Oddział H - Przepisy wspólne. - Finansowanie inwestycji i remontów kapitalnych w jednostkach państwowych na rok 1960.
Monitor Polski
M.P.1960.41.202
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1960 r.
H.
Przepisy wspólne.
Przepisy wspólne.
§ 24.
Remonty kapitalne obiektów obcych będących w użytkowaniu przedsiębiorstw, gdy na przedsiębiorstwach ciąży obowiązek pokrywania nakładów remontowych, finansowane są w ciężar kosztów własnych przedsiębiorstw z ewentualnym rozłożeniem ich w czasie.§ 25.
1.
Rachunki amortyzacji scentralizowanej otwierane są dla poszczególnych ministerstw lub zjednoczeń w bankach finansujących inwestycje scentralizowane.2.
Przelewy z rachunków amortyzacji scentralizowanej na rzecz inwestorów bezpośrednich dokonywane są w miarę akumulacji środków na tych rachunkach. Z rachunków amortyzacji scentralizowanej mogą być przelewane na rzecz inwestorów środki ponad kwoty określone w wytycznych dotyczących planów rocznych. Przelew środków z amortyzacji scentralizowanej ponad granice określone w wytycznych dotyczących planów rocznych nie stanowi podstawy do dokonywania nakładów ponad kwotę przydzielonego limitu inwestycyjnego.3.
Banki finansujące inwestycje scentralizowane są upoważnione do udzielania dysponentom rachunków amortyzacji scentralizowanej kredytów antycypacyjnych na poczet wpływów planowanych w danym roku do zakumulowania na tych rachunkach.4.
Rachunki bankowe amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi prowadzone są we właściwych oddziałach banków finansujących inwestycje zdecentralizowane.5.
Salda na rachunkach amortyzacji zablokowanej przedsiębiorstw terenowych za rok 1959 banki przeleją na rachunki amortyzacji zablokowanej właściwych przedsiębiorstw, otwarte na rok 1960.§ 26.
1.
Udzielone przedsiębiorstwom przez jednostki nadrzędne zgodnie z ustaleniami uchwały nr 449 Rady Ministrów z dnia 27 listopada 1959 r. o Narodowym Planie Gospodarczym na rok 1960 wskaźniki podziału amortyzacji na część pozostającą do dyspozycji przedsiębiorstw i na część podlegającą odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej lub zablokowanej dotyczą całości funduszu amortyzacyjnego łącznie z amortyzacją od zakładowych budynków mieszkalnych. Amortyzacja od zakładowych budynków mieszkalnych w roku 1960 podlega odprowadzeniu, według tych wskaźników na te same rachunki, na które odprowadzana jest amortyzacja od pozostałych środków trwałych przedsiębiorstw.2.
Przedsiębiorstwa, które zaplanowały na rok 1960 inne przeznaczenie amortyzacji od zakładowych budynków mieszkalnych, zobowiązane są w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie zarządzenia dokonać odpowiedniej korekty swoich planów. Wynikająca stąd zwiększona akumulacja środków powinna być w skorygowanym planie akumulacji i zużycia środków funduszu inwestycyjno-remontowego (inwestycyjnego) na rok 1960 zaplanowana jako zwiększenie pozostałości przechodzącej na rok następny.§ 27.
1.
Przedsiębiorstwa odprowadzają swą amortyzację zgodnie z jej przeznaczeniem w terminie do dnia 20 każdego miesiąca, a w miesiącu grudniu do dnia 15.2.
Łączną kwotę amortyzacji, podlegającą odprowadzeniu w danym miesiącu, przedsiębiorstwa ustalają według rzeczywistych odpisów amortyzacji na dany miesiąc lub w wysokości 1/3 amortyzacji planowanej na dany kwartał.3.
Łączna kwota amortyzacji miesięcznej podlega podziałowi i przelaniu na właściwe rachunki w stosunku wynikającym z rocznych planów finansowych przedsiębiorstw opartych na wskaźnikach dyrektywnych dotyczących planu rocznego otrzymanych od jednostek nadrzędnych.§ 28.
1.
