Art. 6. - Zm.: ustawa z dnia 5 sierpnia 1922 r. o zaopatrzeniu emerytalnem wojskowych i ich rodzin.
Dz.U.1923.59.416
Akt jednorazowyArt. 10 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
"Zawodowemu wojskowemu, który po nieprzerwanej conajmniej 10-letniej służbie utraci! bez własnej winy trwale zdolność do zarobkowania conajmniej w 95%, dolicza się przy wymiarze uposażenia emerytalnego w granicach art. 11 niniejszej ustawy 10 lat do czasu służby, podlegającego normalnemu zaliczeniu do wysługi emerytalnej.
Zawodowemu wojskowemu, który wskutek przyczyn, określonych w art. 4 niniejszej ustawy, utracił zdolność do pracy zarobkowej, wymierza się uposażenie emerytalne według norm art. 11 niniejszej ustawy, doliczając ponadto do wysługi emerytalnej w granicach tegoż artykułu zależnie od stopnia trwałej utraty zdolności do zarobkowania, a mianowicie:
przy | utracie | zdolności | od | 35%- 54% | - | 2 | lata |
" | " | " | " | 55%- 74% | - | 4 | " |
" | " | " | " | 75%- 84% | - | 6 | " |
" | " | " | " | 85%- 94% | - | 8 | " |
" | " | " | " | 95%-100% | - | 10 | " |
Minister Spraw Wojskowych zarządzi conajmniej 3 razy w okresach rocznych w przeciągu trzech lat od dnia przeniesienia w stan spoczynku ponowne zbadanie przez komisję wojskowo-lekarską emeryta, któremu przyznano uposażenie emerytalne 2 doliczeniem lat na mocy niniejszego artykułu. Komisja stwierdzi stopień utraty zdolności do pracy zarobkowej w celu ponownego ustalenia uposażenia emerytalnego.
O ile emeryt, któremu komisja odliczyła w części lub w całości, w myśl powyższego ustępu, dodatkowe lata, nie może być przyjęty z powrotem do służby wojskowej, otrzymuje po upływie trzech lat od dnia przeniesienia w stan spoczynku stałe uposażenie emerytalne z uwzględnieniem utraty zdolności do pracy zarobkowej, ustalonej ostatecznie przez badającą go ostatnio komisję, w wymiarze nieprzekraczającym jednak pierwotnego wymiaru, lub w wymiarze normalnym nie niższym od 40%.