Rozdział 3 - Napełnienie i uruchomienie instalacji wewnętrznej. - Eksploatacja węzłów przyłączeniowych wodnych sieci ciepłowniczych.
Monitor Polski
M.P.1955.32.310
Akt utracił moc Wersja od: 14 kwietnia 1955 r.
III.
Napełnienie i uruchomienie instalacji wewnętrznej.
Napełnienie i uruchomienie instalacji wewnętrznej.
§ 16.
Wszystkie węzły i instalacje ogrzewcze wewnętrzne, nowo przyłączone do sieci cieplnej lub też poddane letniemu remontowi, podlegają sprawdzeniu i przyjęciu przez ZSC przed uruchomieniem.§ 17.
Instalację wewnętrzną i węzeł należy przed próbą na ciśnienie przepłukać wodą z sieci wodociągowej, pod pełnym jej ciśnieniem, aż do ukazania się czystej wody.§ 18.
1.
Instalacje wewnętrzne poddaje się próbie wodnej na 6,0 atn, a węzły wraz z wymiennikami ciepła - na 10,0 atn.2.
Główne zasuwy węzła poddaje się oddzielnie próbie wodnej na 10,0 atn.§ 19.
Po wykonaniu prób wodnych należy wodę spuścić przez spustnik do kanalizacji, otwierając odpowietrzniki w celu przyspieszenia spustu wody. Po spuszczeniu wody spustniki należy szczelnie zaniknąć i zaplombować.§ 20.
1.
Połączenie z kanalizacją powinno być wykonane z przerwą (przez zlew lub lej spustowy).2.
Połączenie z wodociągiem, które normalnie powinno być odcięte, należy wykonać na pionie spustowym.§ 21.
1.
Opróżnioną z wody i odłączoną od wodociągu instalację wewnętrzną należy zgłosić natychmiast do ZSC w celu napełnienia jej oczyszczoną chemicznie wodą z sieci ciepłowniczej.2.
Napełnianie instalacji wodą wodociągową jest niedopuszczalne.§ 22.
Instalację ogrzewczą napełnia się wodą z sieci ciepłowniczej za pomocą powolnego otwarcia zasuwy nr 2 przy otwartych odpowietrznikach i otwartej zasuwie nr 4 i przy zamkniętych zasuwach nr 1, nr 3 i zaworze nr 5. Szybkość napełniania uzgadnia się z dyspozytorem ZSC. Dopływ wody reguluje się przy pomocy zasuwy nr 2. Gdy na rurociągu jest zanikowy automat ciśnieniowy ZAC, należy przed rozpoczęciem napełniania instalacji otworzyć go przez odciągnięcie grzybka.§ 23.
1.
Jeżeli ciśnienie w rurociągu powrotnym sieci międzyblokowej jest niższe od ciśnienia statycznego w rurociągach budynku, to po napełnieniu instalacji wewnętrznej do możliwie wysokiego poziomu przez zasuwę nr 2 zamyka się ją i kontynuuje napełnianie przez zasuwę nr 1 i zawór nr 5 oraz przez złącze obiegowe przy zamkniętej zasuwie nr 3.2.
Należy przy tym pilnować, aby instalacja wewnętrzna nie znalazła się pod pełnym ciśnieniem, panującym w rurociągu zasilającym sieci ciepłowniczej (§§ 24 i 25).§ 24.
W celu zabezpieczenia instalacji wewnętrznej przed ciśnieniem, panującym w rurociągu zasilającym sieci ciepłowniczej, należy zamknąć zasuwę nr 1 przed zamknięciem ostatniego odpowietrznika.§ 25.
Ciśnienie w instalacji w czasie napełniania sprawdza się za pomocą manometru; nie powinno ono przewyższać ciśnienia dopuszczalnego dla danej instalacji.§ 26.
Ze względu na konieczność dobrego odpowietrzania instalacji wewnętrznej i uniknięcia spadku ciśnienia w sieci ciepłowniczej napełnianie musi się odbywać powoli i jednostajnie.§ 27.
Po zakończeniu napełniania i sprawdzeniu szczelności instalacji i urządzeń węzła wszystkie zasuwy z wyjątkiem zasuwy nr 1 otwiera się całkowicie. Natężenie przepływu wody odpowiednio do zapotrzebowania ciepła ustala się za pomocą zanikowego automatu ciśnieniowego ZAC lub zwężki.§ 28.
Czynności związanych z napełnianiem instalacji dokonuje się pod kontrolą upoważnionego przedstawiciela ZSC.