§ 3. - Zwalnianie żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem i żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej przed upływem okresu, na który zgłosili się do tej służby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.153.1613

Akt utracił moc

Wersja od: 23 kwietnia 2006 r.

§  3.

1. Podstawą zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem jest:

1) ostateczne orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o uznaniu go za:

a) czasowo niezdolnego do czynnej służby wojskowej,

b) niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju,

c) trwale i całkowicie niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju oraz w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;

2) ostateczna decyzja wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), ustalająca konieczność sprawowania przez żołnierza bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny;

3) wniosek żołnierza udokumentowany zaświadczeniem państwowej komisji wyborczej o wybraniu żołnierza na posła;

4) prawomocne orzeczenie sądu w przypadku zarządzenia w stosunku do żołnierza wykonania kary pozbawienia wolności, w tym również kary zastępczej;

5) decyzja Ministra Obrony Narodowej, wydana na podstawie udokumentowanego, złożonego drogą służbową, indywidualnego wniosku żołnierza, uzasadnionego szczególnie ważnymi względami osobistymi lub rodzinnymi.

2. Zwolnienie żołnierza następuje nie później niż po upływie siedmiu dni od dnia doręczenia dowódcy jednostki wojskowej:

1) ostatecznej decyzji lub prawomocnego orzeczenia - w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5;

2) wniosku - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.