Rozdział 4 - Tabela obliczeń dodatkowego funduszu zakładowego. - Doprowadzenie do porównywalności wyników gospodarczych państwowych przedsiębiorstw przemysłowych (obliczanie bazy), wskaźników dyrektywnych oraz obliczanie dodatkowego funduszu zakładowego.

Monitor Polski

M.P.1960.30.143

Akt utracił moc

Wersja od: 6 marca 1961 r.

IV.

Tabela obliczeń dodatkowego funduszu zakładowego.

§  8.

1. Podstawę do obliczenia dodatkowego funduszu zakładowego w przedsiębiorstwach, w których warunkiem uzyskania dodatkowego funduszu zakładowego jest zaplanowanie i osiągnięcie w danym roku poprawy wyniku w porównaniu do wyniku roku ubiegłego (lub bazy), stanowi tabela obliczeń dodatkowego funduszu zakładowego, zwana dalej tabelą.

2. Tabelę sporządza przedsiębiorstwo dwukrotnie:

1) w okresie ustalania planu techniczno-ekonomicznego sporządza się tabelę wstępną, opierającą się na przewidywanym wyniku roku ubiegłego, przewidywanych kosztach roku ubiegłego i wskaźnikach dyrektywnych otrzymanych od jednostki nadrzędnej,

2) po sporządzeniu planu techniczno-ekonomicznego i sprawozdania finansowego za rok ubiegły sporządza się tabelę ostateczną opierającą się na zweryfikowanym wyniku bilansowym za rok ubiegły (lub bazie) oraz wskaźnikach dyrektywnych funduszu zakładowego przekazanych przez jednostkę nadrzędną.

3. Tabelę wstępną sporządza przedsiębiorstwo w celu przybliżonego określenia sumy dodatkowego funduszu zakładowego w zależności od wielkości zaplanowanej poprawy wyniku.

4. Tabela ostateczna stanowi dla przedsiębiorstwa podstawę obliczenia dodatkowego funduszu zakładowego. Tabela ta podlega zatwierdzeniu przez jednostkę nadrzędną.

§  9.

1. Tabela składa się z dwóch części:

1) z części pierwszej (lewa strona tabeli), w której należy ustalić w każdym przedsiębiorstwie w kolejnych przedziałkach - poprawę rentowności określoną w procentach,

2) z czyści drugiej (prawa strona tabeli), która jest jednakowa dla wszystkich przedsiębiorstw objętych rozporządzeniem i wynika z "Tabeli obliczeń dodatkowego funduszu zakładowego", stanowiącej załącznik do rozporządzenia; określa ona w procentach planowanego osobowego funduszu płac dodatkowy fundusz zakładowy,

2. Do wypełnienia części pierwszej tabeli (lewa strona tabeli) konieczne są następujące dane:

1) dyrektywna akumulacja (zysk - strata),

2) wskaźnik dyrektywny dodatkowego funduszu zakładowego (w procentach planowanego osobowego funduszu płac),

3) wynik roku ubiegłego lub baza (symbol B we wzorze podanym w § 3 ust. 1),

4) koszty własne sprzedaży wyrobów i usług za rok ubiegły lub koszty bazowe (symbol K x W we wzorze podanym w § 3 ust. 1).

3. Na podstawie dyrektywnego wskaźnika akumulacji (zysku - straty), wyniku roku ubiegłego (bazy) przedsiębiorstwo oblicza poprawę wyniku, tj. różnicę między dyrektywną akumulacją (zyskiem - stratą) a wynikiem roku ubiegłego (bazą).

4. Ustaloną zgodnie z ust. 3 kwotę poprawy wyniku przelicza się na wskaźnik poprawy rentowności wyrażony w procentach, tj. stosunek procentowy, w jakim pozostaje kwota poprawy wyniku do kosztów własnych sprzedanych wyrobów i usług w roku ubiegłym w przypadku, gdy podstawą obliczeń poprawy wyniku był wynik roku ubiegłego, lub do kosztów bazowych (ust. 2 pkt 4). Wskaźnik poprawy rentowności należy obliczyć z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

§  10.

1. Wskaźnik poprawy rentowności ustalony zgodnie z § 9 ust. 4 zamieszcza się w części pierwszej tabeli (lewa strona tabeli) jako końcowy wyraz tego przedziału, w którym w drugiej części tabeli (prawa strona tabeli) znajduje się procent dodatkowego funduszu zakładowego w wysokości wskaźnika dyrektywnego dodatkowego funduszu zakładowego, ustalonego przez jednostkę nadrzędną dla przedsiębiorstwa.

2. Z drugiej części tabeli (prawa strona tabeli) odczytuje się ilość przedziałów w granicach od pierwszego przedziału do przedziału określającego procent planowanego osobowego funduszu płac, wyznaczony dyrektywnym wskaźnikiem poprawy rentowności (ust. 1), i przez podzielenie wskaźnika poprawy rentowności przez odczytaną ilość przedziałów otrzymuje się liczbę określającą koniec pierwszego przedziału.

3. Liczbę określającą początek pierwszego przedziału stanowi zawsze liczba 0,01.

4. Liczbę określającą początek każdego następnego przedziału w tabeli przedsiębiorstwa stanowi liczba określająca koniec każdego poprzedniego przedziału powiększona o liczbę 0,01.

5. Liczbę określającą koniec każdego następnego przedziału (poza pierwszym) stanowi liczba określająca koniec każdego poprzedniego przedziału powiększona o liczbę określającą koniec pierwszego przedziału.