§ 1. - Zryczałtowanie podatku przemysłowego od obrotu dla drobnych przedsiębiorstw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.14.86

Akt utracił moc
Wersja od: 26 lutego 1932 r.
§  1.
W lalach podatkowych 1932 i 1933 podatek przemysłowy od obrotu będzie pobrany w formie ryczałtu od przedsiębiorstw, zaliczonych na rok podatkowy 1932 w myśl taryfy, stanowiącej załącznik do art. 23 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o państwowym podatku przemysłowym (Dz. U. R. P. Nr. 79, poz. 550):
a)
do III i IV kategorji świadectw przemysłowych dla przedsiębiorstw handlowych według rozdziałów I, IX, XII i XX części II lit. A taryfy,
b)
do VIII kategorji świadectw przemysłowych - według rozdziału XIX części II lit. c) taryfy (z wyjątkiem przedsiębiorstw wymienionych w punkcie e),
c)
do VI i VII kategorji świadectw przemysłowych zajęć rzemieślniczych i rękodzielniczych, posiadających karty rzemieślnicze, względnie na obszarze województwa śląskiego - poświadczenia władz przemysłowych pierwszej instancji, dorożkarstwa i furmaństwa oraz przemysłu ludowego według rozdziału XIX części II lit. C taryfy, których przeciętny prawomocny obrót w stosunku rocznym ustalony za lata podatkowe 1928, 1929 i 1930, względnie w wypadku gdy przedsiębiorstwo w roku 1928 nie było prowadzone - za lata podatkowe 1929 i 1930, nie przekroczył kwoty 45.000 zł w m. st. Warszawie i w miastach, zaliczonych do I-szej klasy miejscowości w myśl części I taryfy i 35.000 zł w pozostałych miejscowościach,
d)
do IV kategorji świadectw przemysłowych dla przedsiębiorstw skupu zawodowego w myśl rozdziału II części II i lit. A taryfy, o ile przeciętny roczny prawomocny obrót za lata podatkowe 1928, 1929 i 1930, względnie w wypadku gdy przedsiębiorstwo w roku 1928 nie było prowadzone - za lata podatkowe 1929 i 1930, nie przekroczył kwoty 20.000 zł,
e)
do VIII kategorji świadectw przemysłowych zajęć rzemieślniczych i rękodzielniczych, posiadających karty rzemieślnicze, względnie na obszarze województwa śląskiego - poświadczenia władz przemysłowych pierwszej instancji, dorożkarstwa oraz furmaństwa w myśl rozdziału XIX części II lit. C taryfy, o ile zatrudniają nie więcej, niż jednego najemnego pracownika.