Rozdział 4 - Przepisy szczególne. - Badanie wypadków statków powietrznych.

Monitor Polski

M.P.1964.44.210

Akt utracił moc
Wersja od: 11 lipca 1964 r.

Rozdział  4.

Przepisy szczególne.

§  28.
1.
W razie zderzenia się cywilnego statku powietrznego z wojskowym statkiem powietrznym o wypadku należy zawiadomić niezwłocznie również właściwe organy wojskowe. Badanie takiego wypadku przeprowadza komisja wojskowa według przepisów wojskowych dotyczących badania wypadków statków powietrznych. Minister Komunikacji może wyznaczyć przedstawicieli do udziału w tych badaniach.
2.
Jeżeli wypadek cywilnego statku powietrznego zdarzył się na terenie wojskowym lub wspólnym (cywilno-wojskowym) albo jeżeli w wyniku wypadku poniósł śmierć lub doznał uszkodzenia ciała żołnierz nie będący pasażerem w przewozie lotniczym lub też na skutek wypadku zostało uszkodzone lub zniszczone mienie wojskowe, badanie należy przeprowadzić przy udziale przedstawicieli organów wojskowych.
3.
Jeżeli wypadkowi uległ wojskowy statek powietrzny pilotowany przez osobę cywilną, Minister Komunikacji może wyznaczyć swojego przedstawiciela do komisji wojskowej badającej wypadek.
§  29.
1.
O wypadku obcego statku powietrznego Ministerstwo Komunikacji zawiadamia niezwłocznie i bezpośrednio władze lotnicze państwa, którego znaki przynależności państwowej statek nosi (państwa przynależności statku), a jeżeli przewiduje to odpowiednia umowa międzynarodowa - również konsula tego państwa.
2.
W zawiadomieniu powinny być w miarę możności podane:
1)
data i godzina wypadku;
2)
typ, przynależność państwowa i znaki rejestracyjne statku powietrznego;
3)
nazwiska oraz imiona dowódcy statku powietrznego i załogi;
4)
położenie statku w stosunku do geograficznego punktu orientacyjnego, łatwego do ustalenia (współrzędne geograficzne);
5)
nazwisko (nazwa) właściciela (użytkownika) statku powietrznego;
6)
miejsce ostatniego startu i miejsce przewidywanego lądowania statku;
7)
liczbę zabitych i ciężko rannych;
8)
krótki opis wypadku;
9)
inne dane, mogące interesować władze lotnicze obcego państwa.
§  30.
1.
Jeżeli państwo przynależności statku powietrznego zgłosi życzenie wzięcia udziału w badaniach wypadku statku, wyznaczeni przez to państwo obserwatorzy mogą być z głosem doradczym obecni przy prowadzeniu badań wypadku za zezwoleniem Ministra Komunikacji, wydanym w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych. Zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli umowa międzynarodowa obowiązująca Polskę przewiduje inny tryb dopuszczania tych obserwatorów obcego państwa do udziału w badaniach wypadku statku powietrznego.
2.
Jeżeli do przeprowadzenia badań wypadku obcego statku powietrznego okażą się potrzebne informacje państwa przynależności tego statku lub innego obcego państwa trzeciego, Ministerstwo Komunikacji może, po uzgodnieniu z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, zwrócić się o nie do właściwych organów danego państwa. Jeżeli wystąpienie o udzielenie informacji będzie skierowane do państwa trzeciego, upoważniony przedstawiciel i doradcy techniczni tego państwa będą mogli być obecni przy badaniach w zakresie dotyczącym udzielonych informacji.
3.
Z wyników badań wypadku obcego statku powietrznego sporządza się sprawozdanie. Odpis sprawozdania przesyła się na żądanie państwu przynależności obcego statku powietrznego, który uległ wypadkowi. Państwu trzeciemu może być dostarczone sprawozdanie dotyczące tych zagadnień, które go dotyczą.
§  31.
1.
Badanie wypadków lotniczych polskich statków powietrznych na terytorium obcego państwa odbywa się zgodnie z zasadami ustalonymi umowami międzynarodowymi, przy czym w miarę możliwości należy stosować przepisy niniejszego zarządzenia.
2.
Jeżeli wypadek lotniczy polskiego statku powietrznego zdarzył się na terytorium obcego państwa nie należącego do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212), lub nie będącego stroną porozumienia w ramach Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej ani nie związanego z Polską dwustronną umową lotniczą, udział w badaniach wypadku lotniczego odbywa się zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez Ministra Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.