Art. 44. - Zniesienie służebności w województwie kieleckiem, lubelskiem, łódzkiem, warszawskiem i w zachodniej części województwa białostockiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.10.74

Akt obowiązujący

Wersja od: 12 czerwca 1938 r.

Art.  44.

1. Podział pomiędzy poszczególne osady tabelowe wynagrodzenia, wydzielonego na wspólną własność za indywidualne służebności, winien być dokonany według jego wartości na mocy uchwały zwykłej większości wszyskich zainteresowanych przedstawicieli dziedzin władnących zgodnie z określeniem udziałów osad tabelowych.

2. Na mocy uchwały większości ²/³ wszystkich przedstawicieli zainteresowanych dziedzin władnących, wynagrodzenie, wydzielone na wspólną własność za służebności grupowe lub gromadzkie, ulega podziałowi według jego wartości pomiędzy wszystkie uprawnione osady tabelowe - przy zastosowaniu jednolitej zasady, przyjętej w uchwale - z zastrzeżeniem, że poszczególnej osadzie tabelowej nie może być wydzielony obszar mniejszej wartości, jak wartość połowy obszaru, który przypadłby na mocy podziału, przeprowadzonego stosownie do przepisu cz. 3 niniejszego artykułu.

3. Na podstawie uchwały zwykłej większości przedstawicieli, wymienionych w cz. 2, podział wspólnego wynagrodzenia pomiędzy wszystkie uprawnione osady tabelowe winien być przeprowadzony w ten sposób, że jedną połowę wartości tego wynagrodzenia dzieli się według ilości powyższych osad, a drugą połowę wartości - w procentowym stosunku obszaru poszczególnej uprawnionej osady tabelowej do ogólnego obszaru wszystkich tych osad.

4. Łącznie z podziałem wspólnego wynagrodzenia stosownie do cz. 1, 2 lub 3 przedstawiciele osad tabelowych mogą uchwalić podział wynagrodzenia na poszczególne gospodarstwa - odpowiednio do obszarów gruntów każdego gospodarstwa w osadzie tabelowej, o ile z tytułów prawnych nie wynika inaczej. Grunty, przypadające dla każdego gospodarstwa, winny być wydzielone w formie możliwie niewymagającej scalenia

5. Część pastwiska lub wygonu dworskiego dla poszczególnej wsi (osady, miasta), dzieli się na zasadach, wskazanych w częściach 1, 2 lub 3 oraz w cz. 4 niniejszego artykułu.

6. Projekt podziału, sporządzony przez mierniczego, zatwierdza komisarz ziemski. W razie zgłoszenia przez strony sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia doręczenia im orzeczenia o zatwierdzeniu projektu podziału, komisarz ziemski winien przekazać sprawę za pośrednictwem okręgowego urzędu ziemskiego do okręgowej komisji ziemskiej, która rozstrzyga ostatecznie. Wniesienie wpisu dodatkowego do tabeli likwidacyjnej lub nadawczej celem ujawnienia w niej podziału dokonywa się przez dołączenie do oryginału i odpisów tej tabeli odpisów prawomocnego orzeczenia komisarza ziemskiego lub okręgowej komisji ziemskiej. W tym przypadku nie mają zastosowania przepisy art. 86 ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zwód Praw Tom IX kont. 1913 r. osobn. dod. ks. IX).

7. 14 Jeżeli podział wspólnego wynagrodzenia następuje w toku przymusowego postępowania znoszenia służebności lub podziału gruntów, wspólnie użytkowanych, to projekt podziału okręgowa komisja ziemska może zatwierdzić łącznie z projektem zniesienia służebności lub podziału gruntów, wspólnie użytkowanych.

8. Przy scalaniu gruntów powyższe podziały odbywają się w trybie przepisów ustawy o scalaniu gruntów. Jeżeli rada uczestników scalenia nie ustali zasad podziału, to wspólne wynagrodzenie zostanie podzielone z urzędu według zasad, wskazanych w cz. 3 i 4.

¹⁴ Art. 44 ust. 7 zmieniony przez art. 13 pkt 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w zakresie administracji rolnictwa i reform rolnych (Dz.U.32.67.622) z dniem 20 sierpnia 1932 r.