§ 3. - Zwalczanie afrykańskiego pomoru świń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.754

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 czerwca 2015 r.

§  3.

1. W przypadku podejrzenia wystąpienia choroby w gospodarstwie powiatowy lekarz weterynarii obejmuje gospodarstwo nadzorem urzędowym oraz podejmuje następujące środki, mające na celu stwierdzenie albo wykluczenie choroby:

1) pobiera od zwierząt w tym gospodarstwie próbki do badań laboratoryjnych w kierunku choroby, zgodnie z instrukcją diagnostyczną;

2) przeprowadza:

a) dochodzenie epizootyczne,

b) kontrolę prawidłowości oznakowania świń i prowadzenia księgi rejestracji, które są określone w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;

3) zakazuje:

a) wyprowadzania świń z pomieszczeń, w których są przetrzymywane, lub nakazuje przetrzymywanie ich w miejscu wykluczającym kontakt z innymi zwierzętami,

b) wprowadzania do gospodarstwa i wyprowadzania z gospodarstwa świń oraz może zakazać wprowadzania do gospodarstwa lub wyprowadzania z gospodarstwa innych gatunków zwierząt,

c) wynoszenia lub wywożenia z gospodarstwa w celu wprowadzenia do handlu mięsa i innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych ze świń oraz materiału biologicznego świń;

4) nakazuje:

a) sporządzenie spisu wszystkich świń, z podziałem na kategorie produkcyjne, określając liczbę świń padłych, podejrzanych o zakażenie lub o chorobę oraz uwzględniając świnie, które urodziły się lub padły w okresie podejrzenia o chorobę; dane w spisie uaktualnia się do dnia stwierdzenia albo wykluczenia choroby,

b) stosowanie określonych przez niego produktów biobójczych dopuszczonych do obrotu na podstawie przepisów o produktach biobójczych, przy wejściach i wyjściach z gospodarstwa oraz z pomieszczeń, w których są przetrzymywane świnie,

c) zachowanie zasad higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się choroby, w szczególności odkażanie rąk i obuwia przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące,

d) czyszczenie i odkażenie środków transportu przed opuszczeniem przez nie gospodarstwa;

5) może nakazać przeprowadzenie w gospodarstwie:

a) dezynsekcji,

b) deratyzacji.

2. W przypadku stwierdzenia braku zagrożenia rozprzestrzeniania się wirusa choroby, w wyniku przeprowadzonej analizy ryzyka, powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na:

1) przemieszczanie:

a) osób i środków transportu do gospodarstwa lub z gospodarstwa, w którym są utrzymywane świnie podejrzane o zakażenie lub chorobę,

b) osób postronnych do pomieszczeń lub miejsc, w których są przetrzymywane świnie podejrzane o zakażenie lub chorobę;

2) wynoszenie lub wywożenie z gospodarstwa zwłok świń, mięsa i innych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych ze świń, materiału biologicznego świń, paszy, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w rozumieniu art. 3 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1069/2009", produktów pochodnych w rozumieniu art. 3 pkt 2 rozporządzenia nr 1069/2009, zwanych dalej "produktami pochodnymi", nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, sprzętu, materiałów, narzędzi i innych przedmiotów, które mogłyby przenieść czynnik zakaźny.

3. Dochodzenie epizootyczne, oprócz ustaleń, o których mowa w art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zwanej dalej "ustawą", ma na celu ustalenie dróg przemieszczania wektorów, którymi są kleszcze z gatunku Ornithodorus erraticus, zwane dalej "kleszczami".

4. Powiatowy lekarz weterynarii, jeżeli wymaga tego sytuacja epizootyczna, może:

1) zastosować w gospodarstwie środki określone w § 4, z tym że w wyniku przeprowadzonej analizy ryzyka może ograniczyć stosowanie tych środków wyłącznie do:

a) świń podejrzanych o chorobę lub chorych,

b) tej części gospodarstwa, w której świnie, o których mowa w lit. a, były utrzymywane

- pod warunkiem że świnie te były utrzymywane i karmione w sposób wykluczający kontakt z pozostałymi świniami w tym gospodarstwie;

2) tymczasowo zastosować w gospodarstwach położonych w odległości do 10 km od gospodarstwa, w którym podejrzewa się wystąpienie choroby, wszystkie lub niektóre środki określone w ust. 1-3.

5. Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować w gospodarstwie środki określone w art. 44 ust. 1 pkt 4, 8, 11 lub 12 ustawy, jeżeli wymaga tego sytuacja epizootyczna.

6. Środki, o których mowa w ust. 1-5, stosuje się do dnia stwierdzenia albo wykluczenia choroby przez powiatowego lekarza weterynarii.