Rozdział 4 - Podstawowe zadania terenowych organów administracji państwowej w organizowaniu i realizacji czynów społecznych. - Czyny społeczne oraz pomoc Państwa w ich organizowaniu i realizacji.

Monitor Polski

M.P.1984.11.75

Akt utracił moc

Wersja od: 28 stycznia 1988 r.

Rozdział  4

Podstawowe zadania terenowych organów administracji państwowej w organizowaniu i realizacji czynów społecznych.

§  9. 

1. Terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego, we współpracy z właściwymi komisjami czynów społecznych oraz w ścisłym współdziałaniu z samorządem mieszkańców, organizują prace związane z podejmowaniem i realizacją czynów społecznych. Do ich zadań należy w szczególności:

1) inicjowanie i organizowanie - przy pełnym zachowaniu zasady dobrowolności - czynów społecznych przez prowadzenie działalności uświadamiającej i propagandowej wśród mieszkańców, popularyzację podejmowania zobowiązań przez mieszkańców miast i wsi, organizacje społeczne, załogi zakładów pracy, organy samorządu mieszkańców i inne jednostki, z uwzględnieniem w maksymalnym stopniu inicjatyw i wniosków ludności oraz występujących potrzeb społecznych i gospodarczych,

2) określenie realizatora (inwestora) czynu społecznego,

3) udzielanie pomocy materiałowej i technicznej w przygotowywaniu i realizacji przedsięwzięcia, polegającej w szczególności na organizowaniu pozyskania lub w razie potrzeby produkcji niezbędnych materiałów budowlanych i ułatwianiu nabycia bądź wydzierżawienia sprzętu niezbędnego do robót budowlanych, a także w uzasadnionych wypadkach udzielanie pomocy finansowej,

4) prowadzenie kontroli przebiegu czynów społecznych oraz wykorzystania pomocy finansowej i materiałowej,

5) prowadzenie rejestru czynów społecznych i ocena ich wykonania.

2. Jeżeli przedsięwzięcie realizowane w ramach czynu społecznego obejmuje swym zakresem teren bądź interesy kilku jednostek podziału terytorialnego, zadania, o których mowa w ust. 1, są podejmowane wspólnie przez zainteresowane rady narodowe stosownie do art. 37 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego (Dz. U. z 1983 r. Nr 41, poz. 185 i Nr 62, poz. 286 oraz z 1984 r. Nr 21, poz. 100).

§ 10. Do zadań terenowych organów administracji państwowej stopnia wojewódzkiego współdziałających z wojewódzkimi komisjami czynów społecznych należy w szczególności:

1) przedstawianie wniosków i propozycji rozdziału środków finansowej i rzeczowo-materiałowej pomocy Państwa na popieranie czynów społecznych oraz opinii dotyczących wykorzystania tych środków,

2) załatwianie spraw związanych z dokumentacją prawną inwestycji przewidzianych do realizacji w czynie społecznym,

3) udostępnianie, ułatwianie nabycia lub opracowania niezbędnej dokumentacji projektowej,

4) zapewnienie fachowego instruktażu ze strony wyspecjalizowanych służb w załatwianiu spraw związanych z przygotowaniem i realizacją czynów społecznych,

5) propagowanie dobrych doświadczeń w zakresie czynów społecznych oraz przedstawianie wniosków o przyznanie wyróżnień i nagród.

§  11. 

1. Funkcje realizatora (inwestora przy realizacji czynów społecznych polegających na budownictwie inwestycyjnym) powinien pełnić właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego w ścisłym współdziałaniu z właściwym komitetem społecznym.

2. Terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego może przekazać funkcje, o których mowa w ust. 1, zainteresowanym jednostkom gospodarki uspołecznionej, komitetom społecznym lub organizacjom społecznym, takim jak kółka rolnicze i spółki wodne, jeżeli jednostki te lub organizacje mogą zapewnić

fachowe sprawowanie tych funkcji.

3. W razie realizacji czynów społecznych ważnych dla gospodarki województwa oraz tych, których zasięg przekracza granice jednostki podziału terytorialnego stopnia podstawowego, funkcje inwestora mogą być powierzone wyspecjalizowanej jednostce służby inwestycyjnej.

4. W razie wykonywania w ramach czynów społecznych robót na drogach lokalnych (wojewódzkich i gminnych) lub drogach miejskich, funkcje inwestora pełni właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego, który może zlecić właściwemu zarządowi drogi pełnienie funkcji inwestora zastępczego na podstawie umowy o zastępstwie inwestycyjnym. W razie wykonywania robót na drogach państwowych (krajowych) inwestorem może być właściwa dyrekcja okręgowa dróg publicznych, w razie wykonywania robót kolejowych - właściwa dyrekcja okręgowa kolei państwowych, w razie wykonywania urządzeń i robót telekomunikacyjnych - właściwa dyrekcja okręgu poczty i telekomunikacji, w razie wykonywania urządzeń radiokomunikacyjnych - Główny Urząd Radiokomunikacji, w razie wykonywania urządzeń gazyfikacyjnych - właściwy okręgowy zakład gazowniczy, a w razie budowy urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych wsi oraz urządzeń melioracyjnych i zbiorników wodnych do celów rolniczych - właściwy wojewódzki zarząd inwestycji rolniczych. W razie realizacji w ramach czynów społecznych inwestycji oświatowych, kulturalnych lub socjalnych terenowy organ administracji państwowej może zlecić funkcję inwestora zastępczego wyspecjalizowanym jednostkom służby inwestycyjnej.

