Zmiana niektórych postanowień o notarjacie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.59.530

Akt utracił moc
Wersja od: 2 sierpnia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 19 lipca 1922 r.
w przedmiocie zmiany niektórych postanowień o notarjacie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.

Na mocy ust. 1 art. 36 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 15 lipca 1920 r. zawiarającej statut organiczny Województwa Śląskiego (Dz. U. R. P. № 73, poz. 497), w brzmieniu art. 1 ustawy z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 85, poz. 608) w związku z ustępem ostatnim art. 40 powołanej Ustawy Konstytucyjnej w brzmieniu art. 2 ustawy z dnia 30 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 69, poz. 449) stanowię w porozumieniu z Tymczasową Radą Wojewódzką Województwa Śląskiego co następuje:

Pruska ustawa o sądownictwie dobrej woli z dnia 21 września 1899 r. (Zb. Ust. str. 249 i nast.) ulega następującym zmianom:

1.
Art. 77 otrzymują brzmienie następujące:

"Uzdolnionym do piastowania urzędu notarjusza jest kto będąc uzdolnionym do sprawowania urzędu sędziowskiego w górnośląskiej części Województwa Śląskiego, posiada warunki dopuszczenia do wykokonywania tamże zawodu adwokackiego".

2.
Art. 78 otrzymuje brzmienie następujące:

"Notarjuszów mianuje Minister Sprawiedliwości na czas do odwołania lub na oznaczony przeciąg czasu albo dożywotnio.

Dożywotnio można mianować notarjuszami tylko takie osoby, które już dwukrotnie były mianowane polskimi notarjuszami na czas do odwołania lub na oznaczony przeciąg czasu".

3.
Art. 80 otrzymuje brzmienie następujące:

"Okrąg urzędowy notarjusza obejmuje całą górnośląską część okręgu sądu apelacyjnego".

4.
Zdanie pierwsze ustępu pierwszego art. 81 otrzymuje brzmienie następujące:

"Jeżeli notarjusz w chwili mianowania nie jest polskim urzędnikiem państwowym, lub nie był jeszcze polskim notarjuszem, powinien złożyć przysięgą służbową przed prezesem Sądu okręgowego, w którego okręgu wyznaczono mu siedzibę urzędową, lub przed wyznaczonym przez tegoż prezesa sędzią".

5.
Art. 84 otrzymuje brzmienie następujące:

"Do czynności urzędowych notarjusza, nie mających za przedmiot udokumentowania czynności prawnej, mają odpowiednie zastosowanie przepisy §§ 6 i 9 niemieckiej ustawy o sądownictwie dobrej woli w przedmiocie wyłączenia sędziego, w przed miocie jego uprawnienia do uchylenia się od wykonania swego urzędu oraz w przedmiocie przywołania tłumacza".

6.
Art. 86 skreśla się.
7.
L. 3 art. 94 otrzymuje brzmienie następujące:

"3 grzywna do pięćdziesięciu tysięcy marek, osobno lub łącznie z naganą".

8.
Zdanie pierwsze i drugie ustępu drugiego art. 99 otrzymuje brzmienie następujące:

"Zastępca musi posiadać uzdolnienie do sprawowania urzędu sędziowskiego w górnośląskiej części Województwa Śląskiego. Winien on przed rozpoczęciem zastępstwa złożyć prezesowi sądu okręgowego swój podpis, którego będzie używał przy wykonywaniu czynności notarjalnych, oraz o ile nie jest urzędnikiem państwowym lub w szczególności polskim notarjuszem, złożyć przysięgę służbową przed prezesem sądu okręgowego lub przed wyznaczonym przez tegoż sędzią".

Notarjusze używają pieczęci według wzoru № 3 dla władz i urzędów państwowych, przepisanego w art. 1 L. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 69, poz. 416).

Pieczęć według powyższego wzoru nosić będzie na wstędze dokoła orła napis:

"Notarjusz na obwód sądu apelacyjnego w Katowicach" oraz imię i nazwisko notarjusza.

Notarjuszom, używającym tytułu doktorskiego, wolno dodać ten tytuł przed imieniem; innych tytułów używać notarjuszom nie wolno.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego z dniem ogłoszenia; nie narusza ono postanowień rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 czerwca 1922 r. o dalszem urzędowaniu dotychczasowych pruskich notarjuszów w górnośląskiej części Województwa Śląskiego (Dz. U. R. P. № 46, poz. 403).