Kwoty amortyzacji odprowadzone zgodnie z § 27 podlegają okresowemu rozliczeniu w kwartalnych i rocznych sprawozdaniach finansowych.2.
Jeśli z kwartalnego (rocznego) rozliczenia amortyzacji wynika, że kwoty wygospodarowanej amortyzacji, przypadające na poszczególne rachunki, przekraczają kwoty przelane na te rachunki, przedsiębiorstwo powinno dokonać uzupełniającego przelewu najpóźniej dnia następnego po terminie ustalonym dla sporządzenia kwartalnego (rocznego) sprawozdania finansowego. Jeśli natomiast z rozliczenia wynika, że przedsiębiorstwo przekazało na poszczególne rachunki więcej niż było zobowiązane, nadpłacone kwoty potrąca z następnych kolejnych rat miesięcznych.3.
Nie odprowadzona lub nadpłacona kwota amortyzacji za rok ubiegły podlega odprowadzeniu na poszczególne rachunki lub potrąceniu z tych rachunków na zasadach i według klucza podziału funduszu amortyzacyjnego obowiązującego przedsiębiorstwo w roku bieżącym.4.
Dysponenci rachunków amortyzacji scentralizowanej, a w odniesieniu do przedsiębiorstw rozliczających się z budżetami terenowymi – banki, prowadzące rachunki amortyzacji zablokowanej, ściągają przymusowo nie odprowadzone na te rachunki raty miesięczne lub zaległości wynikające z kwartalnych (rocznych) rozliczeń amortyzacji.5.
Od nie odprowadzonych w terminie kwot na rachunki scentralizowanej amortyzacji lub na rachunki zablokowanej amortyzacji przedsiębiorstwo obowiązane jest opłacać odsetki w wysokości przewidzianej dla odsetek od nieuregulowanych w terminie zobowiązań podatkowych. Odsetki te podlegają odprowadzeniu na dochód właściwego budżetu (dział 5 rozdział 30 "Odsetki za zwłokę od gospodarki uspołecznionej").§ 29.
1.
Przedsiębiorstwa w budowie odprowadzają swą amortyzację łącznie z amortyzacją swych komórek usługowych i usługowo-produkcyjnych: 1)
na własny bankowy rachunek finansowania kapitalnych remontów, 2)
na rachunek amortyzacji scentralizowanej (jednostki finansowane z budżetu centralnego) lub na bankowy rachunek amortyzacji zablokowanej (jednostki finansowane z budżetów terenowych).2.
Podział amortyzacji przedsiębiorstw w budowie na części wymienione w ust. 1 ustala zatwierdzony plan finansowy tych jednostek.3.
W zakresie odprowadzania i rozliczania amortyzacji stosuje się odpowiednio przepisy §§ 27 i 28.4.
Przepisy ust. 1–3 stosuje się analogicznie do zarządów inwestycji powołanych do budowy obiektów, których użytkownikami mają być wyłącznie przedsiębiorstwa.§ 30.
1.
Zjednoczenia nadzorujące przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym na podstawie decyzji właściwego ministra uzgodnionej z Ministrem Finansów mogą gromadzić na własnym rachunku część amortyzacji przedsiębiorstw nie podlegającej odprowadzeniu na rachunki amortyzacji scentralizowanej. Z rachunków tych zjednoczenia mogą udzielać dotacji na inwestycje zdecentralizowane i kapitalne remonty podległym przedsiębiorstwom.2.
W trybie określonym w ust. 1 zjednoczenia mogą być nadto upoważnione do gromadzenia na własnym rachunku części zysku przeznaczonego na inwestycje zdecentralizowane przedsiębiorstw nie upoważnionych do tworzenia funduszu rozwoju.§ 31.
1.
Dochody ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych (po potrąceniu kosztów sprzedaży lub likwidacji) przedsiębiorstwa odprowadzają na własne rachunki funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) w wysokości wynikającej z okresowych sprawozdań finansowych. Analogiczne dochody w przedsiębiorstwach w budowie i zarządach inwestycji traktowane są jako zwroty środków inwestycyjnych.2.
Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o dochodach z likwidacji środków trwałych, należy przez to rozumieć również wpływy z tytułu odszkodowań ubezpieczeniowych uzyskane w związku ze szkodą poniesioną w likwidowanym środku trwałym.§ 32.
Przedsiębiorstwa nie uprawnione do tworzenia funduszu rozwoju przelewają na swój fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) zysk wykazany w okresowych sprawozdaniach finansowych w takim procencie, jaki wynika z planu rocznego opracowanego zgodnie ze wskaźnikami otrzymanymi do planów rocznych od jednostek nadrzędnych. Łączna suma przelewów z zysku na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny), dokonanych na podstawie okresowych sprawozdań finansowych, nie może przekroczyć kwoty określonej w rocznym planie przedsiębiorstwa. Jeżeli zysk przekroczy kwotę planowaną, nadwyżka może być odprowadzona na fundusz inwestycyjno-remontowy (inwestycyjny) na podstawie zatwierdzonego rocznego sprawozdania.§ 33.
Środki zakumulowane na finansowanie inwestycji zdecentralizowanych mogą być przekazywane innym inwestorom jako udział w kosztach realizowanych przez nich inwestycji zdecentralizowanych, zmierzających do powstania urządzeń przeznaczonych na zaspokojenie wspólnych potrzeb gospodarczych i socjalno-kulturalnych.§ 34.
1.
Wnoszenie przez przedsiębiorstwa rozliczające się z budżetem centralnym udziałów w kosztach inwestycji komunalnych na podstawie uchwały nr 72a Rady Ministrów z dnia 15 marca 1958 r. w sprawie udziału państwowych jednostek gospodarczych objętych planem centralnym w kosztach inwestycji urządzeń komunalnych (Monitor Polski Nr 32, poz. 182), następuje ze środków funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) przedsiębiorstw obowiązanych do wniesienia udziału. Jeżeli zobowiązanym jest nowo budujące się przedsiębiorstwo, jak też w przypadkach, gdy dokumentacja projektowo-kosztorysowa dla inwestycji scentralizowanej realizowanej przez przedsiębiorstwo rozliczające się z budżetem centralnym obejmuje również koszty związane z koniecznością budowy lub rozbudowy urządzeń komunalnych – wnoszenie udziału w kosztach budowy inwestycji komunalnej następuje ze środków na inwestycje scentralizowane.2.
Wnoszenie ze środków na inwestycje scentralizowane udziału w budowie urządzenia komunalnego następuje w drodze: 1)
dokonania odpowiednich zmian w planie inwestycyjnym i w budżecie Państwa – gdy urządzenie komunalne realizowane jest jako inwestycja scentralizowana, 2)
przelewu środków na dochód budżetu właściwej rady narodowej – gdy urządzenie komunalne realizowane jest jako inwestycja zdecentralizowana.3.
Wnoszenie z funduszów inwestycyjno-remontowych (inwestycyjnych) udziałów w budowie urządzenia komunalnego następuje w drodze: 1)
przelewu środków na rachunek finansowania właściwej inwestycji – gdy budowa (rozbudowa) urządzenia komunalnego jest realizowana jako inwestycja scentralizowana, 2)
przelewu środków na dochód budżetu właściwej rady narodowej – gdy budowa (rozbudowa) urządzenia komunalnego jest realizowana jako inwestycja zdecentralizowana.4.
Prezydia rad narodowych w granicach dochodów budżetowych, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i w ust. 3 pkt 2, uchwalają dodatkowe kredyty budżetowe na inwestycje zdecentralizowane w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o prawie budżetowym (Dz. U. Nr 45, poz. 221).5.
Inwestor prowadzący budowę (rozbudowę) urządzenia komunalnego, w przypadku wymienionym w ust. 3 pkt 1, może przekroczyć przydzielony mu limit inwestycyjny i limit na roboty budowlano-montażowe o kwotę wniesionych udziałów.6.
Przepisy ust. 1–5 stosuje się analogicznie do innych przypadków, gdy na mocy obowiązujących przepisów lub zawartych umów jednostki gospodarcze obowiązane są do udziału w kosztach inwestycji realizowanych przez jednostki rozliczające się lub objęte innym budżetem jednostkowym.