§ 17. - Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt akwakultury.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.781 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 11 czerwca 2015 r.

§  17.

1. Enklawę położoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obejmującą jedno lub więcej gospodarstw, lub obszarów hodowli mięczaków, której status epizootyczny w odniesieniu do danej nieegzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury jest uzależniony od statusu epizootycznego otaczających ją wód naturalnych, uznaje się za wolną od nieegzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury, jeżeli:

1) w enklawie tej oraz w źródłach wodnych znajdujących się na jej obszarze nie występują zwierzęta wodne z gatunków wrażliwych na tę chorobę lub

2) warunki panujące w tej enklawie oraz w źródłach wodnych znajdujących się na jej obszarze uniemożliwiają przetrwanie czynnika chorobotwórczego wywołującego tę chorobę, lub

3) w celu ochrony przed wprowadzeniem tej choroby do gospodarstwa położonego w enklawie są stosowane dodatkowe środki zapobiegające przedostaniu się do tej enklawy, w szczególności wektorów lub zwierząt wodnych z gatunków wrażliwych na tę chorobę, niewykazujących objawów klinicznych tej choroby, w których organizmie bytują i rozmnażają się czynniki chorobotwórcze, stanowiące potencjalne źródło zakażenia dla wrażliwych na tę chorobę zwierząt akwakultury, oraz

4) nie został stwierdzony w tej enklawie żaden kliniczny przypadek wystąpienia tej choroby w okresie 10 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o uznanie tej enklawy za wolną od tej choroby lub gdy status tej enklawy lub wód ją otaczających był nieznany przed wprowadzeniem nadzoru ukierunkowanego, w szczególności z powodu braku warunków sprzyjających wystąpieniu klinicznej postaci tej choroby oraz pod warunkiem, że są spełnione wymagania wymienione w § 15 ust. 1 pkt 4 lit. a i b oraz określone w § 15 ust. 4, lub

5) mimo występowania w tej enklawie zwierząt akwakultury z gatunków wrażliwych na tę chorobę oraz warunków sprzyjających wystąpieniu jej klinicznej postaci, w okresie 10 lat poprzedzających dzień złożenia wniosku o uznanie tej enklawy za wolną od tej choroby, nie zaobserwowano przypadków wystąpienia tej choroby oraz pod warunkiem, że są spełnione wymagania wymienione w § 15 ust. 1 pkt 4 lit. a i b oraz określone w § 15 ust. 4.

2. Enklawę położoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obejmującą jedno lub więcej gospodarstw, których status epizootyczny w odniesieniu do danej nieegzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury nie jest uzależniony od statusu epizootycznego otaczających je wód naturalnych, uznaje się za wolną od nieegzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury, jeżeli:

1) są spełnione warunki określone w ust. 1 pkt 1 lub 2, lub

2) enklawa ta ma zapewnione dostawy wody:

a) z zakładu oczyszczającego wodę w celu zmniejszenia ryzyka wprowadzenia czynników chorobotwórczych do enklawy lub

b) bezpośrednio ze studni, hydrogeologicznego otworu eksploatacyjnego lub źródła, przy czym jeżeli źródło dostaw wody znajduje się poza obszarem gospodarstwa, to woda jest dostarczana do tego gospodarstwa za pomocą rurociągu;

3) istnieją naturalne lub sztuczne bariery uniemożliwiające zwierzętom wodnym przedostanie się z otaczających ją cieków wodnych do gospodarstw położonych w tej enklawie;

4) jest zabezpieczona przed zalaniem lub przenikaniem do niej wody z otaczających ją cieków wodnych - jeżeli jest to konieczne;

5) jest spełniony warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3;

6) zostały spełnione wymagania wymienione w § 15 ust. 1 pkt 4 lit. a i b oraz określone w § 15 ust. 4.

3. Do oświadczenia lub wniosku o uznanie enklawy za wolną od nieegzotycznej choroby zakaźnej zwierząt akwakultury dołącza się mapę z wyraźnie zaznaczonymi granicami tej enklawy.