Art. 6. - Zm.: ustawa z dnia 26 września 1922 r. dotycząca kwalifikacji zawodowych do nauczania w szkołach średnich ogólno-kształcących i seminarjach nauczycielskich państwowych i prywatnych.
Dz.U.1924.75.740
Akt jednorazowyW art. 6 tej ustawy wyrazy: "nauczycieli czynnych" zastępuje się wszędzie wyrazem: "nauczycieli", w punkcie a) tegoż artykułu wyrazy: "przed upływem 1921 r." zastępuje się wyrazami: "przed upływem 1923 r." zaś po wyrazach: "30 lat życia", wstawia się wyrazy: "przed tymże terminem"; w punkcie c) tegoż artykułu wyrazy: "przed upływem 1921 r." zastępuje się wyrazami: "przed 1 stycznia 1923 r.", wyrazy: "45 lat życia" zastępuje się wyrazami: "40 lat życia", po wyrazie: "oraz" wstawia się wyrazy: "przed tymże terminem", wyraz: "owocną" zastępuje się wyrazem: "zadawalającą", na końcu zaś tego artykułu dodaje się, co następuje:
"d) nauczycieli, którzy przed 1 stycznia 1923 r. uzyskali świadectwa ukończenia z egzaminem krajowych lub zagranicznych - conajmniej dwuletnich, zaś gdy idzie o ćwiczenia cielesne conajmniej jednorocznych - kursów lub szkół, dających przygotowanie do nauczania w zakresie szkoły średniej, oraz przed tymże terminem odbyli trzyletnią praktykę szkolną nauczycielską z czego conajmniej dwa lata w szkołach średnich ogólno-kształcących lub seminarjach nauczycielskich, w wymiarze przynajmniej 14 godzin tygodniowo, jeśli praktykę tę uzna za zadawalającą, a poziom kursów w odnośnym okresie czasu za dostatecznie wysoki.
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może za równoważnik lat brakujących kandydatowi do przewidzianych w punktach a), b), c), norm wieku uznać odpowiednią liczbę lat zadawalającej praktyki nauczycielskiej, odbytej ponad normę tam oznaczoną, w granicach jednak nie większych niż dwa lata dla osób, wymienionych pod a), b), a pięć lat dla osób, wymienionych pod c).
Lata praktyki, odbytej w charakterze kierownika lub nauczyciela Państwowych Kursów Nauczycielskich, Państwowych Wyższych Kursów Nauczycielskich lub Państwowego Instytutu Nauczycielskiego zalicza się jako lata praktyki nauczycielskiej w szkole średniej ogólno-kształcącej.
W poszczególnych wypadkach Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego może uznać za policzalne jako lata praktyki nauczycielskiej w szkole średniej ogólno-kształcącej lata praktyki nauczycielskiej odbytej:
aa) na kursach kształcących nauczycieli lub w innej instytucji nauczającej, a odpowiadającej conajmniej poziomowi seminarjum nauczycielskiego lub szkole średniej ogólno-kształcącej;
bb) w szkole średniej zawodowej;
cc) w administracji szkolnej na stanowisku o charakterze pedagogicznym;
dd) w preparandach nauczycielskich lub szkołach ćwiczeń przy seminarjach nauczycielskich, o ile nauczyciel wykaże się ponadto praktyką nauczycielską w seminarjum nauczycielskiem lub szkole średniej ogólno-kształcącej, odbytą przed wejściem w życie niniejszej ustawy i uznaną przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za wybitną.
Dla osób narodowości polskiej, pochodzących z b. zaboru pruskiego lub z b. zaboru rosyjskiego z wyjątkiem b. Królestwa Kongresowego, które przed wejściem w życie ustawy pracowały w szkolnictwie polskiem na tych obszarach, dalej dla repatrjantów, oraz dla osób, które, służąc w wojsku w czasie wojny, nie mogły przed tymże terminem odbyć przewidzianej niniejszym artykułem praktyki szkolnej, jako ostateczny termin odbycia tej praktyki oznacza się koniec 1926 r., zaś dla osób, które ukończyły Państwowy Kurs Wychowania Fizycznego przed wydaniem statutu, o którym mowa w art. 5 lit. h) - koniec 1924 r.".