Rozdział 3 - O środkach przeciwko zaraźliwym chorobom zwierzęcym w kraju. - Zwalczanie zaraźliwych chorób zwierzęcych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.77.673

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1997 r.

Rozdział  III

O środkach przeciwko zaraźliwym chorobom zwierzęcym w kraju.

Art.  16. ³

 Wojewodowie mogą w celu ochrony od niebezpieczeństwa zaraźliwych chorób zwierzęcych zarządzić w drodze rozporzadzenia:

a) ograniczenie lub wzbronienie osobom, mającym wskutek swego zatrudnienia styczność ze zwierzętami, zwłokami zwierząt, lub surowcami zwierzęcemi (garbarze, oprawcy, misiarze, osoby handlujące i t.p.) wstępu do stajen, obór, chlewów i t.p.;

b) oczyszczanie i odkażanie ramp i miejsc tymczasowego postoju na stacjach kolejowych i przystaniach wodnych oraz wagonów kolejowych, statków i innych środków, użytych do przewozu zwierząt i wytworów zwierzęcych, tudzież narzędzi i przedmiotów, użytych przy ładowaniu i wyładowaniu, o ile oczyszczanie i odkażanie nie jest w obowiązujących przepisach przewidziane;

c) zaopatrzenie rzeźni i targowisk (miejsc spędu zwierząt) w urządzenia zabezpieczające prawidłowe przeprowadzenie nadzoru weterynaryjnego, jak również oczyszczanie i odkażanie; zupełne odosobnienie targowisk (miejsc spędu) zwierząt użytkowych i hodowlanych od rzeźni i targowisk zwierząt rzeźnych;

d) zaopatrzenie stajen zajezdnych i przedsiębiorstw handlu zwierzętami w urządzenia umożliwiające oczyszczanie i odkażanie;

e) zaopatrzenie grzebowisk, rakarni, zakładów utylizacyjnych, garbarni i innych przedsiębiorstw przerobu zwłok zwierzęcych i surowców zwierzęcych w urządzenia zabezpieczające od roznoszenia zaraźliwych chorób zwierzęcych;

f) zaopatrywanie psów w obroże z podaniem na nich znaków umożliwiających ustalenie miejsca zamieszkania i nazwiska posiadacza;

g) prowadzenie wykazów stanowienia koni;

h) badanie w pewnych odstępach czasu zwierząt, używanych w przedsiębiorstwach przewozowych oraz zwierząt wskutek sposobu ich użycia stykających się często ze zwierzętami innych posiadaczy lub miejscami ich postoju, zwierząt używanych w kopalniach, w handlu domokrążnym i zwierząt będących w posiadaniu osób nie mających stałego zamieszkania.

Art.  17. ⁴

1. Minister Rolnictwa i Reform Rolnych wydaje w drodze rozporządzeń wszelkie inne zarządzenia, poza wymienionymi w art. 16. W rozporządzeniach tych Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może w szczególności dla obszaru całego Państwa lub niektórych jego części zarządzić:

a) poddawanie nadzorowi weterynaryjnemu w oznaczonym zakresie przepędzania, przewożenia i przenoszenia zwierząt z jednej miejscowości do drugiej, niezależnie od zastosowanych środków i sposobów, a w razie potrzeby badanie tych zwierząt przez lekarzy weterynaryjnych, państwowych lub przez Państwo upowaznionych,

b) zaopatrywanie w świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, będących w posiadaniu osób handlujących, oraz zwierząt dostarczanych do rzeźni, na targowiska, jarmarki, pokazy, przetargi publiczne, jak również przepędzanych, przewożonych i przenoszonych z jednej miejscowości do drugiej; postanowienia tego punktu oraz lit. a) nie mogą dotyczyć przepędzania, przewożenia i przenoszenia zwierząt domowych w zakresie zabiegów hodowlanych lub wynikających z użytkowania zwierząt pociągowych;

c) poddawanie zwierząt w oznaczonym zakresie rejestracji i znakowaniu;

d) prowadzenie przez osoby handlujące wykazu zakupionych i sprzedanych zwierząt;

e) zaopatrzenie zakładów mleczarskich, otrzymujących mleko z różnych gospodarstw, w urządzenia, zabezpieczające od roznoszenia zaraźliwych chorób zwierzęcych i umożliwiające oczyszczanie i odkażanie;

f) poddawanie nadzorowi weterynaryjnemu w oznaczonym zakresie przetargów zwierząt, zakładów tuczenia dla celów przemysłowych, krowiarni, wspólnych pastwisk, stajni zajezdnych, przedsiębiorstw handlu zwierzętami, stawów rybnych, wylęgarni, zimochowów i urządzeń dla przechowywania ryb, grzebowisk, rakarni, zakładów utylizacyjnych i innych przedsiębiortw przerobu zwłok zwierzęcych oraz miejsc oczyszczania i odkażania wagonów kolejowych, samochodów, statków i innych środków, użytych do przewozu zwierząt i przetworów zwierzęcych;

g) określanie warunków zarobkowego trzebienia zwierząt;

h) tworzenie grzebowisk gminnych.

