Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Zwolnienia od należności celnych oraz od ograniczeń przywozu i wywozu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.42.260

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lutego 1973 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.

1. 1 Przedmioty, zwolnione na podstawie rozporządzenia od należności celnych w całości lub w części, zwolnione są zarazem od ograniczeń przywozu i wywozu, wprowadzonych stosownie do art. 8 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 33, poz. 166), zwanej w dalszym ciągu "ustawą", o ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej. Zwolnienie to nie narusza jednak obowiązków, które wynikają z odrębnych przepisów lub z umów międzynarodowych, wprowadzających zakazy i ograniczenia zwłaszcza ze względu na dobro lub bezpieczeństwo publiczne, zdrowie ludzi, ochronę zwierząt, roślin, dóbr kultury albo interes dewizowy (art. 9 ustawy).

2. W razie gdy zwolnienie od należności celnych uzależnione jest od ilości, wagi lub wartości przedmiotów albo od kwoty ciążących na przedmiotach należności celnych, nieznaczna nadwyżka ilości, wagi, wartości albo należności celnych nie stoi na przeszkodzie zwolnieniu.

3. W razie potrzeby ustalenia wartości przedmiotu, wartość tę ustala organ administracji celnej, posiłkując się w miarę możności przedstawionymi przez stronę rachunkami lub innymi dokumentami albo świadectwami rzeczoznawców.

§ 2. Jeżeli przepis rozporządzenia ustanawia tylko możliwość zwolnienia od należności celnych, oznacza to możliwość zwolnienia od nich w całości lub w części.

§  3.

1. Jeżeli przepis szczególny tak stanowi, a także jeżeli zwolnienia od należności celnych albo od ograniczeń przywozu lub wywozu udziela się w indywidualnym wypadku, zwolnienie może nastąpić pod określonym warunkiem o oznaczonym terminie ważności, a zwłaszcza pod warunkiem, że przedmiot objęty zwolnieniem będzie używany w określonym celu lub zgodnie z określonym przeznaczeniem albo że nie będzie odstępowany.

2. Zwolnienie od należności celnych przywozowych pod warunkiem powoduje, że dopuszczenie przedmiotu do obrotu na polskim obszarze celnym następuje z zastrzeżeniem (art. 4 ust. 3 ustawy).

3. W razie naruszenia warunku zwolnienie staje się niebyłe, a zarazem staje się wymagalne cło ciążące na przedmiocie, jeżeli zaś przedmiot podlega ograniczeniu - staje się wymagalna równowartość przedmiotu, gdy jest ona wyższa niż ciążące cło lub gdy na przedmiot ten cła nie ustanowiono. Wymagalne stają się również odsetki za zwłokę (art. 41 ust. 1 ustawy), licząc od dnia naruszenia warunku.

4. 2 Warunek, którego nie naruszono, wygasa w wypadku, gdy strona uiści należne cło oraz uzyska dla siebie lub dla nabywcy przedmiotu pozwolenie przywozu lub wywozu, jeżeli jest ono wymagane; zwolnienie w tym wypadku uważa się za niebyłe.

5. W wypadkach określonych w ust. 3 i 4 cło lub równowartość pobiera się w kwocie określonej w dowodzie odprawy celnej, a w braku takiej podstawy wymierza się te należności (art. 38 ust. 1 ustawy) na podstawie innych dowodów, zwłaszcza zaś na podstawie rewizji celnej przedmiotu.

¹ § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 7 sierpnia 1970 r. (Dz.U.70.21.174) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1970 r.

² § 3 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 10 marca 1970 r. (Dz.U.70.5.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 marca 1970 r.