Art. 2. - Zmiana niektórych postanowień ustaw karnych obowiązujących w b. zaborze austrjackim.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.26.158

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1927 r.

Art.  2. ²

1) 3 Najniższą i najwyższą granicę grzywien, przewidzianych w powszechnej ustawie karnej, w ustawach o postępowaniu karnem i w ustawach karnych dodatkowych ogłoszonych przed 1 stycznia 1920 r., tudzież grzywny oznaczane w tych ustawach kwotą stałą w koronach, markach lub złotych polskich zastępuje się taką samą liczbą złotych, oznaczone zaś w złotych reńskich podwójną liczbą złotych.

2) W § 221 powszechnej ustawy karnej w miejsce kwoty sto złotych reńskich wstępuje kwota pięć tysięcy marek.

3) W § 522 powszechnej ustawy karnej w miejsce stów: "od dziesięciu do dziewięciuset złotych reńskich" wstępują słowa: "od pięciuset do pięciuset tysięcy marek".

4) Ustęp 2 § 260 powszechnej ustawy karnej otrzymuje brzmienie następujące:

"W przypadku pierwszym należy zamiast grzywny wymierzyć odpowiednią karę aresztu przy uwzględnieniu wysokości grzywny, wielkości przewinienia i stosunków osobistych skazanego. Kara aresztu, ustępująca w miejsce grzywny, wynosi najmniej jeden dzień, a najwyżej jeden rok; jeżeli jednak ustawa obok grzywny grozi alternatywnie karą na wolności w wymiarze poniżej jednego roku, to kara aresztu, wstępująca w miejsce grzywny nie może przekraczać tego wymiaru. Kara aresztu, wstępująca w miejsce nieściągalnej grzywny lub nieściągalnej części grzywny, może na wniosek skazanego być zamieniona na obowiązek darmego wykonania pracy na rzecz Państwa, powiatu lub gminy, o ile w czasie uczynienia tego wniosku istnieje sposobność do takich prac, przyczem dwa dni robocze będą liczone najmniej za jeden dzień aresztu. Niewykonanie pracy w zakreślonym przez sąd terminie pociągnie za sobą bezzwłoczne wykonanie kary aresztu.

5) Kto w wykonaniu urzędu lub służby w poświadczeniu o wykonaniu pracy, dopuszczonej przez sąd w miejsce grzywny (ustęp 4), świadomie potwierdza nieprawdę - będzie karany wedle § 103 powszechnej ustawy karnej za zbrodnię nadużycia władzy urzędowej.

6) Grzywny, orzeczone przez sądy za czyny karygodne, kwoty pieniężne, uznane przez sąd za przepadłe, oraz czysty dochód ze sprzedaży przedmiotów, uznanych przez sąd za przepadłe - wpływają do Skarbu Państwa i będą użyte na budowę i utrzymanie domów poprawy, domów pracy przymusowej i zakładów wychowawczych dla zaniedbanej młodzieży w b. zaborze austrjackim, o ile obowiązujące przepisy niektórych grzywien, wpływających do Skarbu Państwa, już nie przeznaczają na inne cele.

7) Postanowienie ustępu pierwszego § 75 ustawy z dnia 5 lipca 1912 r. (austr. Dz. u. p. № 128) o sile zbrojnej utrzymuje się w mocy.

8) Podarunki, o których mowa w § 104 i 105 powszechnej ustawy karnej, wpływają do Skarbu Państwa na cel, powyżej pod L. 6 wymieniony.

9) W § 311 powszechnej ustawy karnej dodaje się następujące zdanie drugie:

"Nadto złożony ma być podarunek, ofiarowany lub rzeczywiście dany, na rzecz Skarbu Państwa; podarunek taki względnie jego wartość będzie użyta na budowę i utrzymanie domów poprawy, domów pracy przymusowej i zakładów wychowawczych dla zaniedbanej młodzieży w b. zaborze austrjackim".

² Art. 2:

- zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 25 lutego 1921 r. (Dz.U.21.23.125) zmieniającej nin. ustawę z dniem 27 marca 1921 r.

- zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 1922 r. (Dz.U.22.66.598) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 września 1922 r.

³ Art. 2 ust. 1:

- zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz.U.23.90.704) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 września 1923 r.

- zmieniony przez § 9 rozporządzenia z dnia 21 stycznia 1924 r. w przedmiocie zmian w kwotach pieniężnych określonych w przepisach karnych, karnoadministracyjnych i niektórych skarbowych, oraz w przepisach porządkowych i dyscyplinarnych, tudzież w przedmiocie zastosowania złotego do obliczania tych kwot (Dz.U.24.9.89) z dniem 1 lutego 1924 r.