2. Nadto Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może ustanawiać na obszarze całego Państwa lub niektórych jego części obowiązek dostarczania zwłok do grzebowisk, rakarni, zakładów utylizacyjnych i innych przedsiębiorstw przerobu zwłok zwierzecych oraz określać sposób ich dostarczania.

3. Rozporządzenia w sprawach, określonych w ust. 1 lit. c) i h), będą wydawane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art.  18. ⁵

 Wytwarzanie i wprowadzanie w obrót szczepionek i surowic dla celów weterynaryjnych oraz preparatów do rozpoznawania zaraźliwych chorób zwierzęcych, wymaga uprzedniego zezwolenia Ministra Rolnictwa, który może zarządzić państwową kontrolę wyrobów tych oraz wyrobów zagranicznych.

Jeżeli wymienione wyżej szczepionki , surowice i preparaty mogą być stosowane również w medycynie, zezwolenia lub zarządzenia kontroli wymienione w artykule niniejszym mają być wydawane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art.  19. ⁶

 Wszelkie targi, jarmarki i pokazy zwierząt, rzeźnie publiczne i prywatne, mleczarnie, lecznice i uzdrowiska dla zwierząt podlegają nadzorowi weterynaryjnemu władz administracyjnych, który określony będzie przez Ministra Rolnictwa.

Mniejsze targi i pokazy zwierząt mogą być przez wojewodę od nadzoru powyższego zwolnione.

Art.  20. ⁷

 Właściciele zwierząt, jako też wszyscy, którzy z tytułu faktycznego posiadania lub używania zwierzęcia albo z tytułu wykonywania urzędu lub zawodu mają styczność ze zwierzętami, są obowiązani zgłosić niezwłocznie do przełożonego swej gminy, sołtysa ⁸   lub do najbliższego posterunku policji, albo też bezpośrednio do starosty ⁹   każdy wypadek zachorowania, jak również wystąpienie objawów, wzbudzających podejrzenie zachorowania na jedną z następujących chorób:

a) księgosusz,

b) zarazę płucną bydła rogatego,

c) pryszczycę,

d) wąglik,

e) szelestnicę,

f) zarazę dziczyzny i bydła rogatego,

g) gruźlicę bydła rogatego w postaci otwartej (płuc, wymienia, macicy i jelit),

h) nosaciznę zwierząt jednokopytowych,

i) ospę owczą,

j) zarazę stadniczą koni,

k) otręt koni i bydła rogatego,

l) świerzb zwierząt jednokopytowych i owiec,

m) wściekliznę,

n) pomór i zarazę świń,

o) różycę świń,

p) cholerę drobiu i pomór kur.

Art.  21.

Osoby, które zwierzętami władają, winny równocześnie ze zgłoszeniem:

a) zwierzęta chore i podejrzane odosobnić od innych zwierząt, które mogłyby ulec danej zarazie;

b) nie wyprowadzać takich zwierząt poza obręb swego gospodarstwa;

c) zabronić dostępu do miejsca postoju takich zwierząt osobom postronnym, z wyjątkiem organów władzy i lekarzy weterynaryjnych;

d) zwierzęta padłe i zabite przechować w miejscach odosobnionych z zachowaniem potrzebnej ostrożności.

Art.  22. ¹⁰

 O otrzymanem zgłoszeniu, jak również o ujawnionych w inny sposób wypadkach chorób zaraźliwych lub ich podejrzenia sołtys ¹¹  obowiązany jest natychmiast powiadomić przełożonego gminy ¹² , przełożony zaś gminy i posterunek policji oraz starostę ¹³ .

Art.  23.

Starosta ¹⁴  , otrzymawszy zgłoszenie (art. 20 i 22), lub też dowiedziawszy się w jakikolwiek inny sposób o zaraźliwej chorobie zwierzęcej, lub jej podejrzeniu, obowiązany jest przeprowadzić natychmiast przez państwowego lekarza weterynaryjnego zbadanie stanu rzeczy na miejscu.

Państwowy lekarz weterynaryjny po zbadaniu zwierząt i przeprowadzeniu potrzebnych dochodzeń co do rodzaju choroby, stopnia jej rozszerzenia i niebezpieczeństwa oraz przyczyny, ustali, czy i która z zaraźliwych chorób zwierzęcych została stwierdzona lub czy jest uzasadnione jej podejrzenie, jak również ustali okoliczności i fakty mające znaczenie dla odszkodowania lub zapomogi.

