Rozdział 3 - Zwolnienia przysługujące pracownikom pełniącym służbę na granicy państwowej. - Zwolnienia od obowiązku posiadania pozwolenia na przywóz i wywóz oraz od cła w obrocie towarowym z zagranicą.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.69.312

Akt utracił moc

Wersja od: 25 marca 1988 r.

Rozdział  3

Zwolnienia przysługujące pracownikom pełniącym służbę na granicy państwowej.

§  12.

1. Za osoby pełniące funkcje na granicy państwowej, zwane dalej "pracownikami", uważa się:

1) osoby wykonujące na granicy państwowej prace przy urządzeniach technicznych, zwłaszcza komunikacyjnych, przy budowlach, mostach, regulacji rzek, albo prace pomiarowe, konserwatorskie itp.,

2) funkcjonariuszy wykonujących na granicy czynności służbowe.

2. Na równi z pracownikami traktuje się:

1) członków obsługi lub załogi publicznych środków przewozowych, którymi dokonywane są międzynarodowe przewozy osób lub towarów bądź czynności spedycyjne, oraz rybaków morskich i konwojentów,

2) rodziny członków załóg statków żeglugi śródlądowej przebywające razem z nimi na tych statkach.

3. Pracownik, który przekracza granicę państwową na podstawie:

1) dokumentu polskiego - jest pracownikiem krajowcem,

2) dokumentu obcego państwa - jest pracownikiem cudzoziemcem.

§  13.

1. Pracownikowi zwalnia się od cła przywozowego lub wywozowego przewożone ze sobą przedmioty osobistego użytku, a zwłaszcza:

1) bieliznę osobistą, odzież, z wyjątkiem odzieży wymienionej w § 14 ust. 1 pkt 5, obuwie, przybory toaletowe i inne drobne podręczne przedmioty,

2) środki spożywcze, w tym mięso, ryby, drób i przetwory z nich oraz tłuszcze zwierzęce i roślinne do 200 g łącznie, przetwory mleczarskie do 200 g łącznie, wszystko licząc na 1 dzień podróży, lecz nie więcej niż 2 kg łącznie, oraz czekoladę i wyroby czekoladowe do 250 g łącznie,

3) wyroby tytoniowe do 250 sztuk papierosów lub do 50 sztuk cygar albo do 250 g tytoniu,

4) leki, środki sanitarne i wyroby kosmetyczne w niewielkiej ilości,

5) zwierzęta domowe hodowane na statkach przez członków załóg statków żeglugi śródlądowej lub członków ich rodzin.

2. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się, jeżeli przedmioty przewożone są przez pracownika w wieku powyżej 17 lat.

§  14.

1. Pracownikowi cudzoziemcowi, który przyjeżdża do Polski, zezwala się na przywóz, a pracownikowi krajowcowi, który wyjeżdża z Polski, można zezwolić na wywóz za granicę na zasadzie odprawy celnej warunkowej, bez uiszczenia należności celnych i składania zabezpieczenia tych należności, przewożonych ze sobą przedmiotów osobistego użytku, a zwłaszcza:

1) narzędzi do pracy i innych podręcznych przedmiotów służących do wykonywania zawodu,

2) aparatu fotograficznego, wąskotaśmowego aparatu filmowego oraz 24 klisz lub 10 rolek błon fotograficznych do przewożonego aparatu fotograficznego i 10 rolek taśmy filmowej o szerokości do 16 mm do przewożonego aparatu filmowego,

3) turystycznych: radiomagnetofonu albo magnetofonu i radioodbiornika i do 10 kaset magnetofonowych do przewożonego radiomagnetofonu i do 5 rolek taśmy magnetofonowej,

4) śpiwora, materaca,

5) odzieży futrzanej i skórzanej ze skór naturalnych,

6) wyrobów użytkowych ze złota, platyny, kamieni szlachetnych i pereł prawdziwych o zwykłej dla nich masie, jeżeli łączna ich masa nie przekracza 50 g.

2. Przepis § 8 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§  15.

1. Osobom wymienionym w § 12 ust. 2 pkt 1 przekraczającym granicę na podstawie dokumentu polskiego, niezależnie od zwolnień określonych w § 13, zwalnia się od cła przywozowego przedmioty, od których cło, licząc za każdy dzień podróży, nie przekracza kwoty:

1) 50 złotych przy podróżach trwających do 14 dni,

2) 100 złotych przy podróżach trwających ponad 14 dni, lecz nie dłużej niż 30 dni,

3) 200 złotych przy podróżach trwających ponad 30 dni, lecz nie dłużej niż 120 dni,

4) 300 złotych przy podróżach trwających ponad 120 dni.

2. Zwolnień określonych w ust. 1 nie stosuje się do:

1) samochodów,

2) spirytusu oraz innych napojów alkoholowych.

3. Zwolnienia określone w ust. 1 nie podlegają kumulowaniu i wygasają z chwilą zakończenia podróży.

4. Rozpoczęty dzień podróży liczy się za cały.