Art. 40. - Zmiana przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej (Austr. Dz. Ust z r. 1907 Nr 1) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem cesarskiem z dn. 25 czerwca 1914 r. o ubezpieczeniu pensyjnem (Austr. Dz. Ust. Nr 138).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.59.370

Akt jednorazowy
Wersja od: 12 lipca 1921 r.
Art.  40.

§ 65 otrzymuje brzmienie następujące:

"Istniejące dotychczas zakłady zastępcze mogą nadal działać na warunkach następujących:

1) Stała liczba ubezpieczonych winna wynosić przypuszczalnie najmniej 1000 osób. Jeżeli zakład jest przeznaczony tylko dla ubezpieczonych jednego służbodawcy, to wystarczy liczba 100 osób pod warunkiem, że będzie istniała rezerwa bezpieczeństwa w wysokości 10% każdorazowej normalnej rezerwy premjowej, lub też pracodawca dostarczy innych dostatecznych gwarancji. Minister Pracy i Opieki Społecznej może zrobić wyjątek od wymaganej minimalnej stałej ilości członków zakładu zastępczego, o ile zakład istniał już przed 1 stycznia 1909 r., jako instytucja zaopatrzenia.

2) Świadczenia ubezpieczeniowe (§ 4) i zwroty premji (§ 25) nie mogą być związane z warunkami ostrzejszemi, niż przewidziane ustawą niniejszą; pozatem należy zadośćuczynić postanowieniom ustępu drugiego § 24 oraz §§ 26-31 włącznie".

3) Podstawą wymiaru świadczeń są ostatnie policzalne i zaliczone do ubezpieczenia w myśl przepisów niniejszej ustawy pobory roczne funkcjonarjusza (§ 3). Renta nieudolności po pięcioletniem trwaniu ubezpieczenia winna wynosić przynajmniej 50% ubezpieczonej kwoty i za każdy następny miesiąc wkładkowy wzrastać przynajmniej o jedną szóstą od sta ubezpieczonej kwoty w taki sposób, że po 480 miesiącach wkładkowych renta nieudolności osiągnie 100°/0 zaliczonych do ubezpieczenia ostatnich poborów. Renta wdowia wynosić ma conajmniej połowę renty nieudolności; przy zwrotach premji mają być zwrócone wszystkie wpłaty ubezpieczonego.

4) Część składki członków, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia, nie może przekraczać tej części składki ogólnej, jaka wypada według ustalonego w § 33 klucza podziałowego. Premje jednorazowe z powodu podwyższenia podstawy wymiaru świadczeń mają być pokryte w całkowitej wysokości wymagań ubezpieczeniowo-technicznych.

5) Rozstrzyganie sporów w sprawie roszczeń, przewidzianych ustawą pensyjną, pozostawia się sądowi polubownemu zakładu pensyjnego (§ 76). Świadczenia i zwroty premji przyznają komisje rentowe.

6) W ciałach kierujących i komisjach rentowych zakładu zastępczego 2/3 głosów należy się ubezpieczonym i ich reprezentanci winni wchodzić do tych ciał i komisji w drodze wyboru.

Tworzenie nowych zakładów zastępczych jest dopuszczalne tylko wówczas, o ile chodzi o przekształcenie istniejących umów zastępczych służbodawców, lub w razie połączenia się kilku pokrewnych umów zastępczych. W tym wypadku obowiązują przepisy wyżej wymienione i przepisy § 66-a".