Art. 11. - Zmiana ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2014.1491

Akt utracił moc

Wersja od: 31 października 2014 r.

Art.  11.

1. W latach 2014-2023 maksymalny limit kosztów Narodowego Funduszu Zdrowia z tytułu realizacji zadania, o którym mowa w art. 42d ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wynosi:

1) 2014 r. - 940,727 mln zł;

2) 2015 r. - 1039,285 mln zł;

3) 2016 r. - 1082,030 mln zł;

4) 2017 r. - 1121,484 mln zł;

5) 2018 r. - 1161,664 mln zł;

6) 2019 r. - 1202,073 mln zł;

7) 2020 r. - 1242,714 mln zł;

8) 2021 r. - 1283,595 mln zł;

9) 2022 r. - 1324,720 mln zł;

10) 2023 r. - 1365,650 mln zł.

2. Limit kosztów, o którym mowa w ust. 1, obejmuje środki rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, w wysokości:

1) 2014 r. - 634,793 mln zł;

2) 2015 r. - 662,836 mln zł;

3) 2016 r. - 696,170 mln zł;

4) 2017 r. - 725,977 mln zł;

5) 2018 r. - 756,665 mln zł;

6) 2019 r. - 787,354 mln zł;

7) 2020 r. - 818,042 mln zł;

8) 2021 r. - 848,731 mln zł;

9) 2022 r. - 879,419 mln zł;

10) 2023 r. - 910,108 mln zł.

3. Limit kosztów, o którym mowa w ust. 1, przewidziany na dany rok ulega zmianie o kwotę różnicy pomiędzy wysokością rezerwy, o której mowa w ust. 2, a kwotą tej rezerwy ujętej w planie finansowym na dany rok, o którym mowa w art. 121 lub art. 123 ustawy, o której mowa w art. 1.

4. W przypadku gdy przychody ze składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zrealizowane jako należne za okres od początku danego roku kalendarzowego, są niższe niż przychody planowane na ten okres, limit kosztów, o którym mowa w ust. 1, przewidziany na ten rok ulega obniżeniu o kwotę różnicy między przychodami planowanymi a zrealizowanymi, jednak nie więcej niż o kwotę rezerwy na dany rok, o której mowa w art. 118 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1.

5. W przypadku osiągnięcia w danym roku kalendarzowym limitu kosztów określonego na ten rok w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, Narodowy Fundusz Zdrowia zawiesza wypłatę kwot należnych z tytułu zwrotu kosztów, o którym mowa w art. 42b ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, do końca tego roku kalendarzowego. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia niezwłocznie informuje, w drodze ogłoszenia na stronach internetowych centrali i oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu Zdrowia, o zawieszeniu wypłaty tych kwot.

6. Wypłat zawieszonych na podstawie ust. 5 dokonuje się do dnia 31 stycznia roku następnego ze środków przewidzianych na realizację wniosków o zwrot kosztów, o którym mowa w art. 42b ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

7. Świadczeniobiorcy nie przysługują odsetki z tytułu zawieszenia wypłaty, o której mowa w ust. 5.

8. W przypadku gdy przed końcem pierwszego półrocza danego roku kalendarzowego zostanie przekroczony poziom 50% limitu kosztów, o którym mowa w ust. 1, Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia niezwłocznie informuje, w drodze ogłoszenia na stronach internetowych centrali i oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu Zdrowia, o przewidywanym terminie zawieszenia wypłaty, o której mowa w ust. 5.

9. W latach 2014-2023 maksymalny limit kosztów wynagrodzeń w Narodowym Funduszu Zdrowia z tytułu realizacji zadań, o których mowa w art. 42d, art. 42f i art. 97a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wynosi:

1) 2014 r. - 4371,8 tys. zł;

2) 2015 r. - 5380,2 tys. zł;

3) 2016 r. - 5514,6 tys. zł;

4) 2017 r. - 5652,4 tys. zł;

5) 2018 r. - 5787,6 tys. zł;

6) 2019 r. - 5926,2 tys. zł;

7) 2020 r. - 6069 tys. zł;

8) 2021 r. - 6214,3 tys. zł;

9) 2022 r. - 6363,8 tys. zł;

10) 2023 r. - 6510,2 tys. zł.

10. W latach 2014-2023 maksymalny limit kosztów administracyjnych Narodowego Funduszu Zdrowia, innych niż koszty wynagrodzeń, oraz wydatków inwestycyjnych, związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 42d, art. 42f i art. 97a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wynosi:

1) 2014 r. - 1633 tys. zł;

2) 2015 r. - 2249 tys. zł;

3) 2016 r. - 1149 tys. zł;

4) 2017 r. - 1149 tys. zł;

5) 2018 r. - 1149 tys. zł;

6) 2019 r. - 1149 tys. zł;

7) 2020 r. - 1149 tys. zł;

8) 2021 r. - 1149 tys. zł;

9) 2022 r. - 1149 tys. zł;

10) 2023 r. - 1149 tys. zł.

11. W przypadku gdy koszty, o których mowa w ust. 9 lub 10, po pierwszym półroczu danego roku przekroczą 65% limitów przewidzianych na ten rok, wysokość tych kosztów obniża się w czwartym kwartale o kwotę gwarantującą, że limity te nie zostaną przekroczone.

12. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia monitoruje wykorzystanie rocznych limitów kosztów, o których mowa w ust. 1, 9 i 10, oraz wdraża mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3-5, 8 i 11.

13. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dokona zmiany planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia na rok 2014, wynikającej z niniejszej ustawy. Do zmiany tej stosuje się odpowiednio tryb określony w art. 124 ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 1.