Art. 32. - Zobowiązania podatkowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.49.452

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1967 r.

Art.  32.

1. Na wniosek dłużnika gospodarki nieuspołecznionej, a także z urzędu na zasadzie decyzji organu finansowego zobowiązanie podatkowe dłużnika ulega potrąceniu z wzajemną, bezsporną i wymagalną wierzytelnością dłużnika wobec Państwa, przedsiębiorstw i majątków państwowych, przedsiębiorstw i majątków pozostających pod zarządem państwowym oraz central spółdzielczo-państwowych.

2. Wierzytelnościami określonymi w ust. 1 są również kwoty nadmiernie lub nienależnie uiszczone tytułem zobowiązań podatkowych oraz odsetek (dodatku) za zwłokę i kosztów egzekucyjnych. Kwoty te ulegają zaliczeniu na poczet innych płatnych zobowiązań podatkowych dłużnika, a w ich braku ulegają zwrotowi w gotówce. Nadpłatę, wynikającą z decyzji tymczasowej bądź z decyzji, dotyczącej zaliczki lub przedpłaty na podatek, zwraca się w gotówce dopiero po ostatecznym ustaleniu zobowiązania podatkowego.

3. Przez sumy nadmiernie uiszczone rozumie się różnicę pomiędzy kwotą faktycznie uiszczoną a kwotą należną, a przez sumy nienależnie uiszczone rozumie się kwoty uiszczone bez istnienia obowiązku. Za dzień powstania nadpłaty uważa się dzień doręczenia decyzji, na skutek której wynikła nadpłata.

4. O dokonaniu potrącenia (zaliczenia nadpłaty) organ finansowy zawiadamia równocześnie dłużnika.

5. Żądanie zwrotu nadpłaty przedawnia się z upływem następnego roku kalendarzowego po roku w którym nadpłata powstała.