Zm.: ustawa o państwowym podatku dochodowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.24.162

Akt jednorazowy
Wersja od: 6 kwietnia 1935 r.

USTAWA
z dnia 18 marca 1935 r.
o zmianie ustawy o państwowym podatku dochodowym.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

W ustawie o państwowym podatku dochodowym (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr. 76, poz. 715) wprowadza się zmiany następujące:

1)
w art. 6 dodaje się po ustępie pierwszym ustęp nowy treści następującej:

"Osoby prawne, prowadzące prawidłowe księgi handlowe, mogą jednorazowo odpisać całkowitą wartość przedmiotów, nabywanych od 1935 r. począwszy, których zwykły okres zużycia W przedsiębiorstwie nie przekracza lat pięciu.";

2)
w art. 21 dodaje się ustępy 5 i 6 treści następującej:

"Jeżeli osoba prawna, pozostająca w bezpośrednim lub pośrednim związku gospodarczym z osobą, mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania zagranicą, tak układa bieg swych interesów, że dzięki temu związkowi, uzależniającemu jedną z tych osób od drugiej, lub będącemu szczególnie korzystnym dla osoby, mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania zagranicą, wcale nie wykazuje zysków, albo też wykazuje zyski mniejsze od tych, jakichby należało oczekiwać, gdyby wspomniany związek nie istniał, wówczas dochód podatkowy danej osoby prawnej należy ustalić bez uwzględnienia obciążeń szczególnych, wynikających z powyższego związku.

Jeżeli przewidziane w ustępie piątym ustalenie kwoty dochodu na podstawie ksiąg handlowych natrafia na trudności, wówczas dochód będzie ustalony na podstawie obrotu przy zastosowaniu norm średniej zyskowności dla przedsiębiorstw takiego samego lub podobnego rodzaju.";

3)
w art. 24 dodaje się przed ustępem, oznaczonym lit. B, nowy ustęp treści następującej:

"Gdyby na podstawie ulg, przyznanych w art. 27 i 29, wypadło zmniejszyć stopę podatku poniżej pierwszego stopnia, następuje zupełne zwolnienie od dodatku.";

4)
w art. 44 dodaje się po ustępie pierwszym dwa ustępy nowe treści następującej:

"Służbodawca, wypłacający osobie u niego zatrudnionej obok wynagrodzeń perjodycznych również wynagrodzenia jednorazowe, obowiązany jest, jeżeli łączna suma wynagrodzeń perjodycznych i jednorazowych za dany rok kalendarzowy przekracza 10.000 zł, obliczyć podatek, przyjmując za podstawę łączną sumę tych wynagrodzeń.

O ile obliczony w ten sposób podatek przekracza kwotę, przypadającą do potrącenia zgodnie z art. 43, różnicę należy potrącić dodatkowo najpóźniej przy ostatniej wypłacie wynagrodzenia za dany rok kalendarzowy.".

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z tem, że postanowienia art. 1 pkt. 2 mają zastosowanie po raz pierwszy przy wymiarze podatku dochodowego na 1935 rok podatkowy.