§ 10. - Dalszy rozwój Ochotniczych Hufców Pracy.

Monitor Polski

M.P.1982.31.267

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1991 r.

§  10.

1. Mężczyźni - uczestnicy hufców stacjonarnych, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, w czasie pobytu w hufcu:

1) nie podlegają powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej i jej form zastępczych,

2) są poddawani szkoleniu w zakresie przysposobienia wojskowego lub powszechnej samoobrony ludności.

2. Nie podlegają również powołaniu do służb, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uczestnicy trwających nie dłużej niż rok hufców dla kandydatów do szkół wyższych - w czasie pobytu w tych hufcach.

3. W razie odbycia przysposobienia wojskowego z wynikiem pomyślnym, uczestnikom hufców, jeśli spełniają określone w odrębnych przepisach warunki, przysługuje:

1) prawo wyboru rodzaju wojska lub służby przy powołaniu do zasadniczej służby wojskowej,

2) pierwszeństwo przy rekrutacji kandydatów do szkół specjalistów wojskowych i szkół podoficerskich.

4. Uczestników hufców stacjonarnych, którzy w okresie nie krótszym niż 18 miesięcy odbywali w hufcu szkolenie w zakresie powszechnej samoobrony ludności, nie powołuje się do odbycia zasadniczej służby w obronie cywilnej.

5. Minister Obrony Narodowej może określić kategorie poborowych, którzy po pobycie w hufcach stacjonarnych przez okres, o którym mowa w ust. 4, zostaną przeniesieni do rezerwy przed osiągnięciem granicy wieku ustalonej w przepisach o powszechnym obowiązku obrony.

6. Zasady prowadzenia przysposobienia wojskowego uczestników hufców, o których mowa w ust. 1, oraz ich szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony ludności określają odrębne przepisy.