w drodze zmniejszenia wysokości nakładów w zakresie inwestycji zdecentralizowanych innych jednostek określonych w § 51.

Finansowanie inwestycji mieszkaniowych.

§  54.
1.
Banki finansują inwestycje mieszkaniowe na podstawie złożonych im:
1)
planów dochodów i wydatków miejskich, powiatowych lub zakładowych funduszów mieszkaniowych,
2)
planów rzeczowo-finansowych,
3)
zbiorczych zestawień kosztów budowy,
4)
notyfikowanych przez banki umów (aneksów rocznych do umów wieloletnich) zawartych między inwestorem a przedsiębiorstwem budowlano-montażowym o wykonanie robot lub notyfikowanych przez banki zleceń wewnętrznych na wykonanie robót systemem gospodarczym.
2.
Banki notyfikują umowy (aneksy roczne do umów wieloletnich) lub zlecenia wewnętrzne na wykonanie robót budowlano-montażowych pod warunkiem posiadania przez inwestora dokumentacji projektowo-kosztorysowej w takim zakresie, jaki jest wymagany dla finansowania inwestycji scentralizowanych.
§  55.
1.
Bank przyjmuje do finansowania plany rzeczowo-finansowe dla budownictwa mieszkaniowego, realizowanego ze środków zakładowych funduszów mieszkaniowych, pod warunkiem zakumulowania przez inwestora na zakładowym funduszu mieszkaniowym środków własnych w pełnej wysokości określonej przez właściwego ministra oraz posiadania przez inwestora zapewnienia o przydziale dotacji z budżetu w wysokości różnicy między wartością kosztorysową budowy a posiadanymi przez inwestora środkami własnymi.
2.
Zapewnienia, o których mowa w ust. 1, udziela właściwy minister, a w odniesieniu do jednostek objętych lub rozliczających się z budżetami terenowymi – prezydium rady narodowej.
3.
Zapewnienie powinno wymieniać ogólną kwotę dotacji budżetowej z podziałem na okresy roczne. Podział dotacji na okresy roczne powinien uwzględniać konieczność zakończenia inwestycji w terminie odpowiadającym normatywom cykli budowy.
4.
W wyjątkowych przypadkach na podstawie decyzji dyrektora banku bank może przyjąć do finansowania plan rzeczowo-finansowy na budowę zakładowych domów mieszkalnych mimo niezakumulowania przez inwestora pełnej kwoty środków własnych (ust. 1), o ile inwestor udowodni, że dalsza akumulacja środków własnych wraz z dopływem dotacji budżetowych zapewnia zakończenie inwestycji w okresie czasu odpowiadającym normatywom cykli budowy.
§  56.
1.
Bank dokonuje wypłat na budownictwo mieszkaniowe do wysokości środków przelanych na rachunki finansowania inwestycji.
2.
Dokumenty rozliczeniowe nie znajdujące pokrycia w środkach przelanych na rachunki finansowania inwestycji banki zwracają podawcom.
3.
Poza tym mają zastosowanie przepisy § 41 ust. 1 i 2.
§  57.
1.
W odniesieniu do inwestycji finansowanych z miejskich i powiatowych funduszów mieszkaniowych banki mogą udzielać inwestorom przejściowych kredytów na poczet środków, jakie mają być inwestorom do końca roku przelane z rachunków miejskich i powiatowych funduszów mieszkaniowych.
2.
Kredytów udziela bank na wniosek inwestora, zaakceptowany przez prezydium rady narodowej udzielającej inwestorowi dotacji ze swego funduszu mieszkaniowego.
3.
Kredyt podlega spłacie z przyszłych wpływów miejskiego (powiatowego) funduszu mieszkaniowego nie później niż do końca roku. W razie niedokonania spłaty kredytów do końca roku bank pokrywa nie spłacony kredyt z rachunku podstawowego właściwego budżetu.
4.
Kredytów, o których mowa w ust. 1–3, banki udzielają wyłącznie na nakłady realizowane w ramach limitu ustalonego dla budownictwa mieszkaniowego właściwej rady narodowej.