§ 6. - Doskonalenie i rozwój systemu orientacji poradnictwa zawodowego.

Monitor Polski

M.P.1974.19.112

Akt utracił moc
Wersja od: 31 maja 1974 r.
§  6.
1.
Wojewodowie, prezydenci miast i naczelnicy powiatów, miast stanowiących powiaty oraz miast i powiatów:
1)
podejmą przy współudziale organizacji społecznych działanie w celu organizowania w ramach pracy społecznej pomocy w wyborze zawodu lub pracy zwłaszcza w tych powiatach (miastach), w których nie są zorganizowane poradnie wychowawczo-zawodowe; w pracach tych powinni brać udział doświadczeni pracownicy instytucji oświatowych, służby zdrowia, terenowych organów administracji państwowej oraz zakładów pracy,
2)
zapewnią sukcesywne organizowanie w urzędach terenowych organów administracji państwowej - poczynając od dnia 1 stycznia 1975 r. w pierwszej kolejności w miastach-siedzibach urzędów wojewódzkich, a następnie w miastach o zatrudnieniu w gospodarce uspołecznionej wynoszącym ponad 25 tys. osób - punktów orientacji i poradnictwa zawodowego dla kandydatów do pracy lub przygotowania zawodowego (nauki zawodu), współdziałających z instytucjami oświatowymi,
3)
zapewnią warunki kadrowego i organizacyjnego wzmocnienia istniejących poradni wychowawczo-zawodowych oraz stopniowe organizowanie, tam gdzie to jest uzasadnione, poradni w powiatach (miastach), w których nie ma dotychczas takich poradni,
4)
zapewnią stałą współpracę urzędów wojewódzkich, powiatowych i miejskich z poradniami wychowawczo-zawodowymi i zakładami pracy w zakresie pomocy w wyborze zawodu, dalszej nauki oraz zatrudniania uczniów z niepełną sprawnością fizyczną lub umysłową albo innymi zaburzeniami.
2.
Zasady organizowania punktów orientacji i poradnictwa zawodowego ustala Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych. Do zadań punktów należy w szczególności zapewnianie kandydatom do pracy lub przygotowania zawodowego (nauki zawodu):
1)
informacji o zawodach, warunkach pracy i płac w zakładach pracy, możliwościach uzupełniania, podnoszenia kwalifikacji zawodowych i awansu w zawodzie, perspektywach rynku pracy, w tym zwłaszcza o zawodach mało popularnych,
2)
indywidualnych porad zawodowych, stosownie do potrzeb osób mających podjąć pracę lub przygotowanie zawodowe (naukę zawodu).
3.
Zasady organizowania poradni wychowawczo-zawodowych określa Minister Oświaty i Wychowania.