Zmiana art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1919 r. (Nr 23 Dz. Praw z dnia 11 marca 1919 r. poz. 235) o wydzierżawieniu niezagospodarowanych użytków rolnych.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.65.387

Akt utracił moc
Wersja od: 28 sierpnia 1924 r.

USTAWA
z dnia 28 lipca 1919 r.
w przedmiocie zmiany art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1919 r. (№ 23 Dz. Praw z dnia 11 marca 1919 r. poz. 235) o wydzierżawieniu niezagospodarowanych użytków rolnych. *

Zakreślony w art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1919 r. (№ 23 Dz. Praw z dnia 11 marca 1919 r. poz. 235) czas trwania dzierżawy gruntów zmienia się w ten sposób, że dzierżawa gruntów obsianych zbożem kończy się z dniem 1 września 1921, a dzierżawa gruntów obsianych okopowiznami dnia 1 listopada 1921 roku.

Postanowienie powyższe nie ma zastosowania do gruntów, które w tym okresie podlegać będą parcelacji przez Państwo. Dzierżawcy, którzy w myśl ustawy ustąpić muszą z dzierżawy przed terminem, otrzymają od Państwa stosowne odszkodowanie.

Wykonanie ustawy poleca się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Ustawa wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

* Z dniem 28 sierpnia 1924 r. tracą moc prawną postanowienia nin. ustawy sprzeczne z ustawą z dnia 31 lipca 1924 r. (Dz.U.24.75.741), zgodnie z art. 11 ustawy zmieniającej.