§ 1. - Zwolnienie od podatków nowozakładanych drobnych zakładów rzemieślniczych i chałupniczych oraz przemysłu ludowego i domowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.60.289

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1958 r.

§  1.

1. Zwalnia się od podatków obrotowego i dochodowego na okres dwóch lat przychody rzemieślników osiągane z drobnych zakładów rzemieślniczych założonych w czasie od dnia 1 sierpnia 1956 r. do dnia 31 lipca 1958 r na terenie gromad oraz osiedli i miast o liczbie mieszkańców do 5.000.

2. Na terenie województw: białostockiego, koszalińskiego, olsztyńskiego, szczecińskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego oraz powiatów: elbląskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego i sztumskiego województwa gdańskiego, powiatów: brzeskiego, grotkowskiego, nyskiego, głubczyckiego, prudnickiego i namysłowskiego województwa opolskiego, powiatu pilskiego województwa poznańskiego oraz powiatów ustrzyckiego i leskiego województwa rzeszowskiego - przepis ust. 1 ma zastosowanie do gromad, osiedli i miast o liczbie mieszkańców do 10.000. Upoważnia się prezydia wojewódzkich rad narodowych do objęcia niniejszym przepisem również miejscowości o liczbie mieszkańców do 10.000 położonych na innych terenach.

3. Za rzemieślników, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się osoby posiadające uprawnienia rzemieślnicze lub co najmniej potwierdzenie władzy przemysłowej o zgłoszeniu wniosku o uzyskanie tych uprawnień i wykonujące rzemiosła w ramach uprawnień, o które się ubiegają.

4. Zwolnienia przewidziane w ust. 1 i 2 stosuje się do rzemieślników:

1) nie zatrudniających w zakładzie ani pracownika najemnego, ani członka rodziny, a jeżeli chodzi o rzemieślników wykonujących rzemiosła: bednarstwo, blacharstwo, budownictwo cukiernictwo, dekarstwo, kołodziejstwo, kowalstwo, piekarstwo, powroźnictwo, ślusarstwo i naprawa maszyn, wiertnictwo studzien oraz zduństwo, jak również rzemieślników wykonujących rzemiosło na terenie miejscowości wymienionych w ust. 2 - zatrudniających nie więcej niż jednego pracownika najemnego lub jednego członka rodziny; szkolenie nie więcej niż dwóch uczniów na podstawie umowy o naukę zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej oraz pomoc małżonka w zakładzie - nie stoi na przeszkodzie do zwolnienia;

2) nie posiadających poza zakładem rzemieślniczym innych źródeł przychodów, podlegających przepisom o podatku obrotowym; zastrzeżenie to dotyczy również członków rodziny, których dochody z mocy przepisów o podatku dochodowym podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem tych osób.

5. Prezydium rady narodowej właściwe według miejsca położenia zakładu - po porozumieniu z terenowym cechem oraz z właściwym związkiem spółdzielczości pracy - może nie przyznać zwolnień, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, rzemieślnikom, którzy w dniu 1 sierpnia 1956 r. wykonywali swój zawód w spółdzielczych zakładach pracy, a po tym dniu zaprzestali wykonywania pracy w spółdzielni i założyli własny zakład rzemieślniczy w miejscowości, która była siedzibą zakładu spółdzielczego bądź w najbliższych okolicach tej miejscowości.