§ 9. - Zwalczanie afrykańskiego pomoru świń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.754

Akt obowiązujący
Wersja od: 2 czerwca 2015 r.
§  9.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii na obszarze zapowietrzonym:
1)
zakazuje:
a)
wywożenia świń oraz materiału biologicznego świń z gospodarstw,
b)
transportu świń po drogach publicznych lub wewnętrznych, z wyłączeniem dróg wewnętrznych w gospodarstwach;
2)
nakazuje:
a)
oczyszczanie, odkażanie, a w koniecznych przypadkach także dezynsekcję, środków transportu oraz sprzętu używanego do transportu zwierząt, tusz, środków żywienia zwierząt, nawozów naturalnych lub przedmiotów, które mogą spowodować szerzenie choroby,
b)
zachowanie zasad higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się choroby, w szczególności odkażanie rąk i obuwia przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące,
c)
niezwłoczne powiadomienie powiatowego lekarza weterynarii przez posiadaczy świń o wszystkich przypadkach padłych lub chorych świń w gospodarstwie;
3)
może zastosować środki określone w art. 45 ust. 1 pkt 2-5 i pkt 7-10 lub art. 46 ust. 3 pkt 2-5 i 7-9 ustawy, jeżeli wymaga tego sytuacja epizootyczna.
2.
Zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, nie stosuje się w przypadku drogowego lub kolejowego tranzytu świń bez rozładunku lub postojów na obszarze zapowietrzonym.
3.
W przypadku stwierdzenia braku zagrożenia rozprzestrzeniania się wirusa choroby, w wyniku przeprowadzonej analizy ryzyka, powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na:
1)
przywożenie do gospodarstwa lub wywożenie z gospodarstwa zwierząt innych niż świnie;
2)
opuszczenie obszaru zapowietrzonego przez środek transportu używany do transportu świń na tym obszarze, po dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a.
4.
Powiatowy lekarz weterynarii może, po upływie 40 dni od dnia zakończenia wstępnego czyszczenia i odkażania w ognisku choroby, wyrazić zgodę na wywiezienie, w zaplombowanych przez powiatowego lekarza weterynarii środkach transportu, świń z gospodarstwa do:
1)
wyznaczonej przez niego rzeźni w celu niezwłocznego dokonania ich uboju, przy czym jeżeli jest to możliwe, powinna to być rzeźnia znajdująca się na obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym;
2)
zakładu zajmującego się przetwarzaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, w którym świnie są zabijane, a ich zwłoki niszczone lub unieszkodliwiane w sposób określony w rozporządzeniu nr 1069/2009;
3)
innych miejsc znajdujących się na obszarze zapowietrzonym.
5.
Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o miejscach, o których mowa w ust. 4 pkt 3.
6.
Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę, o której mowa w ust. 4, jeżeli:
1)
przeprowadził badanie kliniczne świń, w tym wszystkich świń, które mają być wywiezione, obejmujące zwłaszcza dokonanie pomiaru temperatury ich ciała, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, oraz sprawdził prawidłowość prowadzenia księgi rejestracji i oznakowania świń;
2)
pobrał od świń przeznaczonych do uboju lub zabicia, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, próbki do badań w celu stwierdzenia albo wykluczenia choroby;
3)
na podstawie badań, o których mowa w pkt 1 i 2, nie stwierdzono choroby;
4)
środki transportu użyte do transportu świń zostaną oczyszczone i odkażone po zakończeniu transportu.
7.
Jeżeli została wydana zgoda, o której mowa w ust. 4 pkt 1:
1)
powiatowy lekarz weterynarii, który wydał zgodę, informuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce położenia rzeźni o zamiarze przywozu świń;
2)
powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce położenia rzeźni informuje o przybyciu świń do rzeźni powiatowego lekarza weterynarii, który wydał zgodę.
8.
W rzeźni:
1)
świnie, o których mowa w ust. 4 pkt 1, są przetrzymywane i poddawane ubojowi oddzielnie od innych świń;
2)
przeprowadza się badanie przed- i poubojowe świń, o których mowa w ust. 4 pkt 1, ze szczególnym uwzględnieniem występowania u nich oznak choroby.
9.
Mięso świń, o których mowa w ust. 4, jest przetwarzane i znakowane zgodnie z przepisami dotyczącymi produktów pochodzenia zwierzęcego.