Rozdział 5 - Przepisy końcowe. - Czyny społeczne oraz pomoc Państwa w ich organizowaniu i realizacji.

Monitor Polski

M.P.1977.24.122

Akt utracił moc
Wersja od: 28 września 1977 r.

Rozdział  5

Przepisy końcowe.

§  16.
1.
Podstawę wyceny wartości zadań wykonywanych w ramach czynów społecznych powinny stanowić:
1)
plan rzeczowo-finansowy opracowywany przez jednostkę pełniącą funkcję inwestora (realizatora),
2)
kosztorys,
3)
faktury za wykonane roboty, wystawione przez wykonawców robót,
4)
rachunki za zrealizowane odpłatnie zakupy i usługi,
5)
protokoły wykonania i odbioru robót.
2.
Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 5, powinny stanowić podstawę wyceny zrealizowanych robót, które zostały wykonane w całości lub w części bezpośrednio przez ludność (systemem gospodarczym), jeżeli na te roboty nie przygotowano dokumentacji kosztorysowej. Protokoły te powinny być sporządzane komisyjnie przy udziale:
1)
przedstawiciela terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego,
2)
przedstawiciela miejscowego komitetu Frontu Jedności Narodu,
3)
osoby nadzorującej wykonanie robót.

W komisyjnym sporządzaniu protokołu mogą uczestniczyć ponadto inne osoby mające odpowiednie rozeznanie w zakresie wyceny wykonanych robót.

3.
Wycena zadań realizowanych bezpośrednio przez ludność powinna być dokonywana z uwzględnieniem tylko kosztów bezpośrednich według cen jednostkowych robocizny, materiałów oraz pracy sprzętu, stosowanych przez uspołecznione przedsiębiorstwa budowlane.
4.
W razie wykonania robót zleconych przedsiębiorstwu budowlano-montażowemu częściowo w ramach czynu społecznego wartość nieodpłatnie otrzymanych świadczeń i nie poniesionych kosztów ubezpieczeń społecznych potrąca się w fakturze przedsiębiorstwa.
§  17.
1.
Zainteresowani ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) powinni udzielać pomocy organizacyjnej i technicznej w przygotowaniu i realizacji czynów społecznych, dotyczących działalności gospodarczej objętej ich zakresem działania.
2.
Minister Komunikacji określi zasady i tryb przygotowania oraz organizację wykonawstwa robót prowadzonych w ramach czynów społecznych na drogach publicznych.
§  18.
1.
Zasady, zakres i tryb opracowywania sprawozdań z realizacji czynów społecznych reguluje instrukcja Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego wydana w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministrem Finansów.
2.
W sprawozdawczości statystycznej z realizacji czynów społecznych wykonywanych w wypadkach, o których mowa w § 2 ust. 5, powinna być wykazana tylko wartość świadczonych w czynie społecznym środków własnych, a nie całość nakładów poniesionych na realizację danego zadania. Według analogicznej zasady należy również ujmować w sprawozdawczości wartość czynów społecznych realizowanych na terenie zakładów pracy przez załogi tych zakładów.
§  19.
Tryb podejmowania i realizacji czynów społecznych oraz zasady działania komitetów społecznych w tym zakresie określają wytyczne stanowiące załącznik do uchwały.
§  20.
Zaleca się zarządom centralnych związków spółdzielni stosowanie przepisów uchwały.
§  21.
Tracą moc:
1)
uchwała nr 366 Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 1959 r. w sprawie koordynacji akcji społecznej i inwestycji związanych z rozwojem radiofonii i telewizji (Monitor Polski Nr 73, poz. 391),
2)
uchwała nr 307 Rady Ministrów z dnia 13 września 1966 r. w sprawie czynów społecznych oraz pomocy Państwa w ich organizowaniu i realizacji (Monitor Polski z 1966 r. Nr 56, poz. 272, z 1970 r. Nr 10, poz. 85 i z 1972 r. Nr 37, poz. 207),
3)
uchwała nr 244 Rady Ministrów z dnia 25 października 1974 r. w sprawie uporządkowania inwestycji realizowanych w ramach czynów społecznych.
§  22.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.