§  12. 

1. W czynie społecznym nie mogą być podejmowane i realizowane przedsięwzięcia inwestycyjne, których koszty przekraczają możliwości zgromadzenia przez zainteresowanych niezbędnych środków własnych i możliwości udzielania pomocy ze środków budżetowych lub z innych źródeł, a także takie, dla których nie ma możliwości realizacyjnych technicznych i zaopatrzeniowych.

2. Przy podejmowaniu nowych zadań inwestycyjnych przewidzianych do wykonania w ramach czynów społecznych terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej powinny równocześnie analizować całokształt zagadnień związanych z finansowaniem kosztów utrzymania i eksploatacji budowanych obiektów oraz ustalić ich przyszłego użytkownika. Należy przy tym kierować się zasadą, że wydatkami budżetu rady narodowej powinny być obejmowane tylko koszty utrzymania i eksploatacji urządzeń (obiektów), które są administrowane przez Państwo (szkoły, ośrodki zdrowia, przedszkola itp.) Eksploatację innych urządzeń, zwłaszcza obiektów sportowych, rekreacyjnych, niektórych obiektów kulturalnych itp., terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej powinny powierzać właściwym organizacjom społecznym lub zakładom pracy.

3. Podstawą uwzględnienia w wydatkach budżetu rady narodowej na dany rok kosztów utrzymania i eksploatacji urządzeń (obiektów) jest objęcie tych urządzeń projektem planu efektów inwestycji w danym roku.

§  13. 

1. Dokumentacja projektowa inwestycji realizowanych w ramach czynów społecznych w formie odrębnych, samodzielnych zadań, o których mowa w § 1 ust.3 pkt 2. jest zatwierdzana przez jednostki właściwe dla inwestora zadania wykonywanego w czynie społecznym, określone w zarządzeniu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z dnia 19 listopada 1983 r. w sprawie zasad projektowania inwestycji (Monitor Polski Nr 41, poz. 237).

2. Realizatorzy czynów społecznych powinni dążyć do podejmowania nieodpłatnie - w formie czynu społecznego - prac w zakresie opracowania dokumentacji, sprawowania nadzoru technicznego nad wykonawstwem robót budowlanych oraz innych fachowych czynności przez osoby wykonujące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie.

3. Minister Komunikacji może określić zasady i tryb opracowywania dokumentacji projektowej na wykonywaną w ramach czynów społecznych budowę i przebudowę dróg publicznych pozamiejskich i mostów na tych drogach.

§  14. 

1. W ramach czynów społecznych obejmujących drogi publiczne należy uwzględnić oprócz budowy niezbędnych dróg o nawierzchni twardej i mostów także potrzeby w dziedzinie ulepszeń i konserwacji dróg gruntowych.

2. Budowa i przebudowa dróg publicznych może być podejmowana w ramach planu rozwoju sieci dróg publicznych, z uwzględnieniem stopnia pilności określonego społecznym i gospodarczym znaczeniem danego ciągu drogowego.

§  15. 

1. Za szczególne osiągnięcia w rozwijaniu i realizacji czynów społecznych mogą być stosowane różne formy wyróżnień. Podstawowymi formami wyróżnień osób fizycznych zasłużonych w realizacji czynów społecznych powinno być przyznawanie specjalnych odznak, dyplomów, listów pochwalnych, dokonywanie wpisów do ksiąg pamiątkowych itp. Wnioski w sprawie tych wyróżnień rozpatrują wojewódzkie, miejskie, miejsko-gminne i gminne komisje czynów społecznych w porozumieniu z terenowym organem administracji państwowej o właściwości ogólnej. W uzasadnionych wypadkach przewodniczący wojewódzkich rad narodowych lub terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego mogą występować z wnioskami o nadanie osobom zasłużonym w realizacji czynów społecznych odznaczeń państwowych.

2. Za najlepsze wyniki w realizacji czynów społecznych, osiągane przez poszczególne jednostki (np. wsie) lub organizacje (kółka rolnicze, zakłady pracy, organizacje społeczne) mogą być przyznawane zespołowe nagrody rzeczowe (np. sprzęt świetlicowy, sportowy itp.).

3. Ze środków budżetowych przewidzianych na popieranie realizacji czynów społecznych nie mogą być przyznawane nagrody osobom fizycznym. W uzasadnionych wypadkach nagrody takie mogą być przyznawane z funduszu nagród jednostki organizacyjnej przyznającej nagrody własnym pracownikom wyróżniającym się w realizacji czynów społecznych.

4. Za najlepsze wyniki w realizacji czynów społecznych mogą być przyznane dodatkowe środki budżetowe na realizację dalszych zadań w ramach czynów społecznych na terenie danej jednostki podziału terytorialnego.