Stosownie do rodzaju i niebezpieczeństwa choroby państwowy lekarz weterynaryjny, zgodnie z postanowieniami rozporządzenia niniejszego i rozporządzeń wykonawczych, winien natychmiast zarządzić tymczasowe niezbędne środki w celu umiejscowienia choroby. O zarządzeniach tych państwowy lekarz weterynaryjny zawiadamia posiadacza zbadanych zwierząt oraz na piśmie miejscową władzę gminną ¹⁵  , która niezwłocznie poda te zarządzenia do wiadomości osób zainteresowanych, względnie także do wiadomości publicznej i dopilnuje ich wykonania.

Art.  24. ¹⁶

 Jeżeli według opinji państwowego lekarza weterynaryjnego stwierdzenie rodzaju choroby możliwe jest tylko przez dokonanie sekcji, a niema potrzebnego do tego zwierzęcia zabitego lub padłego, starosta ¹⁷   może zarządzić zabicie zwierzęcia podejrzanego.

Przy czynnościach państwowego lekarza weterynaryjnego, mających na celu rozpoznanie rodzaju choroby, może być obecny lekarz weterynaryjny powołany przez posiadacza zwierzęcia, o ile to nie spowoduje zwłoki w ustaleniu stanu rzeczy. Zdanie tego lekarza, o ile jest niezgodne z ustaleniem państwowego lekarza weterynaryjnego, winno być wraz z uzasadnieniem dołączone do akt sprawy. Urzędowe stwierdzenie pewnych chorób można uzależnić od przeprowadzenia badań rozpoznawczych, lub od ustalenia państwowego lekarza weterynaryjnego wyższej instancji. Sposób wykonania niniejszego przepisu określi Minister Rolnictwa.

Art.  25.

W wypadku stwierdzenia przez państwowego lekarza weterynaryjnego wybuchu choroby zaraźliwej lub jej podejrzenia, starosta ¹⁸   winien zarządzić środki, przewidziane w rozporządzeniu niniejszem i w rozporządzeniach na jego podstawie wydanych, uwzględniając potrzeby życia gospodarczego.

W miejscowościach, w których przez państwowego lekarza weterynaryjnego już został stwierdzony wybuch pryszczycy, otrętu, różycy świń, cholery drobiu i pomoru kur, starosta ¹⁹   może w razie zgłoszenia nowych wybuchów tych chorób zarządzić środki, przewidziane w rozporządzeniu niniejszem, bez uprzedniego delegowania na miejsce państwowego lekarza weterynaryjnego.

Minister Rolnictwa może przepis ten zastosować również do innych zaraźliwych chorób zwierzęcych.

Art.  26.

W wypadku stwierdzenia (art. 23) zaraźliwej choroby zwierzęcej lub jej podejrzenia mogą być zastosowane następujące środki:

a) odosobnienie, strzeżenie, obserwowanie, rejestracja i znakowanie zwierząt dotkniętych zarazą, podejrzanych i wrażliwych na daną zarazę;

b) ograniczenie obrotu takiemi zwierzętami oraz określenie sposobu używania zwierząt chorych i podejrzanych, sposobu zużytkowania surowców ze zwierząt chorych i podejrzanych, tudzież ograniczenie obrotu zwierzętami i przedmiotami, mogącemi być rozsadnikami zarazy;

c) zakaz spędu zwierząt z miejscowości zapowietrzonych lub zagrożonych, albo wykluczenie pewnych gatunków zwierząt od spędzania na targi, jarmarki, pokazy i t.p.;

d) badanie przez lekarza weterynaryjnego zwierząt podejrzanych i wrażliwych na zarazę;

e) pobieranie próbek części narządów, krwi, wydalin lub wydzielin zwierzęcia oraz wykonywanie szczepień w celach rozpoznawczych;

f) wzbronienie stosowania, bez uprzedniego zezwolenia władzy, środków mających na celu rozpoznanie zaraźliwej choroby zwierzęcej;

g) 20  szczepienie zwierząt wrażliwych na zarazę oraz leczenie zwierząt chorych;

h) zabijanie zwierząt dotkniętych zarazą i podejrzanych w wypadkach wyraźnie przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem lub w rozporządzeniach na jego podstawie wydanych, oraz wykonywanie sekcji zwierząt zabitych i padłych;

i) oczyszczanie, odkażanie, niszczenie lub usuwanie w sposób wykluczający niebezpieczeństwo zarazy zwłok zwierzęcych, części ciała zwierzęcego nie nadających się do użycia, wytworów oraz odpadków ze zwierząt chorych i podejrzanych, tudzież nawozu, narzędzi i przedmiotów, które z temi zwierzętami były w bezpośredniem lub pośredniem zetknięciu;

k) oczyszczanie i odkażanie stajen, stanowisk i dróg, używanych przez zwierzęta chore lub podejrzane, jak również zwierząt, które mogą być rozsadnikami zarazy, dalej podściółki i paszy, a w razie potrzeby także osób, które były w styczności ze zwierzętami choremi lub podejrzanemi oraz rzeczy tych osób;

l) zakaz wypuszczania samopas świń, psów, kotów i innych zwierząt;

m) poddanie ubojowi zwierząt wpędzanych do rzeźni i na targowiska rzeźne;

n) przymusowe wyłowienie ryb, pozostawienie stawów ugorem, odkażanie stawów, wylęgarni, zimochowów i urządzeń do przechowywania ryb;

o) ogłaszanie o wybuchu i wygaśnięciu zaraźliwych chorób zwierzęcych.

Art.  27.

Ograniczenia, wynikające z punktu b) art. 26, mogą być stosowane między innemi przez:

a) uznanie pewnego miejsca lub obszaru jako zamkniętego dla wyprowadzania i wprowadzania doń zwierząt chorych, podejrzanych i wrażliwych na zarazę, stosownie do rodzaju zarazy, rozmiaru grożącego niebezpieczeństwa i stosunków miejscowych; zamknięcie może dotyczyć również paszy, ściółki i wogóle przedmiotów uznanych za możliwe rozsadniki zarazy;

b) wstrzymanie dalszego przewozu, pędzenia lub innego prowadzenia zwierząt;

c) zakaz lub ograniczenie wypędzania zwierząt na pastwisko oraz używania pewnych dróg i ulic;

d) zakaz wspólnego używania studzien, miejsc pojenia, pławienia i t. p.

Art.  28.

Minister Rolnictwa określi wypadki i sposób stosowania środków przewidzianych w art. 26 i 27 oraz wskaże w rozporządzeniu władze powołane do ich stosowania, nie naruszając przytem przepisów, zawartych w art. 30 do 74, a dotyczących poszczególnych chorób zwierzęcych.

Art.  29.

Minister Rolnictwa może dla obszaru całego Państwa lub jego części w drodze rozporządzeń:

a) włączać do chorób, podlegających obowiązkowi zgłaszania, inne choroby, w art. 20 nie wymienione, oraz przepisywać sposób ich zwalczania środkami przewidzianemi w rozporządzeniu niniejszem;

b) wyłączać od obowiązku zgłaszania na czas określony lub do odwołania poszczególne choroby, wymienione w art. 20.

³ Art. 16 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.27.245) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1938 r.

⁴ Art. 17 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.27.245) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1938 r.

⁵ Art. 18 uchylony przez art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o srodkach farmaceutycznych i odurzających oraz artykułach sanitarnych (Dz.U.51.1.4) z dniem 8 stycznia 1951 r., w zakresie uregulowanym tą ustawą.

⁶ Art. 19 zmieniony przez art. 75 pkt 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

⁷ Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1932 r. (Dz.U.32.26.229) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1932 r.

⁸ Z dniem 27 maja 1990 r. organ gminy zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

⁹ Z dniem 27 maja 1990 r. organ gminy zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹⁰ Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 lutego 1932 r. (Dz.U.32.26.229) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1932 r.

¹¹ Z dniem 27 maja 1990 r. organ gminy zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹² Z dniem 27 maja 1990 r. organ gminy zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹³ Z dniem 27 maja 1990 r. organ gminy zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹⁴ Z dniem 1 czerwca 1975 r. wojewoda zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).

Z dniem 27 maja 1990 r. rejonowy organ rządowej administracji ogólnej zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹⁵ Z dniem 27 maja 1990 r. organ gminy zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹⁶ Art. 24 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1932 r. (Dz.U.32.26.229) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1932 r.

¹⁷ Z dniem 1 czerwca 1975 r. wojewoda zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).

Z dniem 27 maja 1990 r. rejonowy organ rządowej administracji ogólnej zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹⁸ Z dniem 1 czerwca 1975 r. wojewoda zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).

Z dniem 27 maja 1990 r. rejonowy organ rządowej administracji ogólnej zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

¹⁹ Z dniem 1 czerwca 1975 r. wojewoda zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia zadań i uprawnień należących do powiatowych rad narodowych i naczelników powiatów, które przejmują wojewódzkie rady narodowe i wojewodowie (Dz.U.75.17.94).

Z dniem 27 maja 1990 r. rejonowy organ rządowej administracji ogólnej zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

²⁰ Art. 26 pkt g) zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.27.245) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1938 r.