Zmiana niektorych postanowień ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. Ust. Rz. P. Nr 65, poz. 436).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.56.351

Akt jednorazowy
Wersja od: 4 lipca 1921 r.

USTAWA
z dnia 23 czerwca 1921 r.
zmieniająca niektóre postanowienia ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. o uposażeniu sędziów i prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. Ust. Rz. P. № 65, poz. 436).

Końcowa część ustępu 7 art. 10 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. Ust. Rz. P. № 65 poz. 436) o uposażeniu sędziów i prokuratorów otrzymuje brzmienie następujące:

"dla samotnych liczba 24, dla małej rodziny liczba 28, dla średniej rodziny liczba 31, a dla dużej rodziny liczba 34".

Po artykule 10 tejże ustawy wprowadza się art. 10-a o brzmieniu następującem:

"Przez czas wypłacania dodatku drożyźnianego, przewidzianego w art. 10 ustawy niniejszej, sędzia i prokurator pobiera uzupełnienie dodatku starszeństwa, określonego w art. 5 niniejszej ustawy, w wysokości 0,25% tegoż dodatku, pomnożonego przez każdorazowy mnożnik dodatku drożyźnianego'

Ustęp I art. 14 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Zawodowi sędziowie pokoju nieprawnicy w b. dzielnicy rosyjskiej otrzymują pięć szóstych części uposażenia, ustanowionego dla grup pierwszej".

Art. 16 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Aplikanci bez egzaminu na sędziego otrzymują uposażenia: w pierwszym roku w wysokości 600 mk. miesięcznie, a po upływie roku 1000 m miesięcznie.

Nadto pobierać będą przez czas trwania wyjątkowych, wojną wywołanych warunków ekonomicznych, dodatek drożyźniany, którego podstawą są następujące mnożne, dostosowane do wspomnianych w art. 10 czterech grup rodzinnych, a mianowicie:

a) dla aplikantów z uposażeniem 600 mk.:

dla samotnych 11,

dla małej rodziny 15,

dla średniej rodziny 18,

dla dużej rodziny 21;

b) dla aplikantów z uposażeniem 1000 mk.:

dla samotnych 15,

dla małej rodziny 19,

dla średniej rodziny 22,

dla dużej rodziny 25.

Dodatek ten oblicza się zresztą wedle przepisów art. 10. Aplikanci którzy złożyli egzamin na sędziego, i asesorowie (w b. dzielnicy pruskie otrzymują uposażenie w wysokości pięciu szóstych części zasadniczej płac; określonej w art. 4, a nadto przez czas trwania wyjątkowych, wojną wywołanych warunków ekonomicznych dodatek drożyźniany, którego podstaw są następujące mnożne, dostosowane do wspomnianych w art. 10 czterech grup rodzinnych, a mianowicie:

dla samotnych 19,

dla małej rodziny 23,

dla średniej rodziny 26,

dla dużej rodziny 29.

Dodatek ten oblicza się zresztą wedle przepisów art. 10.

Art. 28 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Ustanowieni przejściowo w b. dzielnicy pruskiej sędziowie śledczy przy sądach okręgowych i podprokuratorzy pomocniczy przy sądach okręgowych otrzymują trzy czwarte części ustanowionej w art. 4 płacy zasadniczej, a nadto trzy czwarte części dodatku drożyźnianego, obliczanego wedle postanowień art. 10".

Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Prezydentowi Ministrów i Ministrowi Skarbu oraz Ministrowi Sprawiedliwości, a o ile chodzi o b. dzielnicę pruską-także Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, przyczem wypływające z niej zmiany w uposażeniu sędziów i prokuratorów będą urzeczywistnione z mocą od 1 stycznia 1921 r.| zmiany zaś w uposażeniu aplikantów oraz sędziów śledczych i podprokuratorów pomocniczych przy sądach okręgowych b. dzielnicy pruskiej-od 1 lipca 1921 r.