Art. 2. - Zmiana i uzupełnienie niektórych przepisów obowiązującego w b. Królestwie Polskiem kodeksu cywilnego z 1825 r. oraz ustawy postępowania cywilnego, dotyczących nieobecnych i zaginionych.
Dz.U.1922.11.87
Akt jednorazowyOddział XX działu IV tytułu II księgi V, obowiązującej w b. zaborze rosyjskim ustawy postępowania cywilnego otrzymuje brzmienie następujące:
Oddział XX.
1) O postępowaniu w sprawach, dotyczących opieki nad majątkiem osób nieobecnych.
Art. 1775. Do wyznaczenia kuratora dla ochrony praw i majątku osób nieobecnych oraz do uznania ich za zaginione właściwy jest sąd okręgowy, w którego okręgu znajduje się majątek, pieczy wymagający, względnie Sąd, wskazany w art. 1777.
Art. 1776. Żądanie uznania osoby nieobecnej za zaginioną można postawić, bądź w prośbie o wyznaczenie kuratora, bądź też odrębnie. Sprawy, dotyczące majątku osób nieobecnych lub uznania ich za zaginione, rozstrzygane będą po wysłuchaniu wniosku prokuratora.
Art. 17761. O wyznaczeniu kuratora nieobecny zawiadomiony będzie w sposób, wskazany w art. 293-298.
2) O postępowaniu w sprawach o uznanie osób zaginionych za zmarłe.
Art. 1777. Sprawy o uznanie osoby zaginionej za zmarłą należą do właściwości sądu okręgowego, w którego okręgu zaginiony miał swe ostatnie stałe miejsce zamieszkania, a co do obywateli Państwa Polskiego, którzy w kraju stale nie mieszkali, właściwy będzie sąd okręgowy w Warszawie.
Art. 17771. Prośba o wdrożenie postępowania może być podana sądowi nie wcześniej, niż na rok przed dniem, w którym uznanie osoby zaginionej za zmarłą stanie się dopuszczalne, a w wypadkach, określonych w art. 50 kodeksu cywilnego polskiego, nawet i bezzwłocznie po wydarzeniu, które wywołało niebezpieczeństwo dla życia zaginionego.
Art. 17772. Sprawy te rozstrzygane będą po wysłuchaniu wniosku prokuratora.
Art. 17773. Po sprawdzeniu wiarogodności przytoczonych faktów i zasadności żądania sąd zarządzi dokonanie ogłoszeń o wdrożeniu postępowania, a zarazem przeprowadzi przez jednego ze swych członków należyte dochodzenie z urzędu celem wyświetlenia wszystkich decydujących okoliczności.
Art. 17774. Sąd nie jest krępowany wnioskami dowodowemi stron; może poza środkami i dowodami, przewidzianemu w ustawie post. cyw., zarządzić także przesłuchanie osób interesowanych bez względu na to, czy biorą one udział w sprawie.
Osoby interesowane, biorące udział w sprawie, badane będą z zachowaniem przepisów, obowiązujących przy badaniu świadków.
Osoby, wezwane do przesłuchania, które się mimo dwukrotnego wezwania nie stawiły, mogą być po uprzedniem zagrożeniu sprowadzone pod przymusem.
Art. 17775. Osoby interesowane mogą w każ-dem położeniu sprawy wyrazić życzenie wzięcia w niej udziału (art. 663 u. p. c).
Wskutek takiego oświadczenia osoba interesowana uzyskuje prawa strony w procesie, niezależnie od tego, czy wnioskodawca żądanie swe popierać będzie.
Art. 17776. Ogłoszenie o wdrożeniu postępowania zamieszczone będzie w gazecie rządowej, a nadto opublikowane w miejscu zamieszkania zaginionego w sposób tam używany.
Ogłoszenie to nie wstrzymuje biegu dochodzeń.
Art. 17777. Uznanie osoby zaginionej za zmarłą nie może być wyrzeczone przed upływem sześciu miesięcy od dnia, w którym ogłoszenie w gazecie rządowej zamieszczone zostało.
Art. 17778. Ogłoszenie o wdrożeniu postępowania winno zawierać:
1) wezwanie do zaginionego, aby się zgłosił najpóźniej w terminie, wskazanym w ogłoszeniu, gdyż po upływie tego terminu nastąpi uznanie go za zmarłego,
2) istotne okoliczności, które mogą posłużyć do wykrycia zaginionego,
3) wezwanie do wszystkich, którzy o życiu lub śmierci zaginionego posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej w powyższym terminie.
Art. 17779. Po upływie czasokresu, oznaczonego w ogłoszeniu, sąd wydaje decyzję o uznaniu osoby zaginionej za zmarłą jedynie na skutek ponownego żądania jednej z osób interesowanych. W decyzji, mocą której osobę zaginioną uznano za zmarłą winien być ustalony czas śmierci.
Na decyzję sądu w powyższych sprawach dopuszczalne są skargi incydentalne stron interesowanych i prokuratora.
Art. 177710. Po prawomocności decyzji, uznającej osobę zaginioną za zmarłą, sąd na żądanie osoby interesowanej określi sumę kosztów, z postępowaniem w sprawie połączonych, których wyłożenie przez żądającego sąd uzna za celowe i niezbędne, i kosztami temi obciąży spadek.
3) O postępowaniu w sprawach o stwierdzenie wypadku śmierci.
Art. 1778. W wypadkach wskazanych w art. 139 kod. cyw. poi. z 1825 r., osoby interesowane mogą prosić o stwierdzenie wypadku oraz daty śmierci i wydanie im świadectwa śmierci osoby zmarłej.
Art. 17781. Do wydania świadectwa śmierci właściwy jest sąd okręgowy, w którego okręgu zmarły miał ostatnie swe stałe miejsce zamieszkania, a w braku stałego miejsca zamieszkania-sąd, w którego okręgu zmarły bezpośrednio przed śmiercią czasowo przebywał.
Art. 17782. Do postępowania w sprawach o stwierdzenie wypadku śmierci zastosowane będą przepisy art. 17772 do 17778 i art. 17778 do 177710 u. p. c.
Decyzja o wydaniu świadectwa śmierci nastąpić może nie wcześniej, niż po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym ogłoszenie o wdrożeniu postępowania zamieszczone zostało w gazecie rządowej.
Art. 17783. Wydane przez sąd świadectwo śmierci zastępuje akt zejścia.
4) O postępowaniu w sprawach o sprostowanie lub uchylenie decyzji o uznaniu osób zaginionych za zmarłe oraz wydanych przez sąd świadectw śmierci.
Art. 1779. Prośby o sprostowanie lub uchylenie decyzji o uznaniu osób zaginionych za zmarłe w wypadkach, wskazanych w art. 57 kod. cyw. poi., jak również prośby o sprostowanie, lub uchylenie wydanych przez sąd świadectw śmierci w wypadkach analogicznych - podlegają rozpoznaniu sądu, który w pierwszej instancji decydował o żądaniu uznania osoby tej za zmarłą, względnie o żądaniu wydania świadectwa śmierci.
Art. 17791. Jeśli uznany za zmarłego lub osoba, co do której wydano świadectwo śmierci, stanie przed sądem i wykaże swą identyczność, decyzja odnośna bez dalszego postępowania będzie uchylona.
Pozatem w sprawach tych mają zastosowanie przepisy art. 17772, 17774, 17778 u. p. c.
Art. 17792. Sprostowanie lub uchylenie wydanego przez sąd świadectwa śmierci powoduje skutki, przewidziane w art. 58 kod. cyw